กระมล ทองธรรมชาติ

ศาสตราจารย์ กระมล ทองธรรมชาติ (7 พฤษภาคม พ.ศ. 2478 – 20 มกราคม พ.ศ. 2560) อดีตประธานศาลรัฐธรรมนูญ อดีตสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2539^[1] และอดีตรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี เกิดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2478 เป็นตุลาการศาลรัฐธรรมนูญแต่งตั้งจากตุลาการศาลปกครองสูงสุด

ศาสตราจารย์ กระมล ทองธรรมชาติ ม.ป.ช., ม.ว.ม., ต.ภ.
ประธานศาลรัฐธรรมนูญ
ดำรงตำแหน่ง 28 มีนาคม พ.ศ. 2546 – 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2548
ก่อนหน้า	อิสสระ นิติทัณฑ์ประภาศ
ถัดไป	อุระ หวังอ้อมกลาง
รัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี
ดำรงตำแหน่ง 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2526 – 5 สิงหาคม พ.ศ. 2529
นายกรัฐมนตรี	พลเอก เปรม ติณสูลานนท์
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	7 พฤษภาคม พ.ศ. 2478
เสียชีวิต	20 มกราคม พ.ศ. 2560 (81 ปี)

การศึกษา

ศ.กระมล ทองธรรมชาติ หรือที่รู้จักกันในนาม ศ.ดร.กระมล ทองธรรมชาติ เกิดเมื่อวันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2478 สำเร็จการศึกษาชั้นมัธยมศึกษา จากโรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ระดับปริญญาตรีจากคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ระดับปริญญาโท M.A. (Government) Oberlin, Ohio สหรัฐอเมริกา และปริญญาเอก Ph.D (Government & Foreign Affairs) มหาวิทยาลัยเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา เคยผ่านการศึกษาอบรมจากวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร รุ่นที่ 25

การทำงาน

งานวิชาการ

กระมล ทองธรรมชาติ เริ่มรับราชการเป็นอาจารย์ประจำคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และได้ดำรงตำแหน่งคณบดีคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2 สมัย ในระหว่างปี พ.ศ. 2517 ถึง พ.ศ. 2525 และในปี พ.ศ. 2529 ถึงปี พ.ศ. 2533 และเป็นประธานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ สาขารัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์ ในระหว่างปี พ.ศ. 2532 ถึงปี พ.ศ. 2543

งานการเมือง

กระมล ทองธรรมชาติ ได้รับแต่งตั้งเป็นสมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ในปี พ.ศ. 2516^[2] ต่อมาในปี พ.ศ. 2526 ได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีประจำสำนักนายกรัฐมนตรี ในรัฐบาลพลเอก เปรม ติณสูลานนท์^[3] ต่อมาในปี พ.ศ. 2539 ได้รับแต่งตั้งเป็นรองประธานสภาร่างรัฐธรรมนูญ (สสร.) ทำหน้าที่ร่างรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2540

งานอื่น ๆ

ในปี พ.ศ. 2543 ได้รับแต่งตั้งเป็นตุลาการศาลปกครองสูงสุด และเป็นตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ ในปีเดียวกัน (29 กันยายน พ.ศ. 2543 - 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2548) และเป็นประธานศาลรัฐธรรมนูญ ^[4] ในเวลาต่อมา กระทั่งในปี พ.ศ. 2549 เขาได้รับตำแหน่งประธานคณะกรรมการสิทธิเสรีภาพและยุติธรรม (กสย.) (16 มกราคม พ.ศ. 2549 - พ.ศ. 2560)

ถึงแก่อนิจกรรม

ถึงแก่อนิจกรรมในวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2560 มีพิธีพระราชทานเพลิงศพ ในวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2560 ณ วัดมกุฏกษัตริยารามราชวรวิหาร

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2527 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[5]
• พ.ศ. 2526 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[6]
• พ.ศ. 2540 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่สรรเสริญยิ่งดิเรกคุณาภรณ์ ชั้นที่ 3 ตติยดิเรกคุณาภรณ์ (ต.ภ.)^[7]
• พ.ศ. 2525 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)^[8]

อ้างอิง

1. ประกาศรัฐสภา เรื่อง ตั้งสมาชิกสภาร่างรัฐธรรมนูญราชกิจจานุเบกษา เล่ม 114 ตอน 2ง วันที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2540
2. "พระบรมราชโองการ แต่งตั้งสมาชิกสภานิติบัญญํติแห่งชาติ" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2015-09-27. สืบค้นเมื่อ 2014-07-08.
3. พระบรมราชโองการ ประกาศ แต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๔๔ ราย)
4. "พระบรมราชโองการ ประกาศแต่งตั้งประธานศาลรัฐธรรมนูญและตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-11-19. สืบค้นเมื่อ 2010-06-23.
5. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2019-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๒ ตอนที่ ๑๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๒, ๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๒๘
6. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ เก็บถาวร 2015-06-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๐๐ ตอนที่ ๒๐๗ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๔๓, ๓๑ ธันวาคม ๒๕๒๖
7. ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์, เล่ม ๑๑๔ ตอนที่ ๒๙ ข หน้า ๒, ๑๖ ธันวาคม ๒๕๔๐
8. ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเหรียญจักรมาลาและเหรียญจักรพรรดิมาลา, เล่ม ๙๙ ตอนที่ ๑๘๔ ง ฉบับพิเศษ หน้า ๓๒๔๑, ๑๗ ธันวาคม ๒๕๒๕

ก่อนหน้า		กระมล ทองธรรมชาติ		ถัดไป
อิสสระ นิติทัณฑ์ประภาศ		ประธานศาลรัฐธรรมนูญ (28 มีนาคม พ.ศ. 2546 – 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2548)		อุระ หวังอ้อมกลาง