ภาษามีนังกาเบา
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษามีนังกาเบา (มีนังกาเบา: Baso Minang(kabau) ; อินโดนีเซีย: Bahasa Minangkabau ; มลายู: Bahasa Minangkabau หรือ Bahasa Minang ) เป็นภาษาตระกูลออสโตรนีเซียน ใช้พูดโดยชาวมีนังกาเบาในสุมาตราตะวันตก ทางตะวันตกของเกาะเรียว และเมืองอื่น ๆ ในอินโดนีเซียเนื่องจากการอพยพ[2] รวมทั้งในประเทศมาเลเซีย ภาษานี้ใกล้เคียงกับภาษามลายูทั้งในด้านศัพท์และไวยากรณ์ นักภาษาศาสตร์บางคนจัดให้เป็นสำเนียงของภาษามลายู
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษามีนังกาเบา, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษามีนังกาเบา | |
---|---|
Baso Minangkabau باسو مينڠكاباو بهاس ميناڠكاباو | |
ประเทศที่มีการพูด | อินโดนีเซีย มาเลเซีย |
ภูมิภาค | สุมาตราตะวันตก (อินโดนีเซีย) เกาะเรียว (อินโดนีเซีย) รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน (มาเลเซีย) |
จำนวนผู้พูด | 5.5 ล้านคน (2553)[1] |
ตระกูลภาษา | ออสโตรนีเซียน
|
สถานภาพทางการ | |
ผู้วางระเบียบ | Badan Pengembangan dan Pembinaan Bahasa |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | min |
ISO 639-3 | min |
แผนที่ภาษามีนังกาเบาในสุมาตราแสดงด้วยสีเขียวมะกอกเฉดอ่อน-เข้ม |
ปิด
ในมาเลเซีย ภาษานี้ใช้พูดในรัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่ของชาวมีนังกาเบาที่อพยพมาจากสุมาตรา ภาษานี้เป็นภาษากลางในชายฝั่งตะวันตกของสุมาตราเหนือ และเคยใช้ในบางส่วนของอาเจะฮ์ ในชื่อ Aneuk Jamee