ลาย

ดูเพิ่ม: ล่าย

ภาษาไทย

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *laːjᴬ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩣ᩠ᨿ (ลาย), ภาษาลาว ລາຍ (ลาย), ภาษาไทลื้อ ᦟᦻ (ลาย), ภาษาไทดำ ꪩꪱꪥ (ลาย), ภาษาไทใหญ่ လၢႆး (ล๊าย), ภาษาไทใต้คง ᥘᥣᥭᥰ (ล๊าย), ภาษาพ่าเก လႝ (ลย์), ภาษาอาหม 𑜎𑜩 (ลย์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ลาย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	laai
	ราชบัณฑิตยสภา	lai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/laːj˧/(สัมผัส)

คำนาม

ลาย

1. รูปแบบทางทัศนศิลป์ประเภทหนึ่ง ประกอบขึ้นด้วยเส้นเป็นสำคัญ ลักษณะเป็นแบบซ้ำ ๆ เป็นหมู่ ๆ หรือต่อเนื่องกันไปก็มี มีทั้งลายแบบธรรมชาติและลายแบบประดิษฐ์ ใช้เขียน ปั้น หรือแกะสลัก เป็นต้น เพื่อตกแต่งให้สวยงาม
2. กรรมวิธีประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ ให้เป็นลวดลาย

คำคุณศัพท์

ลาย (คำอาการนาม ความลาย)

1. เป็นแนวยาว ๆ
2. เป็นแผลยาว ๆ
3. เป็นจุด ๆ เป็นแต้ม ๆ เป็นดวง ๆ หรือเป็นเส้น ๆ

คำสืบทอด

• → เขมรกลาง: លាយ (ลาย)
  • เขมร: លាយ (ลาย)