อัลเบร์โต เดล ริโอ

โฆเซ อัลเบร์โต โรดริเกซ (José Alberto Rodríguez; 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1977)^[1][2][3][4] นักมวยปล้ำอาชีพชาวเม็กซิโกที่รู้จักกันดีในนาม อัลเบร์โต เดล ริโอ (Alberto Del Rio) และ เอล ปาตรอน อัลเบร์โต (El Patrón Alberto)^[14] อดีตสังกัดWWE^[22][23][9] และยังปล้ำให้กับสมาคม Asistencia Asesoría y Administración(AAA) เป็นแชมป์ AAA Mega Champion^[24], ริงออฟออเนอร์(ROH), World Wrestling League (WWL), Lucha Underground(LU) และโทเทิลนอนสต็อปแอคเชินเรสต์ลิง (TNA)

อัลเบร์โต เดล ริโอ
ชื่อเกิด	โฆเซ อัลเบร์โต โรดริเกซ[1][2]
เกิด	(1977-05-25) 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1977 (47 ปี)[3][4][5] San Luis Potosí City, San Luis Potosí, Mexico[4][6]
การศึกษา	Universidad Autónoma de San Luis Potosí
คู่สมรส	Angela Velkei (สมรส 2012; 2016)
บุตร	3
ครอบครัว	Dos Caras (father) El Hijo de Dos Caras (brother) Mil Máscaras (uncle) Sicodelico (uncle) El Hijo de Sicodelico (cousin) Sicodelico Jr. (cousin)
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียน	Alberto[7][8] Alberto Banderas[3][9] Alberto Del Rio[3][10] Alberto El Patrón[11] Alberto "El Presidente"[12] Dorado[3] Dos[3] Dos Caras[3][13] Dos Caras Jr.[3] El Dorado[3] El Hijo de Dos Caras[3] El Patrón[14] El Patrón Alberto[15] Hustle Kamen Gold[16]
ส่วนสูง	6 ฟุต 5 นิ้ว (196 เซนติเมตร)[4][17]
น้ำหนัก	239 ปอนด์ (108 กิโลกรัม)[18][17]
มาจาก	San Luis Potosí, Mexico[17]
ฝึกหัดโดย	Greco-Roman wrestling Leonel Kolesni[3][19][20] Juan Fernández[3][19][20] Professional wrestling Dos Caras[3][20] Sicodelico[3] Florida Championship Wrestling[3] MMA Marco Ruas[20]
เปิดตัว	29 September 2000[21]

เขาเคยเป็นที่รู้จักกันดีในชื่อ โดส การัส จูเนียร์ (Dos Caras, Jr.) นักมวยปล้ำภายใต้หน้ากากชื่อดังในเม็กซิโก พ่อของเขาคือดอส คารัส แล้วยังเป็นหลานของมิล มัสคารัส และไซโคเดลิโอ อีกทั้งเป็นญาติกับไซโคเดลีโอ จูเนียร์ และฮิโจ ดี ไซโคเดลีโอด้วย ตระกูลของเขานับได้ว่าเป็นตระกูลมวยปล้ำอันดับต้นๆของประเทศเม็กซิโก คำว่า ดอส คารัส นั้นมีความหมายว่าอินทรีสองตัวจะเห็นได้จากสัญลักษณ์รูปอินทรีสองหัวบนหน้ากากของเขา^[3][5][19]

ประวัติมวยปล้ำอาชีพ

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี

เดล ริโอเปิดตัวครั้งแรกในสแมคดาวน์ โดยมีผู้ประกาศส่วนตัวคือริคาร์โด โรดรีเกซ^[10] และเอาชนะเรย์ มิสเตริโอไปได้เป็นแมตช์แรก ซึ่งเดล ริโอได้เล่นงานที่แขนซ้ายของเรย์จนต้องพักการปล้ำ^[25] ในสแมคดาวน์ 24 กันยายน 2010 เดล ริโอได้ลอบทำร้ายคริสเตียนจนได้รับบาดเจ็บและต้องพักการปล้ำเช่นกัน^[13][26] ต่อมาไม่นานเรย์ก็กลับมาเอาคืนด้วยการเอาชนะและทำลายสถิติไร้พ่ายของเขาตั้งแต่ที่เข้ามาปล้ำในสมาคม WWE^[27] ในแบรกกิ้ง ไรท์ส (2010) เดล ริโอได้เข้าร่วมทีมฝั่งสแมคดาวน์เป็นคนที่4 เจอกับทีมฝั่งรอว์ โดยทีมฝั่งสแมคดาวน์ชนะไปได้^[28][29] ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2010) ทีมเดล ริโอแพ้ให้กับทีมเรย์ในแบบแทกทีมประเพณี 5 ต่อ 5 คัดออก^[30] ในทีแอลซี (2010) เดล ริโอได้ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวท 4เส้ากับเคน, เรย์ มิสเตริโอ และเอดจ์ ในรูปแบบการต่อสู้ด้วยโต๊ะ บันได และเก้าอี้(TLC Match) สุดท้ายเอดจ์คว้าแชมป์ไปได้^[31] ในรอยัลรัมเบิล (2011) เดล ริโอได้เป็นผู้ชนะรอยัลรัมเบิลคว้าสิทธิ์ชิงแชมป์โลกในเรสเซิลเมเนีย^[32] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2011) เดล ริโอได้เอาชนะโคฟี คิงส์ตันไปได้ คืนเดียวกันได้มาลอบทำร้ายเอดจ์ หลังจากป้องกันแชมป์โลกเฮฟวี่เวทมาได้ในแมตช์แชมเบอร์ แต่คริสเตียนเพื่อนของเอดจ์ก็ออกมาช่วยเอาไว้^[33] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 27 เดล ริโอได้ชิงแชมป์กับเอดจ์ แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์มาได้^[34] หลังจากนั้นเอดจ์ได้ประกาศเลิกปล้ำเพราะมีอาการบาดเจ็บ และต้องสละตำแหน่งแชมป์^[35]

เดล ริโอได้ย้ายจากสแมคดาวน์ไปอยู่รอว์จากการดราฟท์วันที่ 25 เมษายน 2011^[36] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2011) เดล ริโอได้ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทกับคริสเตียนในแมตช์ไต่บันได แต่ก็ไม่สามารถคว้าแชมป์มาได้^[37][38] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2011) เดล ริโอได้เป็นผู้ชนะมันนีอินเดอะแบงก์แลดเดอร์แมตช์คว้ากระเป๋าของฝั่งรอว์ได้สำเร็จ คืนเดียวกันได้ใช้สิทธิ์กระเป๋าชิงแชมป์ WWE กับซีเอ็ม พังก์ ตามคำสั่งของวินซ์ แม็กแมนทันที หลังจากที่พังก์เพิ่งคว้าแชมป์จากจอห์น ซีนา เดล ริโอวิ่งออกมาพร้อมกระเป๋าแต่ยังไม่ทันใช้ก็โดนพังก์เตะก้านคอและปีนที่กั้นคนดูหนีออกจากสนามไปท่ามกลางผู้ชมพร้อมกับเข็มขัดแชมป์ WWE ทำให้เดล ริโอพลาดโอกาสในการคว้าแชมป์^[39] ในซัมเมอร์สแลม (2011) หลังจากที่พังก์เพิ่งเอาชนะซีนา และป้องกันแชมป์ WWE เอาไว้ได้ แถมยังโดนเควิน แนชมาลอบทำร้ายอีก เดล ริโอเลยขอใช้สิทธิ์กระเป๋าชิงแชมป์กับพังก์ทันที สุดท้ายเดล ริโอก็ฉวยโอกาสเตะก้านคอและกดเอาชนะคว้าแชมป์ WWE สมัยแรกได้สำเร็จ^[40] ก่อนจะเสียแชมป์ให้ซีนาในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2011)^[41][42] ในเฮลอินเอเซล (2011) เดล ริโอก็สามารถคว้าคว้าแชมป์กลับคืนมาได้เป็นสมัยที่2 โดยการชนะซีนาและพังก์ ในกรงเหล็กเฮลอินเอเซล 3 เส้า^[43] แต่ก็เสียแชมป์คืนให้พังก์ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2011)^[44] ในทีแอลซี (2011)แพ้สามเส้าชิงแชมป์ WWE กับซีเอ็ม พังก์ และเดอะมิซ ในแบบ TLC^[45] ต่อมาต้องพักการปล้ำจากการบาดเจ็บที่โคนขาหนีบ^[46]

ในโอเวอร์เดอะลิมิต (2012) ได้ชิงแชมป์โลกเฮฟวี่เวทสี่เส้ากับเชมัส, คริส เจริโค และแรนดี ออร์ตัน แต่ก็ไม่สำเร็จ^[47] ในสแมคดาวน์ 25 พฤษภาคม เดล ริโอได้เอาชนะออร์ตัน และเคน และได้เป็นผู้ท้าชิงอันดับ1 ในการชิงแชมป์กับเชมัสในโนเวย์เอาท์ (2012)^[48] แต่เดล ริโอก็ได้รับอาการบาดเจ็บจากการกระทบกระเทือนทางสมองจนต้องหมดสิทธิ์ชิงในโนเวย์เอาท์^[49] จากนั้นได้ขอท้าชิงแชมป์กับเชมัสแต่ก็แพ้ถึง 3 ศึกใหญ่ติดกัน^[50][51][52] ในต้นปี 2013 เดล ริโอได้กลายมาเป็นฝ่ายธรรมะและสามารถคว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวทสมัยแรกจากบิ๊กโชว์^[53][54] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29 เดล ริโอสามารถป้องกันแชมป์กับแจ็ก สแวกเกอร์เอาไว้ได้^[55] แต่ในรอว์คืนต่อมาก็เสียแชมป์ให้กับดอล์ฟ ซิกก์เลอร์โดยการใช้สิทธิ์กระเป๋ามันนีอินเดอะแบงก์^[56] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2013) เดล ริโอได้ชนะสแวกเกอร์ และได้เป็นผู้ท้าชิงอันดับ1 ในการชิงแชมป์กับซิกก์เลอร์^[57] ในเพย์แบ็ค (2013)สามารถคว้าแชมป์คืนจากซิกก์เลอร์ได้เป็นสมัยที่2 และกลายมาเป็นฝ่ายอธรรมอีกครั้ง^[58][59]

ในสแมคดาวน์ 2 สิงหาคม ผู้จัดการทั่วไปสแมคดาวน์ วิกกี เกร์เรโร ได้จัดแมตช์สามเส้าเพื่อหาผู้ท้าชิงแชมป์กับเดล ริโอในซัมเมอร์สแลม (2013) โดยมี แรนดี ออร์ตัน, คริสเตียน และร็อบ แวน แดม ผลปรากฏว่าคริสเตียนชนะ^[60] ในรอว์ 5 สิงหาคม ได้เจอกับแวน แดม ริคาร์โดพยายามช่วยด้วยการเอาถังน้ำวางไว้ที่เสาเวทีแล้วบอกให้เดล ริโอเหวี่ยงแวน แดมไปใส่ถัง แต่สวนกลับได้แล้วเหวี่ยงเดล ริโอไปอัดถังน้ำแทน แล้วโดนรวบกดนับ3 หลังแมตช์เดล ริโอจัดการเตะใส่เต็มหน้าริคาร์โด จากนั้นก็เอาถังน้ำมาฟาดใส่ไม่ยั้ง ปิดท้ายด้วยการลากริคาร์โดเอาหัวไปหนีบไว้ที่ขั้นบันไดเหล็กก่อนจะวิ่งมาดร็อปคิกใส่เต็มๆ^[61] ในซัมเมอร์สแลม เดล ริโอสามารถป้องกันแชมป์กับคริสเตียนได้สำเร็จ^[62] ในรอว์ 19 สิงหาคม ได้มีแมตช์เจอกับซิน คารา ผลปรากฏว่าเดล ริโอเป็นฝ่ายชนะ เพราะซิน คาราใช้ท่า Suicide Dive พุ่งลงไปอัดเดล ริโอที่ด้านล่างเวที แต่ผิดคิวทำให้ซิน คาราเจ็บที่นิ้วมือ กรรมการต้องให้แพทย์สนามมาดูอาการ และตัดสินให้เดล ริโอชนะ หลังแมตช์ริคาร์โดออกมาขัดจังหวะ และบอกว่าเดล ริโอไม่ใช่ฮีโร่หรอก และเขาก็รู้สึกดีที่ไม่ต้องคอยติดตามเดล ริโออีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เขาจะติดตามคนที่เป็นฮีโร่อย่างแท้จริงคือร็อบ แวน แดม^[63] ในรอว์ 26 สิงหาคม แบรด แมดด็อกซ์ประกาศว่าถ้าแวน แดมชนะเดล ริโอ จะได้สิทธิ์ชิงแชมป์ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2013) สุดท้ายเดล ริโอแพ้จากการก่อกวนของริคาร์โด โดยขึ้นไปบนโต๊ะผู้บรรยายแล้วทำท่า RVD จนทำให้เดล ริโอเสียสมาธิ และทำให้แวน แดมได้สิทธิ์ชิงแชมป์^[64] ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ เดล ริโอถูกปรับแพ้ฟาล์วไม่เสียแชมป์^[65] ในแบทเทิลกราวด์ เดล ริโอสามารถป้องกันแชมป์กับแวน แดมได้ในกฏฮาร์ดคอร์^[66] ในรอว์ 7 ตุลาคม วิกกีออกมาประกาศคู่ต่อสู้ของเดล ริโอคือริคาร์โด อดีตลูกน้อง และยังประกาศผู้ท้าชิงแชมป์กับเดล ริโอในเฮลอินเอเซล (2013) คือจอห์น ซีนา เดล ริโอกำลังช็อคและมัวแต่โวยวายเลยโดนริคาร์โดรวบกดแพ้ไป หลังแมตช์เดล ริโอเล่นงานริคาร์โดระบายอารมณ์ จากนั้นก็เอาเก้าอี้มาหนีบแขนแล้วใส่ Cross ArmBreaker จนกรรมการต้องมาห้าม^[67] ในเฮลอินเอเซลเสียแชมป์ให้ซีนา^[68] ในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2013) ไม่สามารถคว้าแชมป์คืนจากซีนาได้^[69]

ในรอว์ 6 มกราคม 2014 หลังจากเอาชนะซิน คาราไปได้ เดล ริโอเอาไมค์มาพูดกับแฟนๆบอกว่าถ้าจะพูดถึงรอยัลรัมเบิลก็ควรจะพูดถึงเขาแต่กลายเป็นว่ามีแต่คนพูดถึงบาทิสตา ดังนั้นเขาจะชนะรอยัลรัมเบิลให้ได้อีกครั้ง^[70] ในรอว์ 13 มกราคมหลังจากชนะเรย์ไปได้ก็ท้าทายว่าจะเล่นงานบาทิสตา ในรอว์ 20 มกราคม เอาชนะเรย์ไปได้อีกครั้ง หลังแมตช์ถูกบาทิสตาจับสไปน์บัสเตอร์และต่อด้วยบาทิสตา บอมบ์^[71] ในรอยัลรัมเบิล (2014)ได้เข้าร่วมแมตช์เป็นลำดับที่27 แต่ก็ถูกกำจัดออกโดยบาทิสตา^[72] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2014)แพ้ให้บาทิสตา ในรอว์คืนต่อมาก็สามารถเอาชนะบาทิสตาคืนได้ จากการที่แรนดี ออร์ตันออกมาทำลายสมาธิบาทิสตา จึงโดนรวบกดจนแพ้ไป^[73] วันที่ 7 สิงหาคม 2014 WWE ได้ประกาศไล่เดล ริโอออกจากสมาคม โดยให้เหตุผลว่าเขาไม่มีความเป็นมืออาชีพและทะเลาะวิวาทกับเพื่อนร่วมงาน^[74] เว็บไซต์ F4WOnline เปิดเผยว่าเหตุการณ์ที่ทำให้ WWE ไล่เดล ริโอออกนั้นคือเหตุการณ์ที่เดล ริโอไปตบหน้าทีมงานฝ่ายโซเชียลมีเดียของสมาคม เพราะไปพูดเหยียดเชื้อชาติ ทั้งนี้สัญญาของเดล ริโอก็กำลังจะหมดลงอยู่แล้วและเจ้าตัวก็ไม่คิดจะต่อสัญญาแต่แรกแล้วด้วย^[75]

ตุลาคม 2015 เขาได้กลับมายัง WWE อีกครั้งโดยใช้นามเดิม อัลเบร์โต เดล ริโอ ในเฮลอินเอเซล (2015) มาพร้อมกับเซบ โคลเตอร์ และคว้าแชมป์ยูเอส มาจากจอห์น ซีนา เป็นสมัยแรกได้สำเร็จ^[76] ในช่วงปลายปี 2015 เดล ริโอได้เข้าร่วมกลุ่มเดอะลีกออฟเนชันส์^[77][78] ในรอว์ (11 มกราคม 2016) เสียแชมป์ยูเอสให้กับคาลิสโต^[79][80] ก่อนจะกระชากแชมป์คืนมาได้ในสแมคดาวน์ เพียง 1 วันเท่านั้น^[81] แต่ก็เสียแชมป์คืนในรอยัลรัมเบิล (2016)^[82][83] ในเดือนเมษายน 2016 ลีกออฟเนชันส์ได้แตกกลุ่ม^[84][85] วันที่ 17 สิงหาคม เดล ริโอได้ถูก WWE แบนเป็นเวลา 30 วัน จากการตรวจสุขภาพไม่ผ่าน^[86][87] วันที่ 9 กันยายน เดล ริโอได้ออกจาก WWE เป็นครั้งที่2^[88][89][90] และกลับไปปล้ำสมาคมอิสระอีกครั้ง^[91][92]

สมาคมอื่น

เขาได้เปลี่ยนมาใช้ชื่อว่า เอล ปาตรอน อัลเบร์โต และได้เซ็นสัญญากับสมาคม Asistencia Asesoría y Administración (AAA)^[93][94][15], World Wrestling League (WWL)^[95], ริงออฟออเนอร์ (ROH)^[18][11][96] และ Lucha Underground (LU)^{[97][98][99][100]}, โทเทิลนอนสต็อปแอคเชินเรสต์ลิง(TNA) และ Nación Lucha Libre^[101]

อาชีพนักต่อสู้แบบผสม

ดอส คารัส จูเนียร์
เกิด	(1977-05-25) พฤษภาคม 25, 1977 (47 ปี) San Luis Potosí, Mexico
สัญชาติ	Mexican
ส่วนสูง	1.96 m (6 ft 5 in)[102]
น้ำหนัก	96 kg (212 lb; 15.1 st)[6]
รุ่น	Heavyweight
รูปแบบ	Professional wrestling
มาจาก	San Luis Potosí, Mexico
สถิติการต่อสู้แบบผสม
คะแนนรวม	14
ชนะ	9
โดยการน็อก	2
โดยการยอม	7
แพ้	5
โดยการน็อก	2
โดยการยอม	1
โดยการตัดสิน	1
โดยการตัดสิทธิ์	1
สถิติการต่อสู้แบบผสม จากเชอร์ด็อก

สถิติการต่อสู้แบบผสม

Professional record breakdown
15 matches	9 wins	6 losses
By knockout	3	2
By submission	6	2
By decision	0	1
By disqualification	0	1

Res.	สถิติ	คู่ต่อสู้	Method	Event	วันที่	รอบ	เวลา	สถานที่	หมายเหตุ
Loss	9–6	Tito Ortiz	Submission (rear-naked choke)	Combate Americas 51: Tito vs. Alberto	000000002019-12-07-00007 ธันวาคม 2019	1	3:10	McAllen, Texas, United States	Catchweight (210 lbs) bout.
Loss	9–5	Yamamoto Hanshi	TKO (punches)	Cage of Combat 4: Spanish Bombs	000000002010-02-27-000027 กุมภาพันธ์ 2010	2	2:47	Madrid, Spain
Win	9–4	Arthur Bart	KO (head kick)	Cage of Combat 3: San Vale Todo	000000002010-02-13-000013 กุมภาพันธ์ 2010	1	3:51	Torreón, Mexico
Win	8–4	Toshiyuki Moriya	Submission (neck crank)	COC I: Cage of Combat I	000000002009-12-26-000026 ธันวาคม 2009	1	3:17	Veracruz, Mexico
Win	7–4	Ignacio Laguna	Submission (rear-naked choke)	Berkman MMA Promotions I	000000002008-12-15-000015 ธันวาคม 2008	2	2:36	Mexico City, Mexico
Win	6–4	Hato Kiyoshi	Submission (rear-naked choke)	MMA Xtreme 17	000000002007-12-15-000015 ธันวาคม 2007	2	2:31	Honduras
Win	5–4	Joao Tua	Submission (guillotine choke)	MMA Xtreme 14	000000002007-10-13-000013 ตุลาคม 2007	1	2:41	Honduras
Win	4–4	George King	Submission (rear-naked choke)	VFX: Vale Tudo	000000002007-05-27-000027 พฤษภาคม 2007	1	4:00	Tláhuac, Mexico
Loss	3–4	Kazuhiro Nakamura	Decision (unanimous)	Pride 27	000000002004-02-01-00001 กุมภาพันธ์ 2004	3	5:00	Osaka, Japan
Loss	3–3	Mirko Cro Cop	KO (head kick)	Pride Bushido 1	000000002003-10-05-00005 ตุลาคม 2003	1	0:46	Saitama, Japan
Win	3–2	Brad Kohler	TKO (shoulder injury)	Deep: 12th Impact	000000002003-09-15-000015 กันยายน 2003	1	1:25	Tokyo, Japan
Loss	2–2	Hiroyuki Ito	DQ (grabbing the ropes)	Deep: 9th Impact	000000002003-05-05-00005 พฤษภาคม 2003	1	3:21	Tokyo, Japan
Win	2–1	Tatsuaki Nakano	Submission (rear-naked choke)	Deep: 6th Impact	000000002002-09-07-00007 กันยายน 2002	1	4:05	Tokyo, Japan
Loss	1–1	Kengo Watanabe	Submission (rear-naked choke)	Deep: 4th Impact	000000002002-03-30-000030 มีนาคม 2002	2	3:52	Nagoya, Japan
Win	1–0	Kengo Watanabe	TKO (broken arm)	Deep: 2nd Impact	000000002001-08-18-000018 สิงหาคม 2001	1	0:50	Yokohama, Japan

ชีวิตส่วนตัว

Rodríguezเคยแต่งงานกับ Angela Velkei ซึ่งเขามีลูกสามคน^[103] Velkei ยื่นฟ้องหย่าจากRodríguezในเดือนมิถุนายน 2016 และระบุว่าการแต่งงานสิ้นสุดลงในเดือนก่อนหน้าเนื่องจากการล่วงประเวณี อย่างไรก็ตามRodríguezอ้างว่าการแต่งงานสิ้นสุดลงในเดือนมิถุนายน 2558

ในเดือนพฤษภาคม 2016 Rodríguezและนักมวยปล้ำอาชีพ Saraya-Jade Bevis ซึ่งเป็นที่รู้จักกันดีในนาม Paige ได้เปิดเผยต่อสาธารณะด้วยความสัมพันธ์ของพวกเขา^[104][105] ทั้งสองเริ่มหมั้นกันในเดือนตุลาคม 2016^[106] พวกเขาแยกปลายปี 2017^[107]

Rodríguezเป็นเจ้าของร้านอาหารในซานอันโตนิโอเท็กซัสชื่อ La Cantinita ซึ่งเปิดในปี 2016^[108] อย่างไรก็ตามร้านอาหารปิดให้บริการในเดือนพฤศจิกายน 2017^[109]

เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2018 Rodríguezกลายเป็นพลเมืองสัญชาติของสหรัฐอเมริกา^[110]

แชมป์และรางวัล

แชมป์ WWE

แชมป์โลกเฮฟวี่เวท

แชมป์ยูเอส

แชมป์โกลเบิลของ GFW

แชมป์โลกยูนิฟายด์ของ GFW

มวยสมัครเล่น

• Central American and Caribbean Games
  • First place (3 times)
• World Junior Championships
  • Gold (1997)

มวยปล้ำอาชีพ

• Alianza Universal De Lucha Libre
  • Copa Universo (2019) – with LA Park^[111]
• Big League Wrestling
  • BLW World Heavyweight Championship (1 time)^[112]
• Consejo Mundial de Lucha Libre
  • CMLL World Heavyweight Championship (1 time)^[113]
  • La Copa Junior (2006)^[114]
• Impact Wrestling
  • GFW Global Championship (1 time)
  • Impact World Championship (1 time)
• Lucha Libre AAA Worldwide
  • AAA Mega Championship (1 time)^[24]
  • Lucha Libre World Cup (2015) – with Myzteziz and Rey Mysterio Jr.^[100]
  • Técnico of the Year (2014)^[115]
• New Generation Championship Wrestling
  • NGCW Heavyweight Championship (1 time)^[116]
• Pro Wrestling Illustrated
  • Ranked No. 6 of the top 500 singles wrestlers in the PWI 500 in 2011^[117]
• Qatar Pro Wrestling
  • QPW World Championship (1 time)^[118]
• World Association of Wrestling
  • WAW Undisputed World Heavyweight Championship (1 time)^[119]
• World Wrestling Entertainment/WWE
  • WWE Championship (2 times)^[120][121]
  • World Heavyweight Championship (2 times)^[122][123]
  • WWE United States Championship (2 times)^{[124][125][126]}
  • Royal Rumble (2011)^[127]
  • Money in the Bank (Raw 2011)^{[39][40][128]}
  • Bragging Rights Trophy (2010) – with Team SmackDown (Big Show, Rey Mysterio, Jack Swagger, Edge, Tyler Reks, and Kofi Kingston)
• World Wrestling League
  • WWL World Heavyweight Championship (1 time)^[95]
• Wrestling Observer Newsletter
  • Best Gimmick (2010)^[129]

นัดที่มีเดิมพัน

ผู้ชนะ	ผู้แพ้	สถานที่	ศึก	วันที่	หมายเหตุ
ดอส คาราส จูเนียร์ (หน้ากาก)	ดาร์เคโต (หน้ากาก)	Aguascalientes, Aguascalientes, เม็กซิโก	Live event	000000002003-03-06-00006 มีนาคม 2003	[19]
เอล ปาตรอน อัลเบร์โต (ผม)	Brian Cage (ผม)	Mexico City, เม็กซิโก	Triplemanía XXIII	000000002015-08-09-00009 สิงหาคม 2015	[130]