ตอกปีซิน
From Wikipedia, the free encyclopedia
ตอกปีซิน (ตอกปีซิน: Tok Pisin, [ˌtok piˈsin])[3] เป็นภาษาครีโอลที่พูดในประเทศปาปัวนิวกินี เป็นหนึ่งในภาษาทางการของปาปัวนิวกินี และเป็นภาษาที่ใช้มากที่สุดในประเทศ มีคนพูดเป็นภาษาที่ 2 ประมาณ 2 ล้านคน ตอกปีซินเรียกเป็นชื่ออื่นว่า "ภาษาอังกฤษพิดจินเมลานีเชีย" (Melanesian Pidgin English) หรือ "ภาษานีโอ-เมลานีเชีย" (Neo-Melanesian)
ข้อมูลเบื้องต้น ตอกปีซิน, ประเทศที่มีการพูด ...
ตอกปีซิน | |
---|---|
ประเทศที่มีการพูด | ประเทศปาปัวนิวกินี |
จำนวนผู้พูด | 120,000 (2004)[1] ผู้พูดภาษาที่สอง 4 ล้านคน (2005)[2] |
ตระกูลภาษา | ครีโอลอังกฤษ
|
ระบบการเขียน | อักษรละติน (ชุดตัวอักษรตอกปีซิน) อักษรเบรลล์พิดจิน |
สถานภาพทางการ | |
ภาษาทางการ | ปาปัวนิวกินี |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | tpi |
ISO 639-3 | tpi |
Linguasphere | 52-ABB-cc |
บทความนี้มีสัญลักษณ์สัทอักษรสากล หากระบบของคุณไม่รองรับการแสดงผลที่ถูกต้อง คุณอาจเห็นปรัศนี กล่อง หรือสัญลักษณ์อย่างอื่นแทนที่อักขระยูนิโคด |
ปิด
มีการใช้ภาษาตอกปีซินอยู่บ้างในสื่อมวลชนและรัฐบาล อย่างไรก็ดี ภาษาอังกฤษยังคงเป็นที่ใช้มากกว่าในบริบทเหล่านี้ ในโรงเรียนบางแห่ง ภาษาตอกปีซินเป็นภาษาที่ใช้สอนใน 3 ปีแรกของการเรียนชั้นต้น
คำศัพท์ของภาษานี้ 5 ใน 6 มาจากตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน และ 1 ใน 6 มาจากตระกูลภาษาออสโตรนีเซียน และมีไวยากรณ์ที่มีพื้นฐานจากไวยากรณ์ภาษาพิดจินอย่างง่าย โดยที่มีความไม่สม่ำเสมอต่าง ๆ