Loading AI tools
อดีตประธานาธิบดีเกาหลีใต้ จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
คิม ย็อง-ซัม (อักษรโรมัน: Kim Young-sam; 20 ธันวาคม พ.ศ. 2470 - 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558) เป็นนักการเมืองชาวเกาหลีใต้ และนักเคลื่อนไหวเพื่อประชาธิปไตย และเป็นประธานาธิบดีลำดับที่ 7 ของสาธารณรัฐเกาหลี ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2536 ถึงปี พ.ศ. 2541 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2504 เป็นต้นมา คิมรับบทเป็นผู้นำฝ่ายค้านของเกาหลีใต้ถึง 30 ปี และเป็นศัตรูทางการเมืองที่สำคัญที่สุดของอดีตประธานาธิบดี พัก จ็อง-ฮี
คิม ย็อง-ซัม | |
|---|---|
김영삼 | |
 | |
| ประธานาธิบดีเกาหลีใต้ คนที่ 7 | |
| ดำรงตำแหน่ง 25 กุมภาพันธ์พ.ศ. 2536 – 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2541 | |
| ก่อนหน้า | โน แท-อู |
| ถัดไป | คิม แด-จุง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 20 ธันวาคม พ.ศ. 2470 คอเจ จังหวัดคย็องซังใต้ เกาหลีภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น |
| เสียชีวิต | 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 (87 ปี) โซล เกาหลีใต้ |
| ศาสนา | ศาสนาคริสต์-เพรสไบทีเรียน |
| พรรคการเมือง | แกรนด์เนชั่นแนล (2540-2558) เสรีนิยมประชาธิปไตย (2533-2539) ประชาธิปไตยเพื่อการรวมชาติ (2530-2533) นิวโคเรีย (2528-2530) ประชาธิปัตย์ (2524-2528) ประชาธิปไตยใหม่ (2497-2528) |
| คู่สมรส | ซน มยองซุน |
| ลายมือชื่อ |  |
ภายหลังจากเข้ารับตำแหน่งในปี พ.ศ. 2536 คิม ย็อง-ซัมถือเป็นประธานาธิบดีคนแรกของเกาหลีใต้ที่เป็นพลเรือน หลังจากการลาออกจากตำแหน่งประธานาธิบดีของอี ซึง-มัน เมื่อปี พ.ศ. 2503 โดย คิม ย็อง-ซัมทำพิธีสาบานตนเข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดีในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2536 และดำรงตำแหน่งหนึ่งสมัย ระยะเวลาห้าปี โดยเขาเป็นหัวเรือใหญ่ในโครงการต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง และจับกุมอดีตประธานาธิบดี 2 คนคือ ช็อน ดู-ฮวันและโน แท-อู และมีนโยบายทางด้านการต่างประเทศที่เรียกว่า เซกเยฮวา
คิม ย็อง-ซัมเกิดที่เมืองคอเจ ในช่วงที่เกาหลีอยู่ภายใต้การปกครองของญี่ปุ่น ระหว่างช่วงสงครามเกาหลี คิมสำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยแห่งชาติโซล ในปี พ.ศ. 2495 พร้อมด้วยปริญญาศิลป-ศาสตรบัณฑิต สาขาปรัชญา และยังได้เป็นทหารรับใช้ชาติในช่วงสงครามเกาหลี ในปี พ.ศ. 2497 คิมได้รับเลือกตั้งเข้าไปในสภาแห่งชาติของเกาหลีใต้ และได้รับเลือกตั้งถึง 9 สมัยในเขต คอเจและปูซาน และคิมก็ยังบุคคลที่อายุน้อยที่สุดที่ได้เป็นสมาชิกรัฐสภาของเกาหลีใต้
คิม ย็อง-ซัมพร้อมกับ คิม แด-จุง ได้ลาออกจากการเป็นสมาชิกรัฐสภาเมื่อ อี ซึง-มัน พยายามที่จะแก้ไขรัฐธรรมนูญและกลายเป็นการนำไปสู่ความอันตรายของประเทศ ซึ่งทำให้เกาหลีใต้มีรัฐบาลทหารทั้งรัฐบาลของพัก จ็อง-ฮีและช็อน ดู-ฮวัน ในปี พ.ศ. 2522 ซึ่งเป็นปีสุดท้ายที่พักครองอำนาจ คิม ย็อง-ซัมได้รับเลือกเป็นหัวหน้าพรรคประชาธิปไตยใหม่ ซึ่งชนะการเลือกตั้งในปี 2521 แต่ไม่ได้มีอำนาจเพราะรัฐธรรมนูญยูซิน (รัฐธรรมนูญปี 2515) ซึ่งรับรองความเป็นเผด็จการของพักตลอดชีวิต คิม ย็อง-ซัม ซึ่งยึดมั่นในนโยบายไม่เคยที่จะประนีประนอมหรือร่วมมือกับพรรคสาธารณรัฐประชาธิปไตยของพัก จนกว่ารัฐธรรมนูญยูซินได้ยกเลิกไปและคิมยังได้กล้าวหาญในการวิจารณ์ความเป็นเผด็จการของพัก ซึ่งอาจทำให้เขาถูกลงโทษจำคุกภายใต้รัฐธรรมนูญยูซิน ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2522 คิมได้อนุญาตให้แรงงานหญิงของโรงงานทำผมปลอมใช้สำนักงานใหญ่ของพรรคประชาธิปไตยใหม่เป็นสถานที่ในการชุมนุมนั่งประท้วงและเป็นที่ประกันความปลอดภัยให้กับพวกเขา ตำรวจกว่าสองพันนายเข้าจู่โจมสำนักงานใหญ่ของพรรคและเข้าจับกุมแรงงาน ในตอนจับกุมนั้นมีแรงงานผู้หญิงหนึ่งคนเสียชีวิตและสมาชิกสภานิติบัญญัติหลายคนพยายามที่จะปกป้องพวกเขา ทำให้มีการปะทะกันหลายครั้ง บางคนต้องการนำเข้ารักษาในโรงพยาบาล ซึ่งเป็นที่ได้รับการวิจารณ์กันอย่างกว้างขวางและการวิจารณ์อย่างรุนแรงจากคิม ย็อง-ซัม ซึ่งเกี่ยวกับการทำให้เผด็จการพักถูกฆาตกรรม ซึ่งทำให้ระบบเผด็จการพังลงอย่างเคราะห์ร้ายในอีกไม่ช้านี้ ภายหลังจากเหตุการณ์นี้ พักมีความตั้งใจที่จะถอดถอนคิมออกจากตำแหน่งทางการเมืองเหมือนกับการจำคุก คิม แด-จุง และใช้คำสั่งจากสำนักงานข่าวกรองกลาง (KCIA) ในการวางแผนและดำเนินการ ในเดือนสิงหาคม 2523 ศาลได้มีคำสั่งให้ยุติบทบาทหัวหน้าพรรคประชาธิปไตยใหม่ชั่วคราว
เมื่อคิมได้ร้องขอให้สหรัฐอเมริกาหยุดให้การสนับสนุนเผด็จการพักในคำให้สัมภาษณ์เดอะนิวยอร์กไทมส์ ว่าพักต้องการให้ตนถูกจำคุกในขณะที่รัฐบาลของจิมมี คาร์เตอร์ ก็กังวลเกี่ยวกับความรุนแรงในเรื่องการล่วงละเมิดสิทธิมนุษยชนที่เกิ่มมากขึ้น โดยได้ออกคำเตือนขั้นรุนแรงว่าห้ามจับกุมสมาชิกพรรคฝ่ายค้านมาลงโทษ เมื่อคิมถูกไล่ออกจากสภาแห่งชาติในเดือนตุลาคม 2522 สหรัฐอเมริกาได้เรียกตัวเอกอัครราชทูตกลับวอชิงตัน ดี.ซี. และสมาชิกสภานิติบัญญัติอีก 66 คนได้ขอลาออกจากสภาแห่งชาติ และเมื่อสิ่งนั้นเป็นที่รับรู้รัฐบาลเกาหลีใต้มีแผนที่จะยอมรับการลาออก ทำให้เกิดการลุกฮือขึ้นที่ปูซาน บ้านเกิดของคิม เป็นผลให้สถานีตำรวจ 30 แห่งถูกเผา ซึ่งเป็นการประท้วงครั้งใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่สมัยประธานาธิบดีอี ซึง-มัน และเหตุการณ์ได้ขยายไปถึงเขตมาซานและเมืองอื่นๆ โดยนักเรียนนักศึกษาและประชาชนได้เรียกร้องให้โค่นล้มรัฐบาลเผด็จการ ซึ่งวิกฤตการณ์นี้เป็นหนึ่งในสาเหตุหลักนำไปสู่การสังหาร ประธานาธิบดี พัก จ็อง-ฮี โดยผู้อำนวยการสำนักข่าวกรองกลาง คิม แจคยู ในวันที่ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2522 (พักบอกผู้อำนวยการคิมด้วยตัวของเขาเองว่าให้มีคำสั่งโดยใช้ไฟสลายการชุมนุมถ้าสถานการณ์เลวร้ายลง)
การกดขี่พรรคฝ่ายค้านจากทางรัฐบาลก็ยังดำเนินอยู่ต่อไปภายใต้รัฐบาลเผด็จการทหารของ ช็อน ดู-ฮวัน ซึ่งได้ใช้กำลังทหารทำการยึดอำนาจรัฐประหารเมื่อวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2522 คิมถูกไล่ออกจากสภาแห่งชาติเมื่อเขาได้เคลื่อนไหวกิจกรรมทางการเมืองและห้ามยุ่งเกี่ยวกับการเมืองตั้งแต่ปี พ.ศ. 2523 จนถึงปี พ.ศ. 2528 ในปี 2526 คิมได้อดอาหารประท้วงเผด็จการ ชอน ดูฮวาน เป็นเวลา 21 วัน
เมื่อการเลือกตั้งประธานาธิบดีทางตรงเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2530 ภายหลังจากชอนได้วางมือ คิม ย็อง-ซัมและคิม แด-จุง ได้ทำการลงเลือกตั้งด้วยกันทั้งคู่และแข่งขันกันเอง ทำให้ทั้งสองตัดคะแนนกันเองและเป็นผลทำให้อดีตนายพล โน แท-อู ผู้เป็นทายาททางการเมืองของชอน ชนะการเลือกตั้งอย่างฉิวเฉียด ในปี พ.ศ. 2533 คิมได้ทำการรวมพรรคอย่างปุบปับในการรวมพรรคประชาธิปไตยเพื่อสันติของเขากับพรรคยุติธรรมประชาธิปไตยของ โน แท-อู ด้วยการเป็นตัวแทนพรรคของคิม ย็อง-ซัมทำให้เขาเอาชนะ คิม แด-จุงในการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปี พ.ศ. 2535 โดยเขาเป็นพลเรือนหนึ่งในสามที่ได้ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีและเป็นคนแรกนับตั้งแต่ปี พ.ศ. 2503
รัฐบาลของคิม ย็อง-ซัมพยายามที่จะปฏิรูปรัฐบาลและเศรษฐกิจ หนึ่งในหลายโครงการแรกของรัฐบาลคือโครงการปราบปรามการฉ้อราษฎร์บังหลวง โดยต้องการให้สมาชิกรัฐบาลและบรรดานายทหารยื่นบัญชีทรัพย์สินให้ตรวจสอบ ทำให้เกิดการลาออกของข้าราชการระดับสูงและรัฐมนตรีหลายคนอย่างทันทีทันใด คิมได้จับกุมชอนและโนห์ในข้อหาฉ้อราษฎร์บังหลวงและก่อการกบฏ และสามารถดำเนินคดีกับทั้งคู่ได้ คิมได้ทำการนิรโทษกรรมให้กับนักโทษทางการเมืองหลายพันคน และได้ถอนคำพิพากษาในคดีอาญาของผู้ประท้วงเพื่อประชาธิปไตย ซึ่งถูกจับในเหตุการณ์ขบวนการเรียกร้องประชาธิปไตยในกวางจูซึ่งเป็นผลมาจากเหตุการณ์รัฐประหาร 12 ธันวาคม
โครงการต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวงเป็นส่วนหนึ่งของการปฏิรูประบบแชโบล ซึ่งเป็นหลุ่มบริษัทที่รวมกกันขนาดใหญ่ของเกาหลีใต้ ซึ่งเป็นตัวแทนของเศรษฐกิจ อย่างไรก็ตาม การมีส่วนพัวพันในการทุจริตของลูกชายคนที่สองของเขา นำไปสู่การสุญเสียความมั่นใจ ในพรรคร่วมรัฐบาลใหม่ของเขา ทำให้พรรคเสรีนิยมประชาธิปไตยสูญเสียที่นั่งหลักในสภาแห่งชาติในปี พ.ศ. 2539 เกีย มอเตอร์ ล้มหลังจากนั้นไม่นานเป็นเหตุการณ์เริ่มต้นนำไปสู่เหตุการณ์ที่เป็นลูกโซ่ ซึ่งดึงเกาหลีใต้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของวิกฤตการณ์ทางการเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 ในระหว่างปีสุดท้ายในการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของเขา (รัฐธรรมนูญของเกาหลีใต้ฉบับปี พ.ศ. 2530 ระบุให้ประธานาธิบดีเกาหลีใต้เป็นได้หนึ่งสมัย สมัยละ 5 ปี)
ภายหลังลงจากตำแหน่งประธานาธิบดีแล้ว คิมได้เดินทางไปทั่วโลก เพื่อสนับสนุนประชาธิปไตย และกล่าวปาฐกถาเช่นในหัวข้อ "โลกที่ก้าวไปข้างหน้ากับประชาธิปไตยใหม่" ที่ไต้หวัน ในปี พ.ศ. 2550
คิมถึงแก่อสัญกรรมที่โรงพยาบาลมหาวิทยาลัยแห่งชาติโซลเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 จากการติดเชื้อในกระแสโลหิตและหัวใจล้มเหลว อายุ 87 ปี[1][2][3] วันที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 รัฐพิธีศพของอดีตประธานาธิบดีคิม ย็อง-ซัม ได้จัดขึ้นที่สนามหญ้าหน้ารัฐสภา โดยมีการถ่ายทอดทางโทรทัศน์ ในช่วงที่นายกรัฐมนตรี ฮวัง คโย-อัน ได้กล่าวเปิดพิธี[3]หลังจากนั้นร่างของคิมได้ถูกฝังที่ สุสานแห่งชาติโซล[3]
คิมเป็นสมาชิกของโบสถ์ชุงฮยุนเพรสไบทีเรียน[4]นอกจากนี้เขายังพูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่อง คิมได้สมรสกับ ซน มยองซุน[5]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
