ภาษากัศมีร์
From Wikipedia, the free encyclopedia
ภาษากัศมีร์, ภาษาแคชเมียร์ (อังกฤษ: Kashmiri, ภาษาอังกฤษ: /kæʃˈmɪəri/)[6] หรือ ภาษาเกอศูร์ (کٲشُر, कॉशुर, 𑆑𑆳𑆯𑆶𑆫𑇀 , /kəːʃur/)[7] เป็นภาษากลุ่มดาร์ดิก จัดอยู่ในตระกูลอินโด-ยูโรเปียน สาขาอินโด-อารยัน มีผู้พูดในดินแดนกัศมีร์ประมาณ 7 ล้านคน เรียงประโยคแบบประธาน-กริยา-กรรม ในยุคแรกเขียนด้วยอักษรศารทา แล้วเปลี่ยนเป็นอักษรอาหรับแบบเปอร์เซียภายหลัง วรรณกรรมภาษากัศมีร์มีมาก แต่ไม่ได้รับการสืบทอด ผู้พูดภาษานี้ก็ลดจำนวนลง ภาษานี้เพิ่งได้รับการยอมรับให้เป็นภาษาราชการและมีการสอนในโรงเรียนได้ไม่นาน นิตยสารและหนังสือพิมพ์ภาษากัศมีร์มีเพียงฉบับเดียว
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษากัศมีร์, ประเทศที่มีการพูด ...
ภาษากัศมีร์ | |
---|---|
کٲشُر, कॉशुर, 𑆑𑆳𑆯𑆶𑆫𑇀 | |
ศัพท์ "เกอศูร์" ใน อักษรเปอร์เซีย-อาหรับ (ปัจจุบัน, สถานะทางการ), อักษรศารทา (อดีต, ทางศาสนา) และอักษรเทวนาครี (ปัจจุบัน) | |
ประเทศที่มีการพูด | อินเดียและปากีสถาน |
ภูมิภาค | กัศมีร์ (Kashmir division และบางส่วนของหุบเขา Chenab, ชัมมูและกัศมีร์,[1] ทางเหนือของอาซัดกัศมีร์) |
ชาติพันธุ์ | ชาวกัศมีร์ |
จำนวนผู้พูด | 7 ล้านคน (2011 census)[2] |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
ภาษาถิ่น | Kishtwari, Poguli
|
ระบบการเขียน | อักษรเปอร์เซีย-อาหรับ (ปัจจุบัน, สถานะทางการ),[3] อักษรเทวนาครี (ปัจจุบัน),[3] อักษรศารทา (อดีต/ทางศาสนา)[3] |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | อินเดีย |
รหัสภาษา | |
ISO 639-1 | ks |
ISO 639-2 | kas |
ISO 639-3 | kas |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด
ใน ค.ศ. 2020 ทางรัฐสภาอินเดียลงมติผ่านร่างกฎหมายให้ภาษากัศมีร์เป็นภาษาทางการในชัมมูและกัศมีร์ร่วมกับภาษาโฑครี, ฮินดี, อูรดู และอังกฤษ[8] ภาษากัศมีร์ยังเป็นหนึ่งใน 22 ภาษากำหนดของประเทศอินเดีย