B

B (ตัวใหญ่: B, ตัวเล็ก: b) คืออักษรตัวที่สองและพยัญชนะตัวแรกในอักษรละติน

ชื่อเรียก

• ในภาษาอังกฤษและอิตาลี เรียกว่า "บี"
• ในภาษาเยอรมัน ฝรั่งเศส และสเปน เรียกว่า "เบ"
• ในภาษาจีน เรียกว่า "เปอ"

ประวัติ

ไฮโรกลิฟ บ้าน	อักษรไซนาย บ้าน	อักษรฟีนิเชีย เบ็ธ	อักษรกรีก เบต้า	อักษรอีทรัสคัน B	อักษรละติน B

อักษร B มีต้นกำเนิดจากอักษรภาพรูปบ้านในไฮโรกลิฟ ซึ่งพัฒนาเป็นอักษรฟีนิเชีย เบ็ธ (เป็นภาษาฟีนิเชียแปลว่าบ้าน) อักษรกรีก เบต้า หรือ บีตา^[1] และแพร่ผ่านอักษรอีทรัสคันไปเป็นอักษรละติน B ในที่สุด

การใช้งาน

อักษร B ในภาษาส่วนมาก เช่นภาษาอังกฤษ บาลี มลายู อินโดนีเซีย รวมถึงสัทอักษรสากลใช้เพื่อแสดงถึงเสียงกัก ริมฝีปาก ก้อง (เสียง บ ในภาษาไทย) และบางภาษาใช้แสดงถึงเสียงพยัญชนะริมฝีปากอื่น ๆ

นอกจากนี้ตัวอย่างการใช้งานของอักษร B ได้แก่

อักษรตัวใหญ่หรือตัวเล็ก

• B หรือ b ใช้แทนค่าที่เท่ากับ 11 ในระบบเลขตามฐานตั้งแต่เลขฐานสิบเอ็ดเป็นต้นไป เช่น เลขฐานสิบหก เป็นต้น

เฉพาะอักษรตัวใหญ่

• B เป็นสัญลักษณ์ของธาตุโบรอน
• ในโปรแกรมไมโครซอฟท์วินโดวส์ ปุ่มไอคอน B ใช้ทำตัวอักษรหนา
• ในดนตรีสากล B แทนโน้ตเสียงที และคอร์ดทีเมเจอร์ ยกเว้นยุโรปกลางและสแกนดิเนเวีย ซึ่งนิยมใช้ H แทนเสียงที และ B แทนเสียงทีแฟลต
• B เป็นหนึ่งในสี่หมู่โลหิตในระบบ ABO
• ในฟิสิกส์ B ใช้แทนสนามแม่หล็ก
• B แทนหน่วยเบล ซึ่งเป็นหน่วยของความดัง
• ในวิทยาการคอมพิวเตอร์ใช้ B แทนหน่วยไบต์
• B เป็นชื่อของกลุ่มวิตามิน
• เกรด B ในการศึกษา หมายถึงผลคะแนนที่ดี

เฉพาะอักษรตัวเล็ก

• ในวิทยาการคอมพิวเตอร์ใช้ b แทนหน่วยบิต
• ในฟิสิกส์แทนบอตทอมควาร์ก

อ้างอิง

1. https://www.dictionary.com/e/b-letter/

ดูเพิ่ม

อักษร B ที่ประกอบกับอักษรละตินตัวอื่น
BA	BB	BC	BD	BE	BF	BG	BH	BI	BJ	BK	BL	BM	BN	BO	BP	BQ	BR	BS	BT	BU	BV	BW	BX	BY	BZ
AB	BB	CB	DB	EB	FB	GB	HB	IB	JB	KB	LB	MB	NB	OB	PB	QB	RB	SB	TB	UB	VB	WB	XB	YB	ZB