bell

ดูเพิ่ม: Bell

ภาษาอังกฤษ

A large bell

A bicycle bell

วิกิพีเดียภาษาอังกฤษมีบทความเกี่ยวกับ:

bell

Wikipedia ^en

วิกิพีเดียภาษาอังกฤษมีบทความเกี่ยวกับ:

Bell (school)

Wikipedia ^en

การออกเสียง

• enPR: bĕl, สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /bɛl/

• เสียง (US):

  (file)

• สัมผัส: -ɛl
• คำพ้องเสียง: belle

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาอังกฤษกลาง belle, จากภาษาอังกฤษเก่า belle (“bell”), จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *bellǭ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาฟรีเชียตะวันตก belle, bel, ภาษาดัตช์ bel, ภาษาเยอรมันต่ำ Belle, Bel, ภาษาเดนมาร์ก bjelde, ภาษาสวีเดน bjällra, ภาษานอร์เวย์ bjelle, ภาษาไอซ์แลนด์ bjalla.

คำนาม

bell (พหูพจน์ bells)

1. ระฆัง, กระดิ่ง
   • 1848, Edgar Allan Poe, "The Bells"

     HEAR the sledges with the bells —

     Silver bells!

     What a world of merriment their melody foretells!

2. เสียงระฆัง
   • 2011 ธันวาคม 18, Ben Dirs, “Carl Froch outclassed by dazzling Andre Ward”, in BBC Sport‎:

     Referee Steve Smoger was an almost invisible presence in the ring as both men went at it, although he did have a word with Froch when he landed with a shot after the bell at the end of the eighth.

     (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)

3. (โดยหลัก British, ไม่ทางการ) การโทรศัพท์

   I’ll give you a bell later.

4. กริ่ง, ออด
5. (ดนตรี) The flared end of a brass or woodwind instrument.
6. (nautical) Any of a series of strokes on a bell (or similar), struck every half hour to indicate the time (within a four hour watch)
7. The flared end of a pipe, designed to mate with a narrow spigot.
8. (การคอมพิวเตอร์) อักขระเบลล์ (ทำให้คอมพิวเตอร์เกิดเสียงตู๊ด 1 ครั้ง)
9. วัตถุอื่นที่มีรูปร่างคล้ายระฆัง
   • แม่แบบ:RQ:Shakespeare Tempest
10. (สถาปัตย์) The part of the capital of a column included between the abacus and neck molding; also used for the naked core of nearly cylindrical shape, assumed to exist within the leafage of a capital.
11. กระดิ่งจักรยาน
12. (Scotland, โบราณ) ฟอง
    • 1828, James Hogg, Mary Burnet

      He swam to the place where Mary disappeared but there was neither boil nor gurgle on the water, nor even a bell of departing breath, to mark the place where his beloved had sunk.

คำพ้องความ

• (in heraldry): campane
• (rare): tintinnabule

คำลูกกลุ่ม

Kinds of bell (noun)

bicycle bell bridle-bell campane campana campanel, campanella cascabel church bell codon

corrigiunculum, corrigiuncula crotal curfew, curfew-bell doorbell dinner-bell dupla handbell jingle bell

nola peal petasius signum, signum bell squilla tintinnabulum tocsin vesper, vesper-bell

Meronyms

• (internally suspended tool for striking): clapper, tongue
• (flaring open end): mouth

Holonyms

• (structure housing bells): bell tower, campanile
• (sets of bells): carillon, peal

Coordinate terms

Terms coordinate with bell (noun)

alarm buzz buzzer chime

curfew dinger ding-dong gong

peal ringer siren tocsin toll

คำประสม

• agogo bell
• alarm-bell
• alarm bell
• altar bell
• Angelus bell
• bear away the bell
• bear the bell
• bell, book and candle
• bell animalcule
• bell arch
• bell-bearer
• bellbind
• bellbird
• bell-bottoms
• bell-bottom, bell-bottomed
• bellboy
• bell buoy
• bell button
• bell captain
• bellcast
• bell character
• bell chord
• bell-collar
• bell cot
• bell cow
• bellcrank
• bell curve
• bell deck
• belldom
• belled
• bell end
• bell-faced
• bellflower
• bellfounder
• bellfounding
• bell gable
• bellgirl
• Bell Green
• bellhop
• bellhouse
• bell housing
• bellist
• bell jar
• bell lerp
• belllike
• bellmaker
• bellmaking
• bellman
• bell metal
• bell miner (Manorina melanophrys)
• bellmouth
• bell-mouthed
• bell pepper
• bellperson
• bellpull
• bell punch
• bellpush
• bell ringer
• bell-ringing
• bell rope
• bells and smells, smells and bells
• bells and whistles
• bell-shaped
• bell tent
• bell the cat
• bell tower
• bell trap
• bell tree
• bellwether
• bellwoman
• bell work
• bellwort
• bluebell
• Canterbury bells
• Christmas bells
• church bell
• clear as a bell
• coral bells, coralbells, coral-bells (Heuchera)
• cowbell
• death bell
• diving bell
• diving bell spider
• doorbell
• dressing-bell
• dumbbell
• engine bell
• forebell
• give someone a bell
• handbell
• harebell (Campanula rotundifolia)
• hawkbell
• heather-bell
• hell's bells
• jingle bell
• kettlebell
• larum-bell
• lose the bell
• lowbell
• market bell
• Mass bell
• mountain bell (Darwinia)
• mule bell
• Oconee bells
• on a bell
• passing bell
• peal of bells
• pull the other one, it's got bells on
• ring a bell
• ring of bells
• ring one's bell
• ring someone's bell
• sacring bell
• saints' bell
• sance bell
• sanctus bell
• save by the bell
• sheep-bell
• ship's bells
• silverbell
• Six Bells
• sleighbell
• snowbell
• sound as a bell
• swimming bell
• tubular bells
• unring a bell
• with bells on
• yellow bells
• you can't unring a bell

 

คำสืบทอด

• → ฮินดีแบบฟีจี: belo
• → ญี่ปุ่น: ベル (beru)
• → เกาหลี: 벨 (bel)

ดูเพิ่ม

• (study of bells): campanology
• (expert in bells): campanist, campanologist
• (player of bells): bell-ringer, carilloner, carilloneur, carillonist, ringer, tintinnabulary, tintinnabulist
• (playing of bells): bell-ringing, tintinnabulation, tintinnabulism, tintinnation
• (bell-related): campanistic, campanologic, campanarian, tintinnabular, tintinnabular, tintinnabulary, tintinnabulatory, tintinnabulous
• (related to a peal of bells or bell tower): campanilian
• (bell-shaped): bell-shaped, campanal, campaniform, campaniliform, campanular, campanulate, campanulated, campanulous, tintinnabulate
• (containing bells): campaned
• (sounding like a small bell): jingling, tinkling, tintinnabulant, tintinnabulating, tintinnating

คำกริยา

bell (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม bells, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล belling, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล belled)

1. (สกรรม) ติดระฆังหรือกระดิ่ง

   Who will bell the cat?

2. (สกรรม) To shape so that it flares out like a bell.

   to bell a tube

3. (สแลง, สกรรม) โทรศัพท์
   • 2006, Dominic Lavin, Last Seen in Bangkok:

     "Vinny, you tosser, it's Keith. I thought you were back today. I'm in town. Bell us on the mobile.

     (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)

4. (อกรรม) To develop bells or corollas; to take the form of a bell; to blossom.

   Hops bell.

ดูเพิ่ม

• bell out

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาอังกฤษกลาง bellen, จากภาษาอังกฤษเก่า bellan (“to bellow; make a hollow noise; roar; bark; grunt”), จากภาษาเจอร์แมนิกดั้งเดิม *bellaną (“to sound; roar; bark”), จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *bʰel- (“to sound; roar; bark”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาสกอต bell (“to shout; speak loudly”), ภาษาดัตช์ bellen (“to bark”), ภาษาGerman Low German bellen (“to ring”), ภาษาเยอรมัน bellen (“to bark”), ภาษาสวีเดน böla (“to low; bellow; roar”).

คำกริยา

bell (ปัจจุบันกาลเอกพจน์บุรุษที่สาม bells, พาร์ทิซิเพิลปัจจุบันกาล belling, อดีตกาลและพาร์ทิซิเพิลอดีตกาล belled)

1. (อกรรม) To bellow or roar.
   • 1774, Oliver Goldsmith, A History of the Earth, and Animated Nature:

     This animal is said to harbour in the place where he resides. When he cries, he is said to bell; the print of his hoof is called the slot; his tail is called the single; his excrement the fumet; his horns are called his head [...].

     (กรุณาเพิ่มคำแปลของวลีหรือประโยคตัวอย่างนี้)

   • แม่แบบ:RQ:Kipling Jungle Book

     As the dawn was breaking the Sambhur belled / Once, twice and again!

   • 1872, Robert Browning, Fifine at the Fair:

     You acted part so well, went alɬ-fours upon earth / The live-long day, brayed, belled.

   • 1955, William Golding, The Inheritors, Faber and Faber 2005, page 128:

     Then, incredibly, a rutting stag belled by the trunks.

2. (สกรรม) To utter in a loud manner; to thunder forth.
   • 1591, Edmund Spenser, Astrophel:

     Their leaders bell their bleating tunes In doleful sound.

คำประสม

• belling

คำนาม

bell (พหูพจน์ bells)

1. The bellow or bay of certain animals, such as a hound on the hunt or a stag in rut.