AI tools

ดรูว์ แม็กอินไทร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ดรูว์ แม็กอินไทร์

แอนดรูว์ แม็กลีน แกลโลเวย์ที่ 4 (อังกฤษ: Andrew McLean Galloway IV; เกลิคสก๊อตแลนด์: Anndra MacGill-Eain Gall-Ghàidhealaibh IV; 6 มิถุนายน ค.ศ. 1985)[1] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพชาวสกอตแลนด์ที่รู้จักดีในWWEนาม ดรูว์ แม็กอินไทร์ (Drew McIntyre) และยังเป็นที่รู้จักดีในTNAนาม ดรูว์ แกลโลเวย์ (Drew Galloway)

ข้อมูลเบื้องต้น ดรูว์ แม็กอินไทร์, ชื่อเกิด ...
ดรูว์ แม็กอินไทร์
Thumb
ชื่อเกิดAndrew McLean Galloway IV[1]
เกิด (1985-06-06) 6 มิถุนายน ค.ศ. 1985 (39 ปี)
Ayr, Prestwick, South Ayrshire, Scotland[2]
ที่พักTampa, Florida, U.S.
คู่สมรสTaryn Terrell (สมรส 2010; หย่า 2011)
Kaitlyn Frohnapfel (สมรส 2016)
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนDrew Galloway[2]
Drew McIntyre[3]
ส่วนสูง6 ft 5 in (1.96 m)[3]
น้ำหนัก265 lb (120 kg)[3]
มาจากAyr, Scotland[3]
ฝึกหัดโดยJames Tighe[4]
Justin Richards
Mark Sloan[4]
Spinner McKenzie[4]
เปิดตัว2001[5]
ปิด

ชีวิตวัยเยาว์

แอนดรูว์ แม็กลีน กัลโลเวย์ที่ 4 เกิดที่แอร์เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 1985[2][6] เขาเติบโตขึ้นมาในเพรสต์วิคซึ่งอยู่ใกล้ๆ ซึ่งเขาศึกษาที่เพรสต์วิคอะคาเดมี่[7] เขาคิดว่าจะเป็นนักฟุตบอลอาชีพเมื่อตอนที่เขายังเด็ก โดยเล่นให้กับสโมสรเยาวชนเพรสต์วิกบอยส์ ซึ่งปกติจะอยู่ในตำแหน่งแนวรับ เมื่อเขาอายุ 10 ขวบ Galloway อ่านนิตยสารชื่อ X Factor ซึ่งเน้นไปที่ทฤษฎีสมคบคิดและเรื่องผี สิ่งนี้ทำให้เขาต้องเขียนจดหมายถึง FBI ภายใต้พระราชบัญญัติเสรีภาพในการให้ข้อมูล ซึ่ง FBI ตอบกลับโดยส่งไฟล์พร้อมเอกสารหลายฉบับให้เขา[8] เขาเป็นแฟนมวยปล้ำอาชีพตั้งแต่ยังเป็นเด็ก[9] เขาเริ่มฝึกเมื่ออายุ 15 ปี และพ่อแม่ของเขาตกลงที่จะสนับสนุนเขาตราบใดที่เขาให้ความสำคัญกับการเรียนเท่าๆ กัน[10] เขาตกลงและรับปริญญาโทสาขาอาชญาวิทยาจากมหาวิทยาลัยกลาสโกว์คาเลโดเนียน[6][10]

ประวัติ

สรุป
มุมมอง

ดรูว์เริ่มฝึกมวยปล้ำมาตั้งแต่อายุ 15 ปีในอังกฤษ[4][2][11][12][13] ก่อนจะย้ายกลับไปสก็อตแลนด์เพื่อเริ่มอาชีพมวยปล้ำ ซึ่งก่อนหน้านั้นได้ปล้ำให้กับสมาคม BCW เป็นประจำโดยใช้นามแฝงว่า "ที" ดรูว์ แกลโลเวย์ ซึ่งก็ได้คว้าแชมป์เฮฟวี่เวทมา 2 ครั้ง[14] นอกจากนั้นก็ได้พบความสำเร็จในสมาคม IWW อีกด้วย โดยการคว้าแชมป์ระดับแนวหน้าอย่างแชมป์เฮฟวี่เวท ซึ่ง ณ เวลานั้น ดรูว์ก็เรียนหนังสือจบแล้ว หลังจากที่ได้ปล้ำตามค่ายอิสระในอังกฤษ[15][16][17]

ในปี 2007 เขาได้ย้ายเข้ามาปล้ำในสหรัฐอเมริกาโดยปล้ำให้กับสมาคมลูกของ WWE อย่าง OVW[18][19] และFCW[20] ซึ่งก็สามารถคว้าได้ทั้งแชมป์เฮฟวี่เวทและแชมป์แท็กทีม[21][22] ก่อนจะเปิดตัวค่ายใหญ่ WWE ในปี 2009[23] ได้เป็นแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล[24] และแชมป์แท็กทีม WWE[25] ต่อมาได้ร่วมกลุ่มทรีเอ็มบีร่วมกับฮีท สเลเตอร์และจินเดอร์ มาฮาล[26][27] จนในปี 2014 เขาถูกไล่ออกจาก WWE พร้อมกับมาฮาล[28] ก่อนจะไปปล้ำในสมาคมอิสระเช่น ICW กับ Evolve[29][30][31][32][33][34] ในปี 2015 ได้เซ็นสัญญากับ TNA[35] คว้าแชมป์โลก TNA[36] และแชมป์อิมแพ็กแกรนด์[37] ก่อนหมดสัญญาในช่วงต้นปี 2017[38] ในปี 2018 ยังได้เข้าสู่ Hall of Fame ของ ICW[39]

ในปี 2017 ดรูว์ได้กลับมาสู่ WWE เข้าร่วมค่ายNXT[40] และได้แชมป์ NXTในNXT TakeOver: Brooklyn III[41] ในปี 2018 ดรูว์ได้ขึ้นมาค่ายหลักสังกัดรอว์โดยร่วมทีมกับดอล์ฟ ซิกก์เลอร์แล้วก็ได้คว้าแชมป์รอว์แท็กทีม WWEร่วมกัน[42] ก่อนจะมาปล้ำเดี่ยวเปิดศึกกับโรแมน เรนส์แต่ก็แพ้ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 35[43][44] ในปี 2020 ดรูว์ได้เป็นผู้ชนะแมตช์รอยัลรัมเบิลคว้าสิทธิ์เลือกชิงแชมป์โลกเส้นไหนก็ได้ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 36โดยระหว่างแมตช์ดรูว์สามารถกำจัดแชมป์ WWEอย่างบร็อก เลสเนอร์ลงจากเวทีได้[45][46] คืนต่อมาได้ประกาศท้าชิงแชมป์ WWEกับเลสเนอร์ในเรสเซิลเมเนีย 36[47] และสามารถคว้าแชมป์โลกได้เป็นสมัยแรก ทำให้เป็นแชมป์โลกคนแรกที่มาจากเกาะอังกฤษและแชมป์โลกชาวสกอตแลนด์คนแรกในประวัติศาสตร์ WWE[48][49]

ในระหว่างแมตช์รอยัลรัมเบิล 2024 ดรูว์ได้เล่นงานซีเอ็มพังก์ด้วยท่า Future Shock DDT ทำให้พังก์ได้รับบาดเจ็บไหล่[50][51] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ดรูว์ได้ชนะแมตช์กรงมรณะได้สิทธิ์ชิงแชมป์โลกเฮวีเวตกับเซท รอลลินส์ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 40[52][53][54] ในคืนที่ 2 ของเรสเซิลเมเนีย 40 ดรูว์สามารถคว้าแชมป์โลกเฮวีเวตได้จากรอลลินส์เป็นการคว้าแชมป์โลกครั้งแรกต่อหน้าคนดูในสนาม ก่อนจะโดนพังก์เล่นงานหลังจบแมตช์ และถูกแดเมียน พรีสต์แคชอินกระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์กระชากแชมป์ไปหลังจากครองได้เพียง 5 นาทีเท่านั้น[55] ในแคลชแอทดิแคสเซิล 2024 ที่สกอตแลนด์ดรูว์ได้ชิงแชมป์โลกเฮวีเวตกับแดเมียน พรีสต์แต่ไม่สำเร็จเพราะถูกพังก์ก่อกวนโดยปลอมตัวเป็นกรรมการ[56] ในมันนีอินเดอะแบงก์ 2024 ดรูว์ได้คว้ากระเป๋าสิทธิ์ชิงแชมป์โลกและใช้สิทธิ์ชิงแชมป์โลกเฮวีเวตคืนเดียวกันแต่ถูกพังก์มาก่อกวนอีกครั้งทำให้พลาดคว้าแชมป์และเสียสิทธิ์กระเป๋าไปฟรีๆ[57][58] ดรูว์แค้นมากจึงท้าเจอกับพังก์ในซัมเมอร์สแลมโดยมีเซธ รอลลินส์เป็นกรรมการพิเศษผลปรากฎว่าดรูว์เป็นฝ่ายเอาชนะไปได้[59][60] ทั้งคู่ได้รีแมตช์กันในแบชอินเบอร์ลินรูปแบบกติกาสแตรปแมตช์ซึ่งเป็นพังก์ที่ชนะคืนไปได้[61] ทำให้เสมอกัน 1-1 เลยต้องมีแมตช์ตัดสินกันในแบดบลัดกติกานรกในกรงเหล็กเฮลอินเอเซลและเป็นพังก์ที่เอาชนะไปได้อีกครั้งและเป็นการยุติเรื่องราวของทั้งคู่[62] แมตช์นี้เป็นแมตช์ที่สองของดรูว์ที่ได้คะแนน 5 ดาวจาก Dave Meltzer[63]

ชีวิตส่วนตัว

เขาหมั้นกับนักมวยปล้ำอาชีพชาวอเมริกัน Taryn Terrell ในเดือนกรกฎาคม 2009[64][65] และทั้งคู่แต่งงานกันที่ลาสเวกัสในเดือนพฤษภาคม 2010[66][67] ทั้งคู่หย่าร้างกันในเดือนพฤษภาคม 2011[68] เขาแต่งงานกับ Kaitlyn Frohnapfel เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2016 และพวกเขาอาศัยอยู่ในแทมปาฟลอริดา

เขาเป็นผู้สนับสนุนทีมฟุตบอลสก็อตแลนด์เรนเจอร์สเอฟซี[69] แองเจลาแม่ของเขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2012 ด้วยวัย 51 ปี[70]

แชมป์และรางวัล

Thumb
แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล
Thumb
แชมป์ฟลอริดาเฮฟวี่เวท FCW
Thumb
แชมป์ IWW

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.