ภาษาแอเมอไรต์ เป็นภาษากลุ่มเซมิติกที่สูญแล้ว ผู้พูดคือชาวแอเมอไรต์ในประวัติศาสตร์ตะวันออกใกล้โบราณยุคสัมฤทธิ์ เป็นที่รู้จักจากภาษายูการิตที่บางส่วนจัดให้เป็นภาษาย่อยตะวันตกสุดในภาษานี้[1][2][3] และจากชื่อเฉพาะที่ไม่ใช่แอกแคดที่บันทึกโดยอาลักษณ์ในภาษาแอกแคดระหว่างช่วงที่ชาวแอเมอไรต์เข้าปกครองบาบิโลเนีย (ปลายสหัสวรรษที่ 3 ถึงต้นสหัสวรรษที่ 2 ก่อนคริสต์ศักราช) และพบในบันทึกภาษาอียิปต์ยุคต้น ชื่อสถานที่แห่งหนึ่งคือ "Sənīr" (שְׂנִיר) คือภูเขาเฮอร์โมน ซึ่งปรากฏในคัมภีร์ไบเบิล (หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ, Deuteronomy 3:9)[1]
ข้อมูลเบื้องต้น ภาษาแอเมอไรต์, ประเทศที่มีการพูด ...
ปิด
ลักษณะทั่วไปของภาษานี้ได้แก่
- มีการแยกการกสัมบูรณ์ – ไม่สัมบูรณ์เช่นเดียวกับภาษาตระกูลเซมิติกอื่นๆ รวมทั้งปัจจัย -a สำหรับบุรุษที่ 3 (ต่างจากภาษาแอกแคดและภาษาฮีบรู), และสระไม่สัมบูรณ์ -a-, เช่นเดียวกับภาษาอาหรับ ต่างจาก -i-. ในภาษาฮีบรูและภาษาอราเมอิก
- มีคำกริยาจากพยัญชนะสองตัวคู่ เช่น Yabanni-Il, “การสร้างของพระเจ้า” (รากศัพท์ bny)
- มีหลายแห่งที่ภาษาอัคคาเดียใช้ š, ส่วนภาษาแอเมอไรต์ใช้ h เช่นเดียวกับภาษาฮีบรูและภาษาอาหรับ
- บุรุษที่ 1 สัมบูรณ์คือ -ti (เอกพจน์), -nu (พหูพจน์), เช่นเดียวกับกลุ่มภาษาคานาอัน
- Andrason, A.; Vita, J.-P. (2018). "Amorite: A Northwest Semitic Language?". Journal of Semitic Studies. 63 (1): 19–58. doi:10.1093/jss/fgx035. hdl:10261/194052.
- Cohen, D. (1985). Les langues chamito-semitiques. Paris: CNRS.
- I. Gelb. La lingua degli amoriti, Academia Nazionale dei Lincei. Rendiconti 8, no. 13 (1958): 143–163.
- Ignace J. Gelb, "Computer-aided Analysis of Amorite", Assyriological Studies 21, Chicago: University of Chicago Press, 1980
- George, Andrew; Krebernik, Manfred (2022). "Two Remarkable Vocabularies: Amorite-Akkadian Bilinguals!". Revue d'assyriologie et d'archéologie orientale. 116 (1): 113–166. doi:10.3917/assy.116.0113.
- Golinets, V. "Amorite Names Written with the Sign Ú and the Issue of the Suffixed Third Person Masculine Singular Pronoun in Amorite". In: Proceedings of the 53th Rencontre Assyriologique Internationale. Vol. 1: Language in the Ancient Near East (2 parts). Edited by Leonid E. Kogan, Natalia Koslova, Sergey Loesov and Serguei Tishchenko. University Park, USA: Penn State University Press, 2010. pp. 591–616. doi:10.1515/9781575066394-026.
- Golinets, Viktor. "Amorite Animal Names: Cognates for the Semitic Etymological Dictionary". In: Babel und Bibel 9: Proceedings of the 6th Biennial Meeting of the International Association for Comparative Semitics and Other Studies. University Park, USA: Penn State University Press, 2016. pp. 55–86. doi:10.1515/9781575064499-004
- Howard, J. Caleb. "Amorite Names through Time and Space". In: Journal of Semitic Studies, 2023. fgac027. doi:10.1093/jss/fgac027.
- H. B. Huffmon. Amorite Personal Names in the Mari Texts: A Structural and Lexical Study. Baltimore, 1965.
- Knudsen, Ebbe Egede (1982). "An Analysis of Amorite: A Review Article". Journal of Cuneiform Studies. 34 (1/2): 1–18. doi:10.2307/1359989. Accessed 22 Jan. 2023.
- Remo Mugnaioni. “Notes pour servir d’approche à l’amorrite” Travaux 16 – La sémitologie aujourd’hui. Aix-en-Provence: Cercle de Linguistique d’Aix-en-Provence, Centre des sciences du language, 2000, p. 57–65.
- M. P. Streck. Das amurritische Onomastikon der altbabylonischen Zeit, vol. 1: Die Amurriter, Die onomastische Forschung, Orthographie und Phonologie, Nominalmorphologie. Alter Orient und Altes Testament Band 271/1. Münster, 2000.
- Streck, Michel P. "Amorite". In: The Semitic Languages: An International Handbook. Edited by Stefan Weninger. Berlin, Boston: De Gruyter Mouton, 2012. pp. 452–459. doi:10.1515/9783110251586.452
