ประเทศอินโดนีเซีย
ประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ / From Wikipedia, the free encyclopedia
อินโดนีเซีย (อินโดนีเซีย: Indonesia) หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐอินโดนีเซีย (อินโดนีเซีย: Republik Indonesia) เป็นประเทศในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ระหว่างคาบสมุทรอินโดจีนและทวีปออสเตรเลีย และระหว่างมหาสมุทรอินเดียกับมหาสมุทรแปซิฟิก มีพรมแดนติดกับประเทศมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียวหรือกาลีมันตัน (Kalimantan), ประเทศปาปัวนิวกินีบนเกาะนิวกินีหรืออีรียัน (Papua) และประเทศติมอร์-เลสเตบนเกาะติมอร์ ประเทศเพื่อนบ้านอื่น ๆ ได้แก่ สิงคโปร์, เวียดนาม, ฟิลิปปินส์, ออสเตรเลีย, ปาเลา, และอินเดีย (หมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์) อินโดนีเซียยังเป็นประเทศหมู่เกาะที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก และเป็นประเทศที่มีพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับ 14 ของโลกด้วยพื้นที่ 1,904,569 ตารางกิโลเมตร (735,358 ตารางไมล์) และมีประชากรราว 278 ล้านคน[11] ถือเป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุดอันดับ 4 ของโลก โดยกว่าครึ่งหนึ่งอาศัยอยู่ในหมู่เกาะชวา[12] และยังเป็นประเทศที่มีชาวมุสลิมมากที่สุดในโลก[13][14][15]
สาธารณรัฐอินโดนีเซีย | |
---|---|
เมืองหลวง | จาการ์ตา (ปัจจุบัน) นูซันตารา (อยู่ระหว่างการก่อสร้าง) 6°10′S 106°49′E |
เมืองใหญ่สุด | จาการ์ตา |
ภาษาทางการ และภาษาประจำชาติ | อินโดนีเซีย |
ภาษาระดับภูมิภาค | มากกว่า 700 ภาษา[3] |
กลุ่มชาติพันธุ์ | มากกว่า 1,300 กลุ่มชาติพันธุ์[4] |
ศาสนา (ค.ศ. 2018)[5] | |
เดมะนิม | ชาวอินโดนีเซีย |
การปกครอง | รัฐเดี่ยว ระบบประธานาธิบดี สาธารณรัฐรัฐธรรมนูญ |
โจโก วีโดโด | |
• รองประธานาธิบดี | มะอ์รุฟ อามิน |
• ประธานสภาผู้แทนราษฎร | ปูวัน มาฮารานี |
• ประธานศาลสูงสุด | มูฮัมมัด ชารีฟุดดิน |
สภานิติบัญญัติ | รัฐสภา (MPR) |
• สภาสูง | สภาผู้แทนระดับภูมิภาค (DPD) |
• สภาล่าง | สภาผู้แทนประชาชน (DPR) |
เป็นเอกราช จากเนเธอร์แลนด์ | |
• ประกาศ | 17 สิงหาคม ค.ศ. 1945 |
27 ธันวาคม ค.ศ. 1949 | |
พื้นที่ | |
• พื้นดิน | 1,904,569[6] ตารางกิโลเมตร (735,358 ตารางไมล์) (14th) |
• พื้นน้ำ (%) | 4.85 |
ประชากร | |
• สำมะโนประชากร ค.ศ. 2020 | 270,203,917[7] (อันดับที่ 4) |
141 ต่อตารางกิโลเมตร (365.2 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 88) | |
จีดีพี (อำนาจซื้อ) | ค.ศ. 2022 (ประมาณ) |
• รวม | 3.995 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ[8] (อันดับที่ 7) |
• ต่อหัว | 14,535 ดอลลาร์สหรัฐ[8] (อันดับที่ 96) |
จีดีพี (ราคาตลาด) | ค.ศ. 2022 (ประมาณ) |
• รวม | 1.289 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ[8] (อันดับที่ 17) |
• ต่อหัว | 4,691 ดอลลาร์สหรัฐ[8] (อันดับที่ 104) |
จีนี (ค.ศ. 2019) | 38.2[9] ปานกลาง |
เอชดีไอ (ค.ศ. 2021) | 0.705[10] สูง · อันดับที่ 114 |
สกุลเงิน | รูปียะฮ์อินโดนีเซีย (Rp) (IDR) |
เขตเวลา | UTC+7 ถึง +9 (จำนวนมาก) |
รูปแบบวันที่ | วว/ดด/ปปปป |
ไฟบ้าน | 220 โวลต์–50 เฮิร์ซ |
ขับรถด้าน | ซ้าย |
รหัสโทรศัพท์ | +62 |
รหัส ISO 3166 | ID |
โดเมนบนสุด | .id |
อินโดนีเซียเป็นสาธารณรัฐที่มีรัฐธรรมนูญซึ่งมีสภานิติบัญญัติมาจากการเลือกตั้ง และมีทั้งสิ้น 38 จังหวัด โดย 9 จังหวัดมีสถานะพิเศษ กรุงจาการ์ตา เมืองหลวงของประเทศเป็นเขตเมืองที่มีประชากรมากที่สุดอันดับสองของโลก[16][17] อินโดนีเซียถือเป็นประเทศที่มีพื้นที่ป่าไม้ที่กว้างใหญ่และเต็มไปด้วยความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก[18] และยังเป็นประเทศที่มีหมู่เกาะมากที่สุดในโลก[19] (ประมาณ 17,000 เกาะ)
หมู่เกาะทั้งหมดของอินโดนีเซียเป็นดินแดนการค้าหลักในภูมิภาคมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 7 เริ่มต้นตั้งแต่อาณาจักรศรีวิชัยและต่อมาจนถึงอาณาจักรมัชปาหิตซึ่งทำการค้ากับชาวจีนแผ่นดินใหญ่และพ่อค้าจากอนุทวีปอินเดีย ส่งผลให้ประชากรท้องถิ่นค่อย ๆ ซึมซับอิทธิพลจากต่างประเทศตั้งแต่ศตวรรษแรก ๆ และได้มีการแผ่ขยายของศาสนาฮินดูและพุทธศาสนาจนเกิดความเจริญรุ่งเรือง ต่อมา พ่อค้านิกายซุนนีและลัทธิศูฟีได้นำศาสนาอิสลามเข้ามาเผยแพร่และได้มีอิทธิพลต่อคนในสังคมจนกลายเป็นศาสนาหลักมาจนถึงปัจจุบัน ในขณะที่ศาสนาคริสต์ส่วนใหญ่เข้าสู่สังคมโดยนักสำรวจชาวยุโรป ชาวดัตช์ถือเป็นมหาอำนาจหลักที่ยึดครองดินแดนแห่งนี้ตลอด 350 ปี[20][21] แม้ในช่วงเวลาดังกล่าวจะได้รับการรุกรานจาก โปรตุเกส อังกฤษ และ ฝรั่งเศสบ้าง แนวความคิดการสร้างชาติและการปลดแอกตนเองของชาวอินโดนีเซียในฐานะรัฐชาติได้ปรากฏขึ้นในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 และจบลงด้วยการประกาศอิสรภาพใน ค.ศ. 1945 ตามด้วยการประกาศรับรองอธิปไตยอย่างเป็นทางการจากเนเธอร์แลนด์ใน ค.ศ. 1949 ภายหลังจากความขัดแย้งทางการทหารและการทูตระหว่างสองประเทศ[22] ตลอดหลายทศวรรษที่ผ่าน อินโดนีเซียต้องเผชิญเหตุการณ์มากมาย อาทิ การทุจริตในประเทศ ความขัดแย้งทางการเมือง การแบ่งแยกดินแดน ภัยธรรมชาติ และความผันผวนของเศรษฐกิจ
อินโดนีเซียประกอบด้วยกลุ่มชาติพันธุ์และภาษาพื้นเมืองหลายร้อยกลุ่ม โดยชาวชวาเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุด และยังมีพหุนิยมทางศาสนา[23][24] ตามคำขวัญที่ว่า "Bhinneka Tunggal Ika"[25] ("Unity in Diversity" ซึ่งหมายถึง "เอกภาพท่ามกลางความหลากหลาย")[26] ซึ่งกำหนดโดยภาษาประจำชาติ เศรษฐกิจของอินโดนีเซียมีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 16 ของโลกโดยวัดจากผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ และอันดับ 7 ของโลกโดยวัดจากภาวะเสมอภาคของอำนาจซื้อ อินโดนีเซียยังถือเป็นหนึ่งในมหาอำนาจของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้[27] และเป็นประเทศอำนาจปานกลางของโลก และยังเป็นสมาชิกขององค์กรพหุภาคีหลายแห่ง รวมถึงองค์การสหประชาชาติ, องค์การการค้าโลก, กลุ่ม 20, ขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด, สมาคมประชาชาติแห่งเอเชียตะวันออกเฉียงใต้, การประชุมสุดยอดเอเชียตะวันออก และองค์การความร่วมมืออิสลาม