ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2013
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2013 (อังกฤษ: 2013 FIFA Confederations Cup) เป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับนานาชาติคอนเฟเดอเรชันส์คัพ จัดโดยฟีฟ่า ในปี พ.ศ. 2556 ที่ประเทศบราซิล ก่อนที่จะมีการแข่งขันฟุตบอลโลกในปีถัดไป[2] โดยการแข่งขันจะจัดขึ้นระหว่างวันที่ 15 – 30 มิถุนายน พ.ศ. 2556
| Copa das Confederações da FIFA Brasil 2013[1] | |
|---|---|
 | |
| รายละเอียดการแข่งขัน | |
| ประเทศเจ้าภาพ | บราซิล |
| วันที่ | 15 – 30 มิถุนายน |
| ทีม | 8 (จาก 6 สมาพันธ์) |
| สถานที่ | 6 (ใน 6 เมืองเจ้าภาพ) |
| อันดับเมื่อสิ้นสุดการแข่งขัน | |
| ชนะเลิศ | บราซิล (สมัยที่ 4) |
| รองชนะเลิศ | สเปน |
| อันดับที่ 3 | อิตาลี |
| อันดับที่ 4 | อุรุกวัย |
| สถิติการแข่งขัน | |
| จำนวนนัดที่แข่งขัน | 16 |
| จำนวนประตู | 68 (4.25 ประตูต่อนัด) |
| ผู้ชม | 804,659 (50,291 คนต่อนัด) |
| ผู้ทำประตูสูงสุด | เฟร์นันโด ตอร์เรส เฟรด (5 ประตู) |
ช่วงที่จะมีการแข่งขันฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพนั้นบางส่วนจะตรงกับการแข่งขันฟุตบอลโลก 2014 รอบคัดเลือก โซนเอเชีย โดยสมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียจึงขอให้ฟีฟ่าเลื่อนวันการแข่งขัน[3] อย่างไรก็ตาม สมาพันธ์ฟุตบอลเอเชียได้ตัดสินใจที่จะปรับเปลี่ยนวันแข่งขันให้ทีมชาติญี่ปุ่นซึ่งเป็นตัวแทนของสมาพันธ์ในคอนเฟเดอเรชันส์คัพเท่านั้น[4]
ทีมที่ผ่านเข้ารอบ
| ทีมชาติ | สมาพันธ์ | วิธีการเข้ารอบ | วันที่เข้ารอบ | ครั้งที่เข้ารอบ |
|---|---|---|---|---|
 บราซิล |
คอนเมบอล | เจ้าภาพฟุตบอลโลก 2014 | 30 ตุลาคม พ.ศ. 2550 | 7 |
 สเปน |
ยูฟ่า | ชนะเลิศ ฟุตบอลโลก 2010 | 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2553 | 2 |
 ญี่ปุ่น |
เอเอฟซี | ชนะเลิศ เอเอฟซีเอเชียนคัพ 2011 | 29 มกราคม พ.ศ. 2554 | 5 |
 เม็กซิโก |
คอนคาเคฟ | ชนะเลิศ คอนคาเคฟโกลด์คัพ 2011 | 25 มิถุนายน พ.ศ. 2554 | 6 |
 อุรุกวัย |
คอนเมบอล | ชนะเลิศ โกปาอเมริกา 2011 | 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2554 | 2 |
 ตาฮีตี |
โอเอฟซี | ชนะเลิศ โอเอฟซีเนชันส์คัพ 2012 | 10 มิถุนายน พ.ศ. 2555 | 1 |
 อิตาลี |
ยูฟ่า | รองชนะเลิศ ยูโร 20121 | 28 มิถุนายน พ.ศ. 2555 | 2 |
 ไนจีเรีย |
ซีเอเอฟ | ชนะเลิศ แอฟริกาคัพออฟเนชันส์ 2013 | 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 | 2 |
1อิตาลีได้เข้ารอบเนื่องจากสเปนเป็นผู้ชนะเลิศทั้งฟุตบอลโลก 2010 และยูโร 2012
สถานที่แข่งขัน
จะใช้สนามแข่งขัน 6 สนามใน 6 เมือง[5]
| เบโลโอรีซอนตี | เรซีฟี | |
|---|---|---|
| สนามกีฬาผู้ว่าการมากัลไยส์ ปิงตู (มีเนย์เรา) ความจุ : 62,547 คน (ปรับปรุงใหม่) |
อาเรนาเปร์นัมบูกู ความจุ : 44,248 คน (สนามใหม่)  | |
| บราซีเลีย | รีโอเดจาเนโร | |
| สนามกีฬาแห่งชาติบราซีเลีย (มาเน การิงชา) ความจุ : 70,064 คน (สร้างใหม่)  |
สนามกีฬานักหนังสือพิมพ์มารีอู ฟิลยู (มารากานัง) ความจุ : 76,804 คน (ปรับปรุงใหม่) [6]  | |
| ฟอร์ตาเลซา | ซัลวาดอร์ | |
| สนามกีฬาปลาซีดู อาเดรัลดู กัสเตลู (กัสเตเลา) ความจุ : 64,846 คน (ปรับปรุงใหม่)  |
ศูนย์กีฬาศาสตราจารย์โอกตาวีอู มังกาเบย์รา (อาเรนาฟงชีนอวา) ความจุ : 56,500 คน (สร้างใหม่)  |
การจับสลากแบ่งกลุ่ม
การจัดสลากแบ่งกลุ่มถูกจัดขึ้นที่ปาลาซีอูดัสกงเวงซอยส์ (Palácio das Convenções) ในศูนย์การประชุมอัญเญงบี (Anhembi Convention Center) เมืองเซาเปาลู เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2555[7][8]
ทีมชาติที่มาจากสมาพันธ์ฟุตบอลเดียวกันจะไม่ได้ถูกจัดในกลุ่มเดียวกัน ดังนั้น หนึ่งทีมจากยูฟ่าจะอยู่กลุ่มเดียวกับอีหหนึ่งทีมจากคอนเมบอล เมื่อบราซิลและสเปนถูกจัดให้เป็นเอ 1 และบี 1 โดยอัตโนมัติไปแล้ว อิตาลีและอุรุกวัยจึงถูกจัดลงในกลุ่มเอและกลุ่มบีตามลำดับ[9]
ผู้ตัดสิน
ผู้ตัดสินทั้ง 10 คนถูกประกาศ และยืนยันอย่างเป็นทางการจากฟีฟ่า เมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2556[10][11]
| สมาพันธ์ | ผู้ตัดสิน | ผู้ช่วยผู้ตัดสิน |
|---|---|---|
| เอเอฟซี |  อิวอิชิ นิชิมุระ |
โทะรุ ซะกะระ โทะชิอิวงิ นะกิ |
 รัฟชัน อีร์มาตอฟ |
อับดูฮามีดุลโล ระซูลอฟ บาฮาดืยร์ คอชคารอฟ | |
| ซีเอเอฟ |  ดฌาเมล ไฮมูดี |
อับเดลฮัก เอทชีอาลี เรดวน อาชิก |
| คอนคาแคฟ |  โคเอล อากูอีลาร์ |
วิลเลียม ตอร์เรส ควน ซุมบา |
| คอนเมโบล |  ดีเอโก อาบัล |
เอร์นัน ไมดานา ควน ปาโบล เบลัตติ |
 เอนรีเก ออสเซส |
เซร์คีโอ โรมัน การ์โลส อัสโตรซา | |
| ยูฟ่า |  ฮาวเวิร์ด เวบบ์ |
ไมเคิล มัลลาร์คีย์ ดาร์เรน แคนน์ |
 เฟลิกซ์ บรึช |
ซเทฟัน ลุพพ์ มาร์ค บอร์ช | |
 บเยิร์น ไคเพิร์ส |
ซันเดอร์ ฟาน รูเคิล เอร์วิน เซย์นสตรา | |
 เปดรู ปรูเองซา |
เบร์ตีนู มีรังดา ตีอากู ตรีกู |
รอบแบ่งกลุ่ม
สรุป
มุมมอง
ตารางการแข่งขันได้รับการเปิดเผยในเมืองรีโอเดจาเนโร เมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม พ.ศ. 2555[12][13]
ทีมชนะเลิศและรองชนะเลิศในแต่ละกลุ่ม จะเข้ารอบรองชนะเลิศต่อไป[14]
เวลาที่ใช้ในการแข่งขันเป็นเขตเวลาบราซีเลีย (UTC –3)
กลุ่มเอ
| ญี่ปุ่น | 1 – 2 | เม็กซิโก |
|---|---|---|
โอกาซากิ  86' |
รายงาน | เอร์นันเดซ 54', 66' |
กลุ่มบี
รอบแพ้คัดออก
| Semi-finals | Final | ||||||
| 26 มิถุนายน 2556 – เบโลโอรีซอนตี | |||||||
| บราซิล |
2 | ||||||
| อุรุกวัย |
1 | ||||||
| 30 มิถุนายน 2556 – มารากานัง|รีโอเดจาเนโร | |||||||
| บราซิล |
3 | ||||||
| สเปน |
0 | ||||||
| Third place | |||||||
| 27 มิถุนายน 2556 – กัสเตเลา|ฟอร์ตาเลซา | 30 มิถุนายน 2556 – อาเรนาฟงชีนอวา|ซัลวาดอร์ | ||||||
| สเปน (pen.) |
0 (7) | อุรุกวัย |
2 (2) | ||||
| อิตาลี |
0 (6) | อิตาลี (pen.) |
2 (3) | ||||
รอบรองชนะเลิศ
รอบชิงอันดับที่สาม
รอบชิงชนะเลิศ
รางวัล
รางวัลดังต่อไปนี้ได้รับสำหรับการแข่งขัน:[15]
| รางวัลฟีฟ่าแฟร์เพลย์ | รางวัลลูกบอลทองคำ | รางวัลรองเท้าทองคำ | รางวัลถุงมือทองคำ |
|---|---|---|---|
| สเปน |
เนย์มาร์ |
 เฟร์นันโด ตอร์เรส |
ชูลีโอ เซซาร์ |
| รางวัลลูกบอลเงิน | รางวัลรองเท้าเงิน |
|---|---|
| อันเดรส อีเนียสตา |
เฟรด |
| รางวัลลูกบอลทองแดง | รางวัลรองเท้าทองแดง |
| เปาลินโญ |
เนย์มาร์ |
อันดับดาวซัลโว
- 5 ประตู
- 4 ประตู
เนย์มาร์
อาเบล เอร์นันเดซ
- 3 ประตู
|
|
- 2 ประตู
|
|
- 1 ประตู
|
|
|
- ทำเข้าประตูตัวเอง
|
|
|
ลูกฟุตบอล
ลูกฟุตบอลที่ใช้ในการแข่งขันอย่างเป็นทางการได้รับการเปิดตัวระหว่างการจับสลากแบ่งกลุ่มการแข่งขัน มีชื่อว่า "กาฟูซา" (Cafusa) ซึ่งมาจากคำว่า "Carnaval" หรืองานรื่นเริงของบราซิล, "Futebol" หรือฟุตบอล และ "Samba" แซมบา การเต้นแบบบราซิล[16] กาฟู อดีตกัปตันทีมชาติบราซิล ได้รับเชิญมาเปิดตัวลูกฟุตบอลดังกล่าวอย่างเป็นทางการ[16]
เทคโนโลยีโกลไลน์
วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2556 ฟีฟ่าได้ยืนยันว่าจะใช้เทคโนโลยีโกลไลน์ในการแข่งขันครั้งนี้[17]
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.