ประเทศโกตดิวัวร์

สาธารณรัฐโกตดิวัวร์
สาธารณรัฐโกตดิวัวร์; République de Côte d'Ivoire (ฝรั่งเศส)
	ธงชาติ ตราแผ่นดิน
	คำขวัญ: 'เอกภาพ – ระเบียบวินัย – แรงงาน'; (ฝรั่งเศส: ‘Union – Discipline – Travail’)
	เพลงชาติ: ลาบีจาแนซ;
เมืองหลวง	ยามูซูโกร (โดยนิตินัย); อาบีจาน (โดยพฤตินัย) ; 6°51′N 5°18′W
เมืองใหญ่สุด	อาบีจาน
ภาษาราชการ	ฝรั่งเศส
ภาษาพื้นเมือง	Bété; ดยูลา; บาอัวเล; อับรอน; อาญิน; Cebaara Senufo; อื่น ๆ;
กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2018)	41.1% อากัน; 27.5% Dyula, Maninka; 17.6% Voltaiques / Gur; 11.0% Kru; 2.8% อื่น ๆa;
ศาสนา (ค.ศ. 2020)	44.0% คริสต์; 37.2% อิสลาม; 10.5% ความเชื่อพื้นเมือง; 8.1% ไม่มีศาสนา; 0.2% อื่น ๆ;
การปกครอง	รัฐเดี่ยว ระบบประธานาธิบดี สาธารณรัฐรัฐธรรมนูญภายใต้ระบบรัฐสภา
• ประธานาธิบดี	Alassane Ouattara
• รองประธานาธิบดี	Tiémoko Meyliet Koné
• นายกรัฐมนตรี	Robert Beugré Mambé
สภานิติบัญญัติ	รัฐสภาโกตดิวัวร์
• สภาสูง	วุฒิสภา
• สภาล่าง	รัฐสภา
ประวัติ
• ก่อตั้งสาธารณรัฐ	4 ธันวาคม ค.ศ. 1958
• เป็นเอกราชจากฝรั่งเศส	7 สิงหาคม ค.ศ. 1960
พื้นที่
• รวม	322,463 ตารางกิโลเมตร (124,504 ตารางไมล์) (อันดับที่ 68)
• แหล่งน้ำ (%)	1.4
ประชากร
• ค.ศ. 2020 ประมาณ	26,378,274 (อันดับที่ 53)
• ความหนาแน่น	63.9 ต่อตารางกิโลเมตร (165.5 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 139)
จีดีพี (อำนาจซื้อ)	ค.ศ. 2020 (ประมาณ)
• รวม	144.497 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (อันดับที่ 79)
• ต่อหัว	5,360 ดอลลาร์สหรัฐ
จีดีพี (ราคาตลาด)	ค.ศ. 2020 (ประมาณ)
• รวม	61.502 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
• ต่อหัว	2,281 ดอลลาร์สหรัฐ
จีนี (ค.ศ. 2015)	41.5; ปานกลาง
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019)	0.538; ต่ำ · อันดับที่ 162
สกุลเงิน	West African CFA franc (XOF)
เขตเวลา	UTC (เวลามาตรฐานกรีนิช)
รูปแบบวันที่	วว/ดด/ปปปป
ขับรถด้าน	ขวา
รหัสโทรศัพท์	+225
รหัส ISO 3166	CI
โดเมนบนสุด	.ci
	รวมชาวเลบานอนประมาณ 130,000 คนและชาวฝรั่งเศส 14,000 คน;

โกตดิวัวร์ (ฝรั่งเศส: Côte d'Ivoire) หรือที่รู้จักกันในชื่อ ไอวอรีโคสต์ (อังกฤษ: Ivory Coast) มีชื่อทางการว่า สาธารณรัฐโกตดิวัวร์ (ฝรั่งเศส: République de Côte d'Ivoire) เป็นประเทศในแอฟริกาตะวันตก มีเมืองหลวงคือยามูซูโกร ซึ่งอยู่ใจกลางของประเทศ ในขณะที่เมืองที่ใหญ่ที่สุดและศูนย์กลางทางเศรษฐกิจคืออาบีจาน มีพรมแดนติดกับกินีทางตะวันตกเฉียงเหนือ ไลบีเรียทางทิศตะวันตก มาลีทางตะวันตกเฉียงเหนือ บูร์กินาฟาโซทางตะวันออกเฉียงเหนือ กานาทางตะวันออก และอ่าวกินีทางใต้ ด้วยจำนวนประชากร 30.9 ล้านคนใน ค.ศ. 2023 โกตดิวัวร์จึงเป็นประเทศที่มีประชากรมากเป็นอันดับสามในแอฟริกาตะวันตก ภาษาราชการคือภาษาฝรั่งเศส และภาษาพื้นเมือง โดยรวมแล้วมีภาษาต่าง ๆ ที่พูดกันประมาณ 78 ภาษาในโกตดิวัวร์ ประเทศนี้เป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางศาสนา ประเทศมีผู้นับถือศาสนาต่าง ๆ เช่น ศาสนาอิสลาม คริสต์ และศาสนาพื้นเมือง เช่น ลัทธิวิญญาณนิยม^[7]

8°N 5°W

ข้อมูลเบื้องต้น สาธารณรัฐโกตดิวัวร์ République de Côte d'Ivoire (ฝรั่งเศส), เมืองหลวง ...

ปิด

ก่อนที่จะตกเป็นอาณานิคม โกตดิวัวร์เป็นที่ตั้งของรัฐหลายแห่ง รวมถึงกยามาน, จักรวรรดิคอง และเบาเล ดินแดนนี้กลายเป็นรัฐอารักขาของฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2386 และได้รับการรวมเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศสใน ค.ศ. 1893 ในช่วงการอาณานิคมในแอฟริกา โกตติวัวร์ได้รับเอกราชใน ค.ศ. 1960 โดย เฟลิกซ์ ฮูฟูเอต์-บวนญี ซึ่งปกครองประเทศจนถึง ค.ศ. 1993 โกตติวัวร์ค่อนข้างมีเสถียรภาพตามมาตรฐานภูมิภาคและได้สถาปนาความสัมพันธ์ทางการเมืองและทางเศรษฐกิจอย่างใกล้ชิดกับเพื่อนบ้านในแอฟริกาตะวันตก ขณะเดียวกันก็รักษาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับประเทศตะวันตกโดยเฉพาะฝรั่งเศส เสถียรภาพของประเทศลดลงเนื่องจากการรัฐประหารใน ค.ศ. 1999 และสงครามกลางเมือง 2 ครั้ง ครั้งแรกระหว่าง ค.ศ. 2002 ถึง 2007^[8] และอีกครั้งในช่วง ค.ศ. 2010–2011 มีการนำรัฐธรรมนูญฉบับใหม่มาใช้ในปี 2559^[9]

โกตดิวัวร์เป็นสาธารณรัฐที่มีอำนาจบริหารสูงสุดเป็นของประธานาธิบดี ด้วยการผลิตกาแฟและโกโก้ โกตติวัวร์จึงกลายเป็นมหาอำนาจทางเศรษฐกิจในแอฟริกาตะวันตกในคริสต์ทศวรรษ 1960 และ 1970 จากนั้นจึงประสบกับวิกฤตเศรษฐกิจในคริสต์ทศวรรษ 1980 ซึ่งก่อให้เกิดช่วงเวลาแห่งความวุ่นวายทางการเมืองและสังคมที่ขยายไปจนถึง ค.ศ. 2011 การเติบโตทางเศรษฐกิจในระดับสูงนับตั้งแต่การกลับมาของสันติภาพและเสถียรภาพทางการเมืองใน ค.ศ. 2011 โดยตั้งแต่ ค.ศ. 2012 ถึง 2023 เศรษฐกิจขยายตัวเฉลี่ย 7.1% ต่อปีซึ่งเป็นอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสองในแอฟริกาและเป็นอัตราที่เร็วที่สุดเป็นอันดับสี่ในโลก^[10] ใน ค.ศ. 2023 โกตดิวัวร์มีค่าผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศต่อหัวสูงเป็นอันดับสองในแอฟริกาตะวันตกตามหลังกาบูเวร์ดี^[11] ใน ค.ศ. 2020 โกตดิวัวร์เป็นผู้ส่งออกเมล็ดโกโก้รายใหญ่ที่สุดของโลกและมีรายได้สูงในภูมิภาคนี้^[12] แต่เศรษฐกิจยังคงต้องพึ่งพาการเกษตรกรรมเป็นอย่างมาก โดยมีการผลิตพืชของเกษตรกรรายย่อยเป็นสำคัญ^[2]

ภูมิศาสตร์

โกตดิวัวร์เป็นประเทศในแอฟริกาตะวันตกของทะเลทรายซาฮารา มีพรมแดนติดกับประเทศไลบีเรียและประเทศกินีทางทิศตะวันตก ประเทศมาลีและประเทศบูร์กินาฟาโซทางทิศเหนือ ประเทศกานาทางทิศตะวันออก และอ่าวกินี (มหาสมุทรแอตแลนติก) ทางทิศใต้ ประเทศนี้อยู่ระหว่างละติจูด 4° และ 11°N และลองจิจูด 2° และ 9°W พื้นที่ประมาณร้อยละ 64.8 เป็นพื้นที่เกษตรกรรม ที่ดินทำกินมีจำนวนร้อยละ 9.1 ทุ่งหญ้าถาวรร้อยละ 41.5 และพืชผลถาวรร้อยละ 14.2 มลพิษทางน้ำเป็นหนึ่งในปัญหาที่ใหญ่ที่สุดที่ประเทศกำลังเผชิญอยู่

ความหลากหลายทางชีวภาพ

โกตดิวัวร์เป็นประเทศที่มีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในแอฟริกาตะวันตก มีสัตว์มากกว่า 1,200 ชนิด ในจำนวนนี้เป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 223 ชนิด นก 702 ชนิด สัตว์เลื้อยคลาน 125 ชนิด สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก 38 ชนิด และปลา 111 ชนิด รวมถึงพันธุ์พืชกว่า 4,700 ชนิด โดยประชากรสัตว์ป่าส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในพื้นที่ขรุขระของประเทศ^[13] โกตดิวัวร์มีอุทยานแห่งชาติ 9 แห่ง โดยอุทยานแห่งชาติที่ใหญ่ที่สุดคืออุทยานแห่งชาติ Assgny ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 17,000 เฮกตาร์หรือ 42,000 เอเคอร์^[14]

โกตดิวัวร์มีอีโครีเจียนบนบก 6 แห่ง ได้แก่ ป่ากินีตะวันออก ป่าดิบเขากินี ป่าที่ราบลุ่มกินีตะวันตก ป่ากินี-ทุ่งหญ้าสะวันนาโมเสก ทุ่งหญ้าสะวันนาซูดานตะวันตก และป่าชายเลนกินี^[15] มีดัชนีความสมบูรณ์ของภูมิทัศน์ป่าไม้ประจำปี 2018 ที่ 3.64 เต็ม 10 ซึ่งอยู่ในอันดับที่ 143 ของโลก จาก 172 ประเทศ^[16]

หมายเหตุ

อ้างอิง

[1]
"Ivory Coast". Global Religious Futures. Pew Research Center. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-01-29. สืบค้นเมื่อ 1 July 2021.
[2]
"Côte d'Ivoire". The World Factbook. CIA Directorate of Intelligence. 24 July 2008. สืบค้นเมื่อ 8 August 2008.
[3]
"Population by Country (2020)". Worldometer.
[4]
"Report for Selected Countries and Subjects: October 2020 - Côte d'Ivoire". imf.org. IMF. สืบค้นเมื่อ 13 October 2020.
[5]
"Gini Index". World Bank. สืบค้นเมื่อ 14 July 2021.{{cite web}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
[6]
Human Development Report 2020, p. 343–346
[7]
"RECENSEMENT GENERAL DE LA POPULATION ET DE L'HABITAT 2021 RESULTATS GLOBAUX DEFINITIFS" (PDF). Institut National de la Statistique (INS) (ภาษาฝรั่งเศส). October 2022.
[8]
"Loi n° 2000-513 du 1er août 2000 portant Constitution de la République de Côte d'Ivoire" (PDF). Journal Officiel de la République de Côte d'Ivoire (ภาษาฝรั่งเศส). 42 (30): 529–538. 3 August 2000. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 25 March 2009. สืบค้นเมื่อ 2024-02-19. {{cite journal}}: ระบุ |archivedate= และ |archive-date= มากกว่าหนึ่งรายการ (help); ระบุ |archiveurl= และ |archive-url= มากกว่าหนึ่งรายการ (help),
[9]
"Ivory Coast backs new constitution in landslide vote, opposition cries foul". 2 November 2016.
[10]
IMF. "World Economic Outlook database: October 2023". สืบค้นเมื่อ 2024-02-11.
[11]
IMF. "World Economic Outlook database: October 2023". สืบค้นเมื่อ 2024-02-11.
[12]
"Ivory Coast country profile". BBC News. 2020-11-18. สืบค้นเมื่อ 2021-06-01.
[13]
"COTE D' IVOIRE (IVORY COAST)". Monga Bay.
[14]
"Parc national d'Azagny". United Nations Environment Programme. 1983. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 November 2010. สืบค้นเมื่อ 2 June 2019.
[15]
Dinerstein, Eric; Olson, David; และคณะ (2017). "An Ecoregion-Based Approach to Protecting Half the Terrestrial Realm". BioScience. 67 (6): 534–545. doi:10.1093/biosci/bix014. ISSN 0006-3568. PMC 5451287. PMID 28608869.
[16]
Grantham, H. S.; Duncan, A.; และคณะ (2020). "Anthropogenic modification of forests means only 40% of remaining forests have high ecosystem integrity - Supplementary Material". Nature Communications. 11 (1): 5978. Bibcode:2020NatCo..11.5978G. doi:10.1038/s41467-020-19493-3. ISSN 2041-1723. PMC 7723057. PMID 33293507.

บรรณานุกรม

Appiah, Anthony; Gates, Henry Louis, บ.ก. (2010). Encyclopedia of Africa. Vol. 1. Oxford University Press. ISBN 978-0195337709 – โดยทาง Google Books.
Baten, Jörg (2016). A History of the Global Economy. From 1500 to the Present. Cambridge University Press. ISBN 9781107507180.
Auzias, Dominique; Labourdette, Jean-Paul (2008). Côte d'Ivoire. Petit futé Country Guides (ภาษาฝรั่งเศส). Petit Futé. ISBN 9782746924086.
Blanchard, Pierre (1818). Le Voyageur de la jeunesse dans les quatre parties du monde (ภาษาฝรั่งเศส) (5th ed.). Paris: Le Prieur.
Chisholm, Hugh, บ.ก. (1911). "Ivory Coast". Encyclopædia Britannica. Vol. 15 (11th ed.).
David, Philippe (2000). La Côte d'Ivoire (ภาษาฝรั่งเศส) (KARTHALA Editions, 2009 ed.). Paris: Méridiens. ISBN 9782811101961.
Duckett, William (1853). "Côte Des Dents". Dictionnaire de la conversation et de la lecture inventaire raisonné des notions générales les plus indispensables à tous (ภาษาฝรั่งเศส). Vol. 6 (2nd ed.). Paris: Michel Lévy frères.
Essegbey, George; Diaby, Nouhou; Konté, Almamy (2015). "West Africa". UNESCO Science Report: towards 2030 (PDF). Paris: UNESCO. ISBN 978-92-3-100129-1. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 30 June 2017. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.
Homans, Isaac Smith (1858). "Africa". A cyclopedia of commerce and commercial navigation. Vol. 1. New York: Harper & brothers.
Human Development Report 2020 The Next Frontier: Human Development and the Anthropocene (PDF). United Nations Development Programme. 15 December 2020. ISBN 978-92-1-126442-5. สืบค้นเมื่อ 16 December 2020.
International Institute for Strategic Studies (2012). Military Balance 2012 (ภาษาอังกฤษ). Routledge. ISBN 978-0-429-33356-9. OCLC 1147908458.
Jessup, John E. (1998), An Encyclopedic Dictionary of Conflict and Conflict Resolution, 1945–1996, Westport, Connecticut: Greenwood Publishing Group, ISBN 978-0-313-28112-9, OCLC 37742322
Kipré, Pierre (1992), Histoire de la Côte d'Ivoire (ภาษาฝรั่งเศส), Abidjan: Editions AMI, OCLC 33233462
Lea, David; Rowe, Annamarie (2001). "Côte d'Ivoire". A Political Chronology of Africa. Political Chronologies of the World. Vol. 4. Taylor & Francis. ISBN 9781857431162.
Lipski, John M. (2005). A History of Afro-Hispanic Language: Five Centuries, Five Continents. Cambridge University Press. ISBN 9780521822657.
McGovern, Mike (2011). Making War in Côte d'Ivoire. University of Chicago Press. ISBN 978-0226514604.
Ministry of Economy and Finances of the Republic of Côte d'Ivoire (2007), La Côte d'Ivoire en chiffres (ภาษาฝรั่งเศส), Abidjan: Dialogue Production, OCLC 173763995
Mortimer, Edward (1969). France and the Africans 1944–1960 – A Political History. London: Faber & Faber. ISBN 0-571-08251-3. OCLC 31730.
Plée, Victorine François (1868). "Côte des Dents où d'Ivoire". Peinture géographique du monde moderne: suivant l'ordre dans lequel il a été reconnu et decouvert (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Pigoreau.
Rougerie, Gabriel (1978), L'Encyclopédie générale de la Côte d'Ivoire (ภาษาฝรั่งเศส), Abidjan: Nouvelles publishers africaines, ISBN 978-2-7236-0542-7, OCLC 5727980
Thornton, John K. (1996). "The African background to American colonization". ใน Engerman, Stanley L.; Gallman, Robert E. (บ.ก.). The Cambridge Economic History of the United States. Vol. 1. Cambridge University Press. ISBN 9780521394420.
Vaissète, Jean Joseph (1755). Géographie historique, ecclesiastique et civile (ภาษาฝรั่งเศส). Vol. 11. Paris: chez Desaint & Saillant, J.-T. Herissant, J. Barois.
Walckenaer, Charles-Athanase (1827). Histoire générale des voyages ou Nouvelle collection des relations de voyages par mer et par terre (ภาษาฝรั่งเศส). Vol. 8. Paris: Lefèvre.
Warner, Rachel (1988). "Historical Setting". ใน Handloff, Robert Earl (บ.ก.). Cote d'Ivoire: a country study. Washington, D.C.: Federal Research Division, Library of Congress. OCLC 44238009. บทความนี้รวมเอาเนื้อความจากแหล่งอ้างอิงนี้ ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ{{cite encyclopedia}}: CS1 maint: postscript (ลิงก์)