Remove ads
กรณีตากใบ เป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2547 ที่อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส โดยเริ่มต้นจากการชุมนุมเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้กับชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน (ชรบ.) จำนวน 6 คนซึ่งถูกจับกุมตัวในข้อหาว่ามีส่วนรู้เห็นกับเหตุการณ์ในเหตุปล้นปืนและก่อความไม่สงบในพื้นที่ภาคใต้
| กรณีตากใบ | |
|---|---|
| เป็นส่วนหนึ่งของ ความไม่สงบในชายแดนภาคใต้ของประเทศไทย | |
 แผนที่จังหวัดนราธิวาสจุดเกิดเหตุอำเภอตากใบ | |
 สถานที่ตั้งของ สถานีตำรวจภูธรตากใบ (1) และค่ายอิงคยุทธบริหาร (2) | |
| สถานที่ | สถานีตำรวจภูธรอำเภอตากใบ อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส ค่ายอิงคยุทธบริหาร อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี |
| วันที่ | 25 ตุลาคม พ.ศ. 2547 |
| ประเภท | การสังหารหมู่ |
| ตาย | 85 คน[1][2][3] |
ประชาชนในวันนั้นทยอยเดินทางมาเป็นจำนวนมาก เพื่อชุมนุมร่วมเรียกร้องให้มีการปล่อยตัวบุคคลทั้ง 6 คน ณ สถานีตำรวจภูธรตากใบ จังหวัดนราธิวาส เจ้าหน้าที่ตำรวจและทหารได้มีการเจรจาขอให้เลิกการชุมนุม เนื่องจากเป็นช่วงเวลาถือศีลอดในศาสนาอิสลาม แต่การเจรจากลับไม่เป็นผล จึงเกิดการสลายการชุมนุมเกิดขึ้น ทำให้มีประชาชนถูกควบคุมตัวกว่า 1,300 คน เสียชีวิต 85 คน และบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก
Remove ads
เหตุการณ์ความรุนแรงในสามจังหวัดภาคใต้ชึ่ง ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวมุสลิม เริ่มขึ้นในเดือนมกราคม พ.ศ. 2547 เมื่อสมาชิกของกลุ่มมุสลิมติดอาวุธได้โจมตีที่ตั้งแห่งหนึ่งของกองทัพ รัฐบาลทักษิณ ชินวัตร ประกาศขยายการใช้กฎอัยการศึกจากเดิมที่มีประกาศอยู่แล้วในบางพื้นที่ของจังหวัดนราธิวาส ยะลา และปัตตานี[4]
วันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2547 ชาวมุสลิมกลุ่มหนึ่งได้ชุมนุมที่หน้าสถานีตำรวจภูธรอำเภอตากใบ เนื่องจากไม่เห็นด้วยกับการคุมขังประชาชน 6 คนที่ถูกกล่าวหาว่ามอบอาวุธให้กับผู้ก่อความไม่สงบ เมื่อผู้ชุมนุมขว้างปาก้อนหินและพยายามจะบุกสถานีตำรวจ กองกำลังความมั่นคงได้ใช้แก๊สน้ำตาและยิงตอบโต้ มีผู้ชุมนุมเสียชีวิตอย่างน้อย 6 คน และถูกจับกุมประมาณ 1,300 คน ก่อนจะถูกเคลื่อนย้ายไปยังค่ายอิงคยุทธบริหาร อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี ที่ซึ่งคนจำนวนมากถูกทุบตี ในจำนวนคนที่ถูกจับกุมมีคนอย่างน้อยอีก 79 คนเสียชีวิต[4] การชันสูตรพบว่าเกิดจากการหายใจไม่ออก หมดสติกระทันหันจากความร้อน และการชัก ซึ่งน่าจะเกิดจากสภาพที่แอดอัดเกินไประหว่างการเดินทางและอยู่ในรถบรรทุกทหารกว่า 6 ชั่วโมงและจากการถูกปฏิบัติอย่างไม่เหมาะสม เสียชีวิตรวม 85 คน คนที่เหลือส่วนใหญ่หลังถูกสอบสวนแล้วก็ถูกปล่อยโดยไม่มีการแจ้งข้อกล่าวหา แต่มี 58 คนที่ถูกแจ้งข้อกล่าวหาว่ารวมตัวชุมนุมโดยผิดกฎหมาย
Remove ads
เหตุการณ์ดังกล่าวจุดประกายให้เกิดการประท้วงอย่างแพร่หลายทั่วประเทศ[5] วีซีดีซึ่งจัดทำโดยกลุ่มมุสลิม ได้แสดงให้เห็นถึงภาพเหตุการณ์เช่นเดียวกับเสียง วีซีดีเหล่านี้ได้ถูกส่งเวียนไปตามกลุ่มมุสลิมในประเทศไทย[6] รัฐบาลทักษิณ ชินวัตร อ้างว่าเป็นการผิดกฎหมายในการครอบครองวีซีดีดังกล่าวและกล่าวว่ารัฐบาลสามารถฟ้องร้องผู้ที่มีไว้ในครอบครองได้ โดยวีซีดีดังกล่าวมีเนื้อหาโฆษณาชวนเชื่อและมุ่งโจมตีรัฐบาลทักษิณ[6]
ไม่นานหลังจากเหตุการณ์ ปฏิกิริยาแรกของนายกรัฐมนตรีทักษิณ ชินวัตร ออกมากล่าวว่าชายเหล่านี้เสียชีวิต "เพราะพวกเขายังอ่อนแอจากการอดอาหารระหว่างเดือนรอมฎอน"
กระทั่งวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2549 ไม่มีสมาชิกกองกำลังความมั่นคงที่มีส่วนรับผิดชอบถูกนำเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม[7] ต่อมานายกรัฐมนตรี พล.อ.สุรยุทธ์ จุลานนท์ กล่าวแสดงความขอโทษอย่างเป็นทางการต่อเหตุการณ์ดังกล่าว[8]
ภาคประชาสังคมได้มีความพยายามเรียกร้องสันติภาพ[9][10][11][12][13][14] รวมทั้งต่อต้านการใช้ความรุนแรง[15][16][17]
คณะกรรมการอิสระสอบข้อเท็จจริง
.jpg)
รัฐบาลได้ตั้งคณะกรรมการอิสระสอบข้อเท็จจริงกรณีมีผู้เสียชีวิตในเหตุการณ์อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส จำนวน 11 คนเพื่อสืบสวนหาความจริง ประกอบไปด้วย[18]
- พิเชต สุนทรพิพิธ ประธานคณะกรรมการ
- พลเรือตรี นายแพทย์ วิทุร แสงสิงแก้ว รองประธานกรรมการ
- เรวัต ฉ่ำเฉลิม กรรมการ
- ภุมรัตน์ ทักษาดิพงษ์ กรรมการ
- ขวัญชัย วศวงศ์ กรรมการ
- พลตำรวจเอก ดรุณ โสตถิพันธุ์ กรรมการ
- อิสมาแอ อาลี กรรมการ
- ศาสตราจารย์ ดร.จรัญ มะลูลีม กรรมการ
- อาศิส พิทักษ์คุมพล กรรมการ
- วีระยุค พันธุเพชร เลขานุการ
- นิพนธ์ ฮะกีมี ผู้ช่วยเลขานุการ
คณะกรรมการได้รายงานข้อค้นพบกับรัฐบาลในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2548 แต่ข้อค้นพบดังกล่าวไม่ได้ถูกเปิดเผยต่อสาธารณะ[4] โดยคณะกรรมการอิสระตรวจสอบข้อเท็จจริงสรุปว่าวิธีการสลายการชุมนุมที่ใช้กำลังติดอาวุธและใช้กระสุนจริง โดยเฉพาะใช้กำลังทหารเกณฑ์ และทหารพรานซึ่งมีวุฒิภาวะไม่สูงพอเข้าร่วมในการเข้าสลายการชุมนุมนั้นเป็นวิธีการที่ไม่เหมาะสมไม่เป็นไปตามแบบแผน และวิธีปฏิบัติที่ใช้กันตามหลักสากล นอกจากนี้คณะกรรมการดังกล่าวยังพบว่าผู้บังคับบัญชาที่เกี่ยวข้องละเลยไม่ควบคุมดูแลการลำเลียง และเคลื่อนย้ายผู้ชุมนุมประท้วงที่ถูกควบคุมตัวให้แล้วเสร็จ แต่ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่ทหารระดับชั้นผู้น้อยที่มีข้อจำกัดด้านประสบการณ์[19]โดยผลสอบของคณะกรรมการเป็นดังนี้
- พล.ท.พิศาล วัฒนวงษ์คีรี แม่ทัพภาคที่ 4 เป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่บกพร่อง ขาดความรับผิดชอบในฐานะที่เป็นผู้บังคับบัญชา
- พล.ต.สินชัย นุตสถิตย์ รองแม่ทัพภาคที่ 4 ผู้ได้รับคำสั่งจากแม่ทัพภาคที่ 4 ให้จัดเตรียมน้ำ อาหาร และพื้นที่รองรับผู้ถูกควบคุมที่ค่ายอิงคยุทธบริหาร เป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่บกพร่อง ปฏิบัติงานไม่ครบถ้วนตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากผู้บังคับบัญชา จากกรณีพบว่าในรถบรรทุกมีคนตาย แต่กลับมิได้มีคำสั่งหรือดำเนินการใดๆ กับผู้ควบคุมรถบรรทุกหรือผู้ถูกควบคุมที่จอดรออยู่ เพื่อบรรเทาความเสียหายที่เห็นว่าน่าจะเกิดขึ้น
- พล.ต.เฉลิมชัย วิรุฬห์เพชร ผู้บัญชาการกองพลทหารราบที่ 5 ผู้ควบคุมกำลังและเป็นหน่วยภาคยุทธวิธีในการสลายการชุมนุมที่สถานีตำรวจภูธรตากใบ เป็นผู้ปฏิบัติหน้าที่บกพร่อง ปฏิบัติงานไม่ครบถ้วนตามหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายจากผู้บังคับบัญชา จากกรณีไม่อยู่ควบคุมดูแลภารกิจที่ได้รับมอบหมายให้ลุล่วง แต่ได้ออกจากพื้นที่ไปพบนายกรัฐมนตรี ที่อำเภอเมืองนราธิวาส จังหวัดนราธิวาส โดยไม่มีเหตุผลและความจำเป็น[20]
การฟ้องร้องคดีความใน พ.ศ. 2547
จากกรณีที่เกิดขึ้น ได้เกิดกระบวนการฟ้องร้องตามกฎหมายในกรณีตากใบ โดยแบ่งออกเป็น 4 คดีความ[21] ได้แก่
- คดีแกนนำการชุมนุม: พนักงานอัยการได้ฟ้องร้องต่อแกนนำการชุมนุมจำนวน 59 คน (หลังจากนั้นผู้ถูกฟ้องร้องเสียชีวิต 1 คน) ในข้อหาปลุกปั่นยุยงให้เกิดความวุ่นวาย ต่อมารัฐบาลในยุคนั้น โดย พลเอก สุรยุทธ์ จุลานนท์ นายกรัฐมนตรี ได้เลือกที่จะถอนฟ้องด้วยเหตุผลด้านความมั่นคง คือ
ซึ่งสังเกตได้ว่าฝั่งรัฐต้องการจะประนีประนอมกับประชาชนในพื้นที่ คล้ายคลึงกับการนิรโทษกรรมตามคำสั่งสำนักนายกรัฐมนตรีที่ 66/2523 มากกว่าการใช้กฎหมายในการจัดการปัญหา รวมถึงไม่ทำให้ประเด็นดังกล่าวกลายเป็นข้ออ้างในการสร้างแนวร่วมมุมกลับจากประชาชนในพื้นที่ และถูกนำมาใช้เป็นประเด็นการเมืองในการต่อต้านรัฐบาล[21]"การยุติข้อพิพาทในคดีนี้จะเป็นเงื่อนไขหนึ่งที่ส่งผลดีต่อการแก้ไขปัญหาความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ การฟ้องคดีและการดำเนินคดีต่อไปจึงไม่เป็นประโยชน์แก่สาธารณะ และอาจกระทบต่อความปลอดภัย หรือความมั่นคงของชาติ รวมทั้งผลประโยชน์อันสำคัญของประเทศ…"
- คดีแพ่งจากญาติผู้เสียชีวิต: ฝ่ายญาติผู้เสียชีวิต ผู้ได้รับบาดเจ็บและทุพพลภาพได้รวมตัวกันยื่นฟ้องหน่วยงานรัฐเพื่อเรียกร้องค่าเสียหายทางแพ่งจากการเสียชีวิตและการบาดเจ็บในการขนย้ายผู้ที่ถูกจับกุมหน้าสถานีตำรวจภูธรตากใบ แบ่งออกเป็น 7 สำนวนช่วงปี พ.ศ. 2548 ถึง 2549 จากนั้นได้มีการเจรจาและประณีประนอมกันในใชั้นศาล จนผู้เสียหายได้รับการเยียวยาทางแพ่ง จึงถือว่าเป็นอันสิ้นสุดในส่วนของคดี[21]
- คดีผู้เสียชีวิตในพื้นที่ชุมนุม: ในระยะเวลาการสลายการชุมนุม มีผู้เสียชีวิตในพื้นที่ชุมนุม 7 คน ซึ่งเจ้าหน้าที่เองไม่สามารถระบุผู้ที่ทำให้บุคคลทั้ง 7 เสียชีวิตได้ เนื่องจากเหตุการณ์เกิดขึ้นระหว่างการชุมนุม ทำให้พนักงานอัยการได้สั่งให้ยุติการสอบสวน เนื่องจากไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าผู้ใดทำให้เสียชีวิต[21]
- คดีผู้เสียชีวิตจากการขนย้าย: ในการฟ้องร้องคดีที่เกิดผู้เสียชีวิตจากการขนย้ายจากหน้าสถานีตำรวจภูธรตากใบไปยังค่ายอิงคยุทธบริหาร จำนวน 78 คน พนักงานอัยการได้ยื่นขอเปิดการไต่สวนการเสียชีวิตโดยศาล อันเนื่องมาจากการเสียชีวิตของผู้ที่ถูกควบคุมตัวจำนวนมากภายใต้การควบคุมตัวของเจ้าหน้าที่รัฐ ซึ่งฝ่ายเจ้าหน้าที่รัฐได้อ้างว่าตนได้ปฏิบัติหน้าที่ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจาณาความอาญา มาตรา 150 การไต่สวนกินระยะเวลาตั้งแต่ พ.ศ. 2548 จนถึงเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2552 โดยศาลได้สรุปสำนวนในคดีดังกล่าวว่า สาเหตุของการเสียชีวิตของทั้ง 78 คนนั้นเกิดจาก "การขาดอากาศหายใจ" ไม่ได้มีหลักฐานปรากฏว่าผู้ใดทำให้เสียชีวิต และการปฏิบัติงานของเจ้าพนักงานทำตามหน้าที่ ซึ่งในคดีดังกล่าวมี พลเอก พิศาล วัฒนวงษ์คีรี อดีตแม่ทัพภาคที่ 4 เป็นจำเลยด้วย พนักงานสอบสวนจึงได้ส่งสำนวนให้กับอัยการ ซึ่งในเวลานั้นอัยการมีความเห็นสั่งไม่ฟ้อง เนื่องจากไม่มีปรากฏพยานหลักฐาน ว่าผู้ใดทำให้เสียชีวิต ซึ่งในเวลานั้นผู้ว่าราชการจังหวัดมีความเห็นเช่นเดียวกับอัยการ จึงมีคำสั่งไม่ฟ้อง ทำให้คดีดังกล่าวสิ้นสุดลง[21]
โดยสรุป จากเหตุการณ์เมื่อมีผู้เสียชีวิตในระหว่างการควบคุมของเจ้าพนักงานกฎหมายกำหนดให้ดำเนินการตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา คือ เป็นการตายผิดธรรมชาติที่ต้องชันสูตรพลิกศพและต้องทำสำนวนชันสูตรพลิกศพให้ศาลไต่สวน โดยผู้เสียชีวิตจากการถูกยิง 7 คน ไม่มีการไต่สวนผลชันสูตรพลิกศพ โดยพบว่าปลายปี พ.ศ. 2549 มีหนังสือของอัยการจังหวัดนราธิวาสในขณะนั้น ลงความเห็นว่าไม่พบผู้กระทำความผิด ให้งดการสอบสวน ส่วนผู้เสียชีวิตอีก 78 คน ศาลจังหวัดสงขลามีคำสั่งผลการไต่สวนสำนวนชันสูตรพลิกศพ ในปี พ.ศ. 2552 ว่าเหตุและพฤติการณ์ที่ตายคือ ผู้เสียชีวิตทั้ง 78 คน ขาดอากาศหายใจในระหว่างอยู่ในความควบคุมของเจ้าพนักงานซึ่งปฏิบัติราชการตามหน้าที่ แต่ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ผลการไต่สวนสำนวนการชันสูตรพลิกศพของศาล จะต้องถูกส่งไปให้อัยการสูงสุดพิจารณาชี้ขาด ซึ่งปรากฏว่าสำนวนดังกล่าวไม่เคยถูกส่งถึงอัยการสูงสุดมาก่อน
การเยียวยา
หลังจากสิ้นสุดกระบวนการทางศาลทั้ง 4 คดี รัฐบาลในสมัย นางสาวยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ได้จ่ายเงินเยียวยาให้กับผู้ได้รับผลกระทบจากกรณีตากใบ จำนวน 987 ราย วงเงินรวมกว่า 641 ล้านบาท ครอบคลุมกรณี[22]
- การเสียชีวิต จำนวน 85 ราย รายละ 7.5 ล้านบาท
- การทุพพลภาพ จำนวน 1 ราย รายละ 7.5 ล้านบาท
- การบาดเจ็บ จำนวน 49 ราย รายละระหว่าง 2.25 แสนบาทจนถึง 4.5 ล้านบาท
- การถูกดำเนินคดี จำนวน 30 ราย รายละ 3 หมื่นบาท
- การถูกควบคุมตัวแต่มิได้ถูกดำเนินคดี จำนวน 794 ราย รายละ 1.5 หมื่นบาท
โดยการเยียวยาดังกล่าวกระทำผ่าน ระเบียบคณะกรรมการยุทธศาสตร์ด้านการพัฒนาจังหวัดชายแดนภาคใต้ (กพต.) ว่าด้วยการให้ความช่วยเหลือเยียวยาผู้ได้รับผลกระทบจากการกระทำของเจ้าหน้าที่รัฐอันสืบเนื่องมาจากเหตุการณ์ความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้ ปี 2555[22] ซึ่งดำเนินการโดย พ.ต.อ. ทวี สอดส่อง เลขาธิการศูนย์อำนวนการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้ (ศอ. บต.) ในเวลานั้น
คำขอโทษจากทักษิณ
ทักษิณ ชินวัตร ได้กล่าวคำขอโทษต่อกรณีตากใบเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2565 หลังจากเกิดเหตุการณ์และผ่านไปถึง 18 ปี ระหว่างการตอบคำถามจากผู้สื่อข่าวในการพูดคุยผ่านแอปพลิเคชันคลับเฮาส์ โดยกล่าวถึงเหตุการณ์ในเวลานั้นว่า ตนได้รับรายงานเหตุการณ์ในตอนนั้นว่ามีการไปปิดล้อมสถานีตำรวจเพื่อกดดันให้เกิดการปล่อยตัวผู้ต้องหาที่ก่อความไม่สงบ ทำให้เจ้าหน้าที่ใช้น้ำฉีดเพื่อสลายการชุมนุมและเกิดการปะทะกัน และดำเนินการสลายการชุมนุม จากนั้นได้ลำเลียงตัวผู้ชุมนุมและพบว่ามีผู้เสียชีวิตในระหว่างการลำเลียง[22]
เขากล่าวในคลับเฮาส์ต่อถึงรายงานที่ได้รับหลังเหตุการณ์ ว่ากระบวนการขนย้ายที่ผิดกับหลักการทั่วไป และสงสัยว่าทำไมถึงใช้วิธีการนอนซ้อนทับกันจนขาดอากาศหายใจ ผู้ปฏิบัติทำให้ตนถูกโกรธและเป็นที่เกลียดชังจากสังคม โดยเฉพาะชาติมุสลิมอย่างประเทศมาเลเซียซึ่งได้ทราบหลังจากได้ถูกรัฐประหารไปแล้ว ซึ่งมาเลเซียเข้าใจว่าเป็นคำสั่งของตน ซึ่งทักษิณได้พบภายหลังว่าเป็นกระบวนการของทหารที่ต้องการสร้างความเกลียดชังให้ตน เนื่องจากจะไม่เอาตนจนเกิดการยึดอำนาจ[22]
นอกจากนี้ทักษิณยังได้ย้ำว่าตนไม่ทราบว่าใครเป็นผู้สั่งการ และกล่าวโทษว่า "เป็นเรื่องที่สั่งการโดยทหาร" เพื่อพาผู้ชุมนุมเหล่านี้ไปยังค่ายทหาร[22]
สุดท้ายเขาได้กล่าวขอโทษถึงเหตุการณ์ดังกล่าวว่า[22]
"ถึงแม้ผมไม่ได้สั่งการ แต่ในฐานะที่ผมเป็นนายกรัฐมนตรีในขณะนั้น ผมต้องขอโทษ ขออภัย แก่บรรดาญาติพี่น้องของผู้ที่สูญเสีย และผู้ที่ได้รับความเสียหายในครั้งนั้นด้วย... ถือเป็นความผิดพลาดอย่างแรงของการลำเลียงผู้ต้องหาแบบนั้น"
การรื้อฟื้นคดีความใน พ.ศ. 2567
วันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2567 คดีนี้ได้กลับสู่กระบวนการอีกครั้ง โดยสำนักงานตำรวจแห่งชาติส่งสำนวนคดีอาญาของสถานีตำรวจภูธรหนองจิก อ.หนองจิก จ.ปัตตานี พร้อมสำนวนคดีชันสูตรพลิกศพไปยังอัยการสูงสุด พร้อมมีความเห็นสั่งไม่ฟ้องเจ้าหน้าที่ของรัฐ และจนถึงขณะนี้สำนวนคดีอยู่ระหว่างกระบวนการพิจารณาของอัยการสูงสุด โดยผู้เสียหายจำนวน 48 ครอบครัว เป็นโจทก์ยื่นฟ้องเจ้าหน้าที่รัฐ รวม 9 คน ในข้อหาร่วมกันฆ่าผู้อื่น พยายามฆ่าผู้อื่นและร่วมกันกักขังหน่วงเหนี่ยวต่อศาลจังหวัดนราธิวาส[23]
การฟ้องร้องจากญาติผู้เสียชีวิต
กระทั่งวันที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2567 ศาลจังหวัดนราธิวาสมีคำสั่งรับฟ้องคดีจำเลยรวม 7 คนในข้อหาฆ่าผู้อื่น พยายามฆ่าผู้อื่นและร่วมกันกักขังหน่วงเหนี่ยว และยกฟ้องจำเลยในชั้นไต่สวนมูลฟ้องจำนวน 2 คน ได้แก่ พล.ท.สินชัย นุตสถิตย์ อดีตรองแม่ทัพภาคที่ 4 และ พ.ต.อ.ภักดี ปรีชาชน อดีตรองผู้กำกับสถานีตำรวจภูธรตากใบ ซึ่งครอบครัวผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บ 48 ราย เป็นโจทก์ยื่นฟ้อง โดยศาลเห็นว่าคดีมีมูลตามที่โจทก์ยื่นพยานหลักฐานและมีเหตุการณ์สลายการชุมนุม และการเคลื่อนย้ายเกิดขึ้นจริง[24] สำหรับจำเลย 7 คน ที่ศาลรับฟ้อง ประกอบด้วย
- จำเลยที่ 1 พล.อ.พิศาล วัฒนวงษ์คีรี อดีตแม่ทัพภาคที่ 4 ปัจจุบันเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรคเพื่อไทย
- จำเลยที่ 3 พล.อ.เฉลิมชัย วิรุฬห์เพชร อดีตผู้บัญชาการกองพลทหารรราบที่ 5
- จำเลยที่ 4 พล.ต.อ.วงกต มณีรินทร์ อดีตผู้อำนวยการศูนย์ปฏิบัติการสำนักงานตำรวจแห่งชาติส่วนหน้า และอดีตสมาชิกวุฒิสภา
- จำเลยที่ 5 พล.ต.ท.มาโนช ไกรวงศ์ อดีตผู้บัญชาการตำรวจภูธรภาค 9 และอดีตสมาชิกวุฒิสภา
- จำเลยที่ 6 พล.ต.ต.ศักดิ์สมหมาย พุทธกุล อดีตผู้กำกับสถานีตำรวจภูธรตากใบ
- จำเลยที่ 8 นายศิวะ แสงมณี อดีตรองผู้อำนวยการกองอำนวยการเสริมสร้างสันติสุขจังหวัดชายแดนภาคใต้ และอดีตรองปลัดกระทรวงมหาดไทย
- จำเลยที่ 9 นายวิชม ทองสงค์ อดีตผู้ว่าราชการจังหวัดนราธิวาส[25]
ขณะที่ศาลมีคำสั่งไม่รับฟ้องจำเลยที่ 2 และจำเลยที่ 7 เนื่องจาก[24]
- จำเลยที่ 2 ไม่ได้มีส่วนร่วมขณะเข้าจับกุมและควบคุมตัว เพียงแต่รอรับผู้ถูกคุมตัวไปยังค่ายอิงคยุทธ จึงไม่เข้าเงื่อนไงข้อหาตามมาตรา 288[24]
- จำเลยทึ่ 7 ไม่ได้มีส่วนร่วม โดยปฏิบัติหน้าที่อยู่ที่สามแยกตากใบเพื่อตั้งจุดสกัด และถูกขอให้ไปดำเนินเรื่องปล่อยตัวชั่วคราวชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้าน[24]
นอกจากนี้ยังมีการออกมาตอบโต้ประเด็นที่มีการออกมาสื่อสารว่ารัฐบาลในช่วงที่ผ่านมา ได้ดำเนินการเยียวยาให้กับผู้ได้รับผลกระทบทั้งหมดแล้วนั้น กระบวนการดังกล่าวยังไม่ถือว่าเป็นการสิ้นสุด แต่ยังคงต้องคืนความยุติธรรมให้กับผู้ได้รับผลกระทบ อับดุลเลาะห์ หะยีอาบู ทนายความจากมูลนิธิทนายความมุสลิม ให้สัมภาษณ์กับ เดอะ โมเมนตัม ว่าการเยียวยาเป็นคนละประเด็นกับการนำตัวเจ้าหน้าที่รัฐในเวลานั้นเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม[26]
“การเยียวยาเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่รัฐจะต้องทำในฐานะผู้รับผิดชอบ แต่การเอาผู้กระทำผิดมารับโทษนั้นเป็นอีกส่วนหนึ่ง การเยียวยาในคดีที่มีการเสียชีวิตของคนจำนวนมากมายขนาดนี้ ไม่สามารถเยียวยาด้วยเงินเพียงอย่างเดียวได้ มันไม่เหมาะสมกับการปฏิบัติงานของเจ้าหน้าที่รัฐ”
“ดังนั้น ตั้งแต่ปี 2552-2555 ที่มีการเยียวยาคดีตากใบ รัฐบาลไม่มีการดำเนินการทางอาญากับเจ้าหน้าที่รัฐที่เกี่ยวข้องกับคดีตากใบเลย แต่อยู่ๆ ก็ข้ามมาที่การเยียวยา ซึ่งผมมองว่ามันไม่ใช่สิ้นสุดคดีอย่างถูกต้อง”— อับดุลเลาะห์ หะยีอาบู, ทนายความจากมูลนิธิทนายความมุสลิม
![[icon]](#/media/ไฟล์:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small} | ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
การฟ้องร้องโดยอัยการ
ในวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2567 อัยการสูงสุดได้รับสำนวนวิสามัญฆาตกรรมและสำนวนไต่สวนชันสูตรพลิกศพจากศาลจังหวัดสงขลา ซึ่งหลังจากได้รับแล้วได้มีคำสั่งให้มีการสอบสวนเพิ่มเติมในอีกหลายหัวข้อ กำหนดให้ทางตำรวจส่งภายในวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2567 ซึ่งพนักงานสอบสวนได้ส่งผลการสอบสวนทั้งหมดให้กับอัยการสูงสุดเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2567[27] แม้ว่าฝ่ายตำรวจในชั้นสอบสวนจะยืนความเห็นว่าไม่สั่งฟ้อง อัยการสูงสุดได้พิจารณาให้ฟ้องร้องผู้ต้องหาจำนวน 8 คน ในวันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2567[28] ประกอบด้วย
- ผู้ต้องหาที่ 1 พล.อ. เฉลิมชัย วิรุฬห์เพชร ในฐานะผู้สั่งการ
- ผู้ต้องหาที่ 2 ร.ต. ณัฐวุฒิ เลื่อมใส พลขับ
- ผู้ต้องหาที่ 3 พลทหาร วิษณุ เลิศสงคราม พลขับ
- ผู้ต้องหาที่ 4 ร.ท. วิสนุการณ์ ชัยสาร ร.น. พลขับ
- ผู้ต้องหาที่ 5 พลหทาร ปิติ ญาณแก้ว พลขับ
- ผู้ต้องหาที่ 6 พ.จ.ต. รัชเดช หรือพิทักษ์ ศรีสุวรรณ พลขับ
- ผู้ต้องหาที่ 7 พ.ท. ประเสริฐ มัทมิฬ ผู้ควบคุมขบวนรถ
- ผู้ต้องหาที่ 8 ร.ท. ฤทธิรงค์ พรหมฤทธิ์ พลขับ
อัยการสูงสุดให้เหตุผลว่า แม้ผู้ต้องหาทั้ง 8 คนจะขาดเจตนา แต่การจัดหารถสำหรับบรรทุกให้เหมาะสมนั้นควรจะเป็นสิ่งที่ผู้ต้องหาที่ 1-7 รับทราบ นอกจากนี้ ผู้ต้องหาที่ 2-6 และ 8 ควรจะเห็นสภาพรถดังกล่าว แต่ไม่ดำเนินการใด ๆ จนส่งผลให้มีผู้เสียชีวิตจำนวน 78 คน ผู้ต้องหาทั้ง 8 คนจึงเข้าข่ายฐานความผิดร่วมกันฆ่าผู้อื่น ทำให้อัยการสูงสุดมีคำสั่งฟ้อง ซึ่งจะแจ้งไปยังผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติประสานให้แจ้งข้อกล่าวหาและส่งตัวผู้ต้องหาไปที่อัยการจังหวัดปัตตานีต่อไป[28]
| ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
Remove ads
Remove ads
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Remove ads