ภาษาลุนบาวัง
From Wikipedia, the free encyclopedia
ลุนบาวัง (อักษรโรมัน: Lun Bawang) หรือ ลุนดาเยะฮ์ (Lundayeh) เป็นภาษาที่พูดโดยชาวลุนบาวัง อยู่ในกลุ่มภาษามาลาโย-โพลีเนเซีย ส่วน "ปูโตะฮ์" (Putoh) เป็นอีกชื่อหนึ่งของภาษานี้ในจังหวัดกาลีมันตันตะวันออก[2]
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาลุนบาวัง, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษาลุนบาวัง | |
---|---|
ภาษาลุนดาเยะฮ์, ภาษามูรุตใต้ | |
ชุดคำศัพท์ในภาษาอังกฤษกับคำแปลในภาษาอีดาอัน, บีซายา และอาดังมูรุต (ลุนบาวัง) ใน ค.ศ. 1860 โดยสเปนเซอร์ เซนต์ จอห์น | |
ประเทศที่มีการพูด | มาเลเซีย, บรูไน, อินโดนีเซีย |
ภูมิภาค | รัฐซาราวัก, รัฐซาบะฮ์, เขตเติมบูรง, จังหวัดกาลีมันตันเหนือ |
จำนวนผู้พูด | ไม่ทราบ (48,000 คน (ค.ศ. 2007 ในอินโดนีเซีย; ไม่มีข้อมูลวันที่ในมาเลเซีย) บวกในปูโตะฮ์ 6,000 คน อ้างถึง1981)[1] |
ตระกูลภาษา | ออสโตรนีเซียน
|
ภาษาถิ่น | ลุนดาเยะฮ์
|
รหัสภาษา | |
ISO 639-3 | lnd – รหัสรวม รหัสเอกเทศ: put – Putoh |
พื้นที่ทางภูมิศาสตร์ของผู้พูดภาษาลุนบาวัง/ลุนดาเยะฮ์ | |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด