ฟ้า

ดูเพิ่ม: ฟา

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ฝ้า

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *vaːꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฟ้า, ภาษาลาว ຟ້າ (ฟ้า), ภาษาคำเมือง ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า), ภาษาไทลื้อ ᦝᦱᧉ (ฟ้า), ภาษาไทดำ ꪡ꫁ꪱ (ฟ้า), ภาษาไทขาว ꪡꪱꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၽႃႉ (ผ๎า) หรือ ၾႃႉ (ฝ๎า), ภาษาคำตี้ ၸႃႇ, ภาษาอาหม 𑜇𑜠 (ผะ), 𑜇𑜡 (ผา), 𑜇𑜨𑜠 (ผอ̂ะ), 𑜇𑜨𑜡 (ผอ̂า) หรือ 𑜇𑜞𑜠 (ผฺระ), ภาษาจ้วง fax; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *fʰaːʔ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฟ้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	fáa
	ราชบัณฑิตยสภา	fa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/faː˦˥/(สัมผัส)
ไฟล์เสียง

คำนาม

ฟ้า

1. (ท้อง~) ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่

   ดาวเต็มฟ้า

2. (ท้อง~) อากาศเบื้องบน

   ฟ้าครึ้ม

   ยิงปืนขึ้นฟ้า

3. สวรรค์

   นางฟ้า

   ฟ้าดินเป็นพยาน

4. เจ้าฟ้า

คำเกี่ยวข้อง

• ฟ้าคะนอง
• ฟ้าเคืองสันหลัง
• ฟ้าผ่า
• ฟ้าไม่กระเทือนสันหลัง
• ฟ้าร้อง
• ฟ้าแลบ
• ฟ้าหลัว

 

คำแปลภาษาอื่น

ส่วนที่ครอบแผ่นดินอยู่

เกาหลี: 하늘 (ko) (haneul) เขมร: មេឃ (km) (เมฆ) คำเมือง: ᨼ᩶ᩣ (nod) (ฟ้า) จีน จีนกลาง: 天空／天空 (zh) (tiānkōng), 天／天 (zh) (tiān) ญี่ปุ่น: 空 (ja) (そら, sora), 大空 (ja) (おおぞら, ōzora), 天空 (ja) (tenkū), 天 (ja) (ame) (old) ดัตช์: hemel (nl) ช. (เฮเมิล) ตากาล็อก: kalangitan, langit (tl) ไทดำ: ꪡ꫁ꪱ (blt) (ฟ้า) ไทใหญ่: ၵၢင်ႁၢဝ် (shn) (กางหาว) โปรตุเกส: céu (pt) ช. ฝรั่งเศส: ciel (fr) ช. (ซีแยล) พม่า: ကောင်းကင် (my) (เกาง์:กง์), မိုး (my) (โม:) ฟรีเชียตะวันตก: himel (fy) ร. (ฮีเมิล) เยอรมัน: Himmel (de) ช. รัสเซีย: не́бо (ru) ก. (นเยโบ) ลาว: ຟ້າ (lo) (ฟ้า) เวียดนาม: trời (vi) สเปน: firmamento (es) ช., cielo (es) ช. (ธีเยโล) อังกฤษ: sky (en) (สกาย) อารบิก: سَمَاء ญ. (ซะมาอ) อิตาลี: cielo (it) ช. อินโดนีเซีย: langit (id) ฮินดี: आसमान (hi) ช. (อาสมาน), आकाश (hi) ช. (อากาศ), अम्बर (hi) (อมฺพร), गगन (hi) (คคน), नभ (hi) (นภ), आभ (hi) ช. (อาภ)

คำคุณศัพท์

ฟ้า (คำอาการนาม ความฟ้า)

1. สีน้ำเงินอ่อนอย่างสีท้องฟ้าในเวลามีแดด เรียกว่า สีฟ้า

ภาษาคำเมือง

คำนาม

ฟ้า

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า)