กลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ
From Wikipedia, the free encyclopedia
กลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ (อังกฤษ: Balto-Slavic languages) เป็นสาขาหนึ่งของตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน เดิมประกอบด้วยเพียงกลุ่มภาษาบอลต์และกลุ่มภาษาสลาฟ โดยภาษาต่าง ๆ ในทั้งสองกลุ่มมีลักษณะหลายอย่างที่เหมือนกัน ซึ่งไม่พบในกลุ่มภาษาอื่น ๆ ในตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน ซึ่งนำไปสู่พัฒนาการที่มีร่วมกันของภาษาในกลุ่มนี้
ข้อมูลเบื้องต้น กลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ, ภูมิภาค: ...
กลุ่มภาษาบอลต์-สลาฟ | |
---|---|
ภูมิภาค: | ยุโรปเหนือ, ยุโรปตะวันออก, ยุโรปกลาง, ยุโรปตะวันออกเฉียงใต้, เอเชียเหนือ, บางส่วนของเอเชียกลาง |
การจําแนก ทางภาษาศาสตร์: | อินโด-ยูโรเปียน
|
ภาษาดั้งเดิม: | ภาษาบอลต์-สลาฟดั้งเดิม |
กลุ่มย่อย: | |
กลอตโตลอก: | balt1263[1] |
ประเทศที่ภาษาในกลุ่มต่อไปนี้เป็นภาษาประจำชาติ:
กลุ่มภาษาสลาฟตะวันออก
กลุ่มภาษาสลาฟตะวันตก
กลุ่มภาษาสลาฟใต้
กลุ่มภาษาบอลต์ตะวันออก |
ปิด
ถึงแม้ว่าจะมีการถกเถียงเกี่ยวกับการประกาศให้รวมกลุ่มภาษาบอลต์และกลุ่มภาษาสลาฟเป็นกลุ่มภาษาเดียวกัน[2] ซึ่งบางส่วนอาจมีสาเหตุมาจากประเด็นโต้แย้งทางการเมือง แต่ปัจจุบันก็ได้มีมติเป็นเอกฉันท์ในกลุ่มผู้เชี่ยวชาญตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียนให้จัดกลุ่มภาษาบอลต์และกลุ่มภาษาสลาฟเข้าเป็นกลุ่มภาษาเดียวกัน แต่ก็ยังมีการถกเถียงเกี่ยวกับรายละเอียดเกี่ยวกับความสัมพันธ์ด้านธรรมชาติต่าง ๆ ของภาษาที่อยู่ในกลุ่มนี้อยู่[3]