โซโต (อินโดนีเซีย: soto) เป็นซุปแบบพื้นเมืองในอาหารอินโดนีเซีย ใส่เนื้อและผัก ในบางครั้งจัดเป็นอาหารประจำชาติ มีรับประทานตั้งแต่สุมาตราไปจนถึงปาปัว โดยมีความแตกต่างกันมากมีตั้งแต่ขายข้างถนนไปจนถึงในภัตตาคาร ผู้อพยพชาวชวาได้นำอาหารชนิดนี้ไปยังซูรินามและเรียกว่าซาโอโต[1]
ข้อมูลเบื้องต้น ชื่ออื่น, มื้อ ...
โซโตโซโตอายัม หรือโซโตไก่ น้ำซุปสีเหลือง กินกับ เอิมปิงและกระเทียมเจียว |
ชื่ออื่น | โจโต เตาโต |
---|
มื้อ | จานหลัก |
---|
แหล่งกำเนิด | อินโดนีเซีย |
---|
ภูมิภาค | ทั่วประเทศ |
---|
ชาติที่มีอาหารประจำชาติที่เกี่ยวข้อง | อาหารอินโดนีเซีย |
---|
อุณหภูมิเสิร์ฟ | ร้อน |
---|
ส่วนผสมหลัก | ซุปไก่ เนื้อวัว หรือเครื่องในที่มีลักษณะต่าง ๆ กัน |
---|
รูปแบบอื่น | มีความแตกต่างกันทั่วประเทศ |
---|
|
ปิด
โซโตเป็นอาหารที่พัฒนาขึ้นในหมู่เกาะอินโดนีเซีย โดยแต่ละบริเวณจะมีสูตรเฉพาะของตนเอง และได้รับอิทธิพลจากชาติอื่น เช่น จีน อินเดีย[2] ชาวชวาเรียกอาหารนี้ว่าโซโต ชาวเปอรานากันเรียกเตาโต ชาวมากัสซาร์เรียกโจโต นักวิชาการบางคนเสนอว่าเป็นอาหารที่มีลักษณะผสมระหว่างอาหารพื้นเมืองจีนกับอินเดีย อิทธิพลของจีนเห็นได้จากการใส่เส้นบีหุนและกระเทียมเจียว การใส่ขมิ้นแสดงถึงอิทธิพลของอินเดีย
โซโตที่เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละท้องถิ่น ได้แก่
- โซโตในอัมบน ทำจากไก่ แต่งรสและสีด้วยขมิ้น ขิง ข่า กระเทียม ตะไคร้ และเครื่องเทศต่างๆ กินกับข้าว อาจเติมถั่วงอก ไก่ฉีก เซเลอรีหั่น กระเทียมเจียว มันฝรั่งทอด
- โซโตในบันดุง เป็นโซโตเนื้อวัวแบบใส ใส่ผักกาดหัวหั่น[3]
- โซโตในบันจาร์ ใส่เครื่องเทศ ตะไคร้ กานพลู ซัมบัลรสเปรี้ยว มันฝรั่ง
- โซโตในบาญูมัต ใส่ซัมบัลถั่วลิสง กินกับเกอตูปัต
- โซโตแบบเบอตาวี ทำจากเนื้อวัว ใส่นมวัวหรือกะทิ มันฝรั่งทอด มะเขือเทศ
- โซโตในเกอดีรี เป็นโซโตไก่ใส่กะทิ
- โซโตในกูดุส ทำจากเนื้อควาย
- โซโตในลาโมงัน เป็นโซโตที่ขายริมถนนที่มีชื่อเสียง
- โซโตในมาดูรา ทำจากไก่ เนื้อวัว หรือเครื่องใน น้ำซุปสีเหลือง
- โซโตในมากัสซาร์[4] ทำจากเนื้อวัว ต้มกับน้ำซาวข้าว กินกับถั่วลิสงทอด
- โซโตในเมดาน ทำจากไก่ หมู เนื้อวัว ใส่กะทิ มันฝรั่ง
- โซโตในปาดัง ทำจากเนื้อวัว ใส่เนื้อวัวทอด บีหุน มันฝรั่งทอด
- โซโตในเปอกาโลงัน[5] เป็นโซโตที่ปรุงรสด้วยเต้าเจี้ยว
- โซโตในเซอมารัง เป็นโซโตไก่ ปรุงรสด้วยแคนเดิลนัท รับประทานกับสะเต๊ะไก่งวง
- โซโตบังกง เป็นโซโตไก่ ที่เสิร์ฟเฉพาะคน ผสมกับข้าว ลูกชิ้น เทมเป้ และสะเต๊ะ
- โซโตในเตอฆัล ลักษณะคล้ายโซโตในเปอกาโลงัน ปรุงรสด้วยเต้าเจี้ยว มีทั้งที่ทำจากไก่ เนื้อวัว และเครื่องใน
โซโตหลายชนิด เรียกตามส่วนประกอบที่เป็นเครื่องปรุงหลัก เช่น
- โซโตอายัม[6] เครื่องปรุงหลักคือไก่ น้ำซุปสีเหลือง กินกับลนตง นาซิเอิมปิต เกอตูปัต พบได้ทั่วไปในสิงคโปร์ มาเลเซีย อินโดนีเซีย
- โซโต บาบัต ทำจากเนื้อวัวหรือเนื้อแพะ น้ำซุปใส่กะทิ สีเหลือง ใส่เส้นก๋วยเตี๋ยว มันฝรั่ง และผัก กินกับข้าว พบได้ทั่วอินโดนีเซีย
- โซโต กากี ทำจากเอ็นเนื้อและกระดูกอ่อนจากเท้าวัว น้ำซุปรสเผ็ดสีเหลือง ใส่กะทิ เส้นก๋วยเตี๋ยว มันฝรั่ง ผักและกรูปุก กินกับข้าว เป็นอาหารเบอตาวีพบได้ในจาการ์ตา
- โซโต ตังการ์ เป็นโซโตแบบเฉพาะของเบอตาวี ทำจากซี่โครงวัว ใส่กะทิ ปรุงรสด้วยขมิ้น กระเทียม หัวหอม พริก พริกไทย แคนเดิลนัท ยี่หร่า ข่า ผักชี อบเชย ใบเบย์ และใบมะกรูด
- โซโตหมี่ เป็นโซโตรสเผ็ด สีเหลืองใส่ไก่ เส้นหมี่
- โซโตบาบี เป็นโซโตหมู พบในเกาะบาหลี ที่ประชากรส่วนใหญ่นับถือศาสนาฮินดู
เนื้อสัตว์ส่วนใหญ่ที่ใช้เป็นเนื้อไก่และวัว อาจใส่ เครื่องใน เนื้อแพะหรือควายได้ หมูใช้เฉพาะในท้องถิ่นที่ประชากรส่วนใหญ่เป็นฮินดู เช่นที่บาหลี[7] กินกับข้าว ลนตง หรือ เกอตูปัส ส่วนผสมอื่นของโซโตได้แก่บีหุน ถั่วงอก น้ำซุปเป็นสีเหลืองเพราะใส่ขมิ้น หรือข้นเพราะใส่กะทิ
โซโตอายัม
โซโตบาบีในอาหารบาหลี
โซโตบันดุง
โซโตกากี
โซโตกูดุส
โซโตซาปีหรือโซโตเนื้อวัว
โซโตเตอฆัล
โซโตเปอกาโลงัน
โซโตบาญูมัต
โซโตเกอดีรี
โซโตปาดัง
โซโตเมดาน
โซโตบันจาร์
โซโตมาร์กัสซาร์
โซโตกัมบิงหรือโซโตแพะ
โซโตหมี่
โซโตหมี่
Simatupang, Lono. Universitas Gadjah Mada Anthropology