แมนนี ปาเกียว (อังกฤษ: Manny Pacquiao) นักมวยสากล, นักบาสเกตบอล และนักการเมืองชาวฟิลิปปินส์ เจ้าของฉายา เดอะแพ็คแมน (The Pac Man) นับเป็นนักมวยสากลอาชีพที่ได้เป็นแชมป์โลก 8 รุ่นคนแรกของโลก (ในสถาบัน WBA, WBC,IBF,WBO และเดอะริง)
แมนนี ปาเกียว | |
|---|---|
| เกิด | เอ็มมานูเอล ดาปิดราน ปาเกียว 17 ธันวาคม พ.ศ. 2521 |
| สถิติขึ้นชก[1] | |
| ชกทั้งหมด | 72 |
| ชนะ | 62 (ชนะน็อก 39) |
| ชนะน็อก | 39 |
| แพ้ | 8 (แพ้น็อก 3) |
| เสมอ | 2 |
ประวัติ
แมนนี ปาเกียว เกิดวันที่ 17 ธันวาคม พ.ศ. 2521 ที่เมืองบูคิดโนน ประเทศฟิลิปปินส์ มีชื่อเต็มว่า เอ็มมานูเอล ดาปิดราน ปาเกียว (Emmanuel Dapidran Pacquiao) ในครอบครัวที่ยากจนมากที่เมืองบูคิดนอน ซึ่งเป็นเมืองทางตอนใต้ของฟิลิปปินส์ โดยเป็นลูกชายคนที่ 2 ในบรรดาลูก ๆ ทั้งหมด 4 คน ของ โรซาลิโอ และ ดิโอนิเซีย ปาเกียว ทั้งคู่แยกทางกันตั้งแต่ปาเกียวยังเล็ก ๆ ปาเกียวขึ้นชกมวยด้วยความยากจน ขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อต้นปี พ.ศ. 2538 ที่กรุงมะนิลา เมืองหลวงของฟิลิปปินส์ ได้ค่าตัวครั้งแรก 100 เปโซ โดยส่งเงินมาช่วยเหลือครอบครัวตลอด[2]
แมนนี ปาเกียว ถือเป็นนักมวยฟิลิปปินส์ที่ไม่เหมือนกับนักมวยฟิลิปปินส์รายอื่น ๆ ด้วยเป็นมวยทรหด หมัดหนักทั้งซ้ายและขวา จิตใจห้าวหาญไม่กลัวใคร และสภาพร่างกายแข็งแกร่ง โดยปาเกียวสามารถเอาชนะนักมวยไทยที่มีฝีมือเก่งกาจได้ถึง 2 คน คือ โชคชัย โชควิวัฒน์ และ ฉัตรชัย สาสะกุล โดยเฉพาะฉัตรชัย เป็นการเอาชนะน็อกไปโดยไม่มีใครคาดคิดมาก่อนด้วย ในประเทศไทย และยังเป็นผู้แย่งตำแหน่งแชมป์โลก WBC ในรุ่นฟลายเวทไปจากฉัตรชัย ถือเป็นแชมป์โลกครั้งแรกของปาเกียว อย่างไรก็ตาม ปาเกียวก็เสียตำแหน่งแชมป์ดังกล่าวคืนให้กับนักมวยชาวไทย ด้วยการแพ้น็อก เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม ไปเพียงยกที่ 3 ซึ่งเป็นการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2 ของปาเกียว โดยก่อนการชกปาเกียวมีปัญหาเรื่องการลดน้ำหนักตัวอย่างมาก จนทำให้ต้องเสียตำแหน่งไปเมื่อไม่สามารถทำน้ำหนักให้อยู่ในพิกัดได้[3] ซึ่งเม็ดเงินถือเป็นนักมวยเพียง 1 ใน 5 คนที่สามารถเอาชนะปาเกียวได้ และเป็นเพียง 1 ใน 3 คนเท่านั้นที่สามารถน็อกปาเกียวลงได้
หลังจากนั้นปาเกียวก็ได้เดินทางไปชกมวยและใช้ชีวิตในสหรัฐอเมริกา ก่อนที่จะมีชื่อเสียงในเวลาต่อมา
ปัจจุบัน
ปัจจุบัน แมนนี ปาเกียว กลายเป็นนักมวยระดับโลก และเป็นนักมวยชาวเอเชียรายแรกที่ได้ครองแชมป์โลกถึง 8 รุ่น นับว่าเป็นแชมป์โลกชาวเอเชียคนแรกที่ทำได้ถึงเช่นนี้ เพราะโดยปกติจะไม่มีโอกาสของนักมวยชาวเอเชียถึงเพียงนี้ อีกทั้งยังได้รับการจัดอันดับว่าเป็นนักมวยที่ดีที่สุดในโลกปอนด์ต่อปอนด์ มักได้รับการติดต่อให้ไปชกที่สหรัฐอเมริกาบ่อย ๆ มีค่าตัวไม่ต่ำกว่า 30 ล้านบาท เคยปะทะฝีมือกับยอดนักมวยระดับโลกมาแล้วหลายคน ซ้ำยังเอาชนะได้อีกต่างหาก เช่น มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา, เอริก โมราเลส, ฆวน มานูเอล มาร์เกซ, ออสการ์ เดอ ลา โฮยา, ริกกี แฮตตัน, อันโตนิโอ มาร์การิโต เป็นต้น จนได้รับการกล่าวขานว่าเป็นนักกีฬาชาวฟิลิปปินส์ที่ชาวโลกรู้จักดีที่สุด และเป็นหนึ่งในชาวฟิลิปปินส์ที่ชาวโลกรู้จักดีที่สุดเทียบเท่าประธานาธิบดีกลอเรีย อาร์โรโย เลยทีเดียว นอกจากนี้ ปาเกียวยังได้รับเกียรติให้เป็นผู้เชิญธงชาติฟิลิปปินส์ ในพิธีเปิดโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ณ กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน แม้ว่าตัวปาเกียวเองจะไม่ได้ร่วมการแข่งขันด้วยก็ตาม
ในวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552 ปาเกียวขึ้นชิงแชมป์โลก องค์กรมวยโลก (WBO) รุ่นเวลเตอร์เวท กับ มีเกล กอตโต นักมวยชาวปวยร์โตรีโก การชกเป็นไปอย่างดุเดือดโดย ปาเกียว สามารถส่ง กอตโต ลงไปนอนให้กรรมการนับ 8 ได้ในยกที่ 2 และ 3 และหลังจากนั้นปาเกียวก็เป็นไล่ชก กอตโต อยู่ฝ่ายเดียวจนกรรมการยุติการชกในยกที่ 12 ทำให้ ปาเกียวสามารถคว้าเข็มขัดแชมป์โลกเส้นที่ 7 มาครองได้สำเร็จ และนับเป็นนักมวยคนแรกของโลกที่ได้แชมป์โลกมากถึง 8 รุ่น และถือว่าเป็นนักมวยอันดับหนึ่งของโลกเมื่อเทียบกันแล้วปอนด์ต่อปอนด์ในยุคปัจจุบัน
ในวันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 ปาเกียวขึ้นชกป้องกันตำแหน่งแชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวทของ โดยพบกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ นักมวยชาวเม็กซิกันที่เคยพบกันมาก่อนหน้านี้แล้วถึง 3 ครั้ง แม้ปาเกียวจะเป็นฝ่ายที่เอาชนะไปได้ก่อนหน้าถึง 2 ครั้ง และเสมอหนึ่งครั้ง แต่ฝ่ายมาร์เกซอ้างว่าตนเองต่างหากที่สมควรเป็นผู้ชนะ สำหรับผลการชกในครั้งนี้ ปรากฏว่าปาเกียวเป็นฝ่ายเดินเข้าหามาร์เกซ แต่ถูกมาร์เกซดักสวนกลับไปได้หลายครั้ง จนหมด 12 ยก สภาพการณ์น่าจะเป็นมาร์เกซเป็นผู้ชนะคะแนน แต่เมื่อมีการประกาศคะแนนออกมาแล้ว ปรากฏว่ากรรมการทั้ง 3 ท่าน ให้มาร์เกซเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ คือ 114-114 ,115-113 และ 116-112 ค้านสายตาแฟนมวยในสนามและทั่วโลกที่นั่งชมการถ่ายทอดผ่านหน้าจอโทรทัศน์เป็นอย่างมาก[4]
ต่อมา ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้คะแนนอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ต่อ ทิโมธี แบรดลีย์ นักมวยผิวสีชาวอเมริกัน อดีตแชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์ไลท์เวท ที่ทำน้ำหนักขึ้นมา และไม่เคยแพ้ใคร ด้วยคะแนน 113-115 ทั้ง 3 เสียง เมื่อวันที่ 10 มิถุนายน พ.ศ. 2555[5]
จากนั้น ในวันที่ 9 ธันวาคม ปีเดียวกัน ปาเกียวเปิดโอกาสให้มาร์เกซชกล้างตาอีกรอบเป็นครั้งที่ 4 ปรากฏว่าปาเกียวเป็นฝ่ายโดนมาร์เกซที่อยู่ในวัย 39 ปีแล้ว ชกลงไปนับ 8 ก่อนในยกที่ 4 จากนั้นปาเกียวได้นับ 8 คืนมาในยกที่ 5 และสามารถเรียกเลือดจากดั้งจมูกของมาร์เกซได้ แต่ในปลายยกที่ 6 ปาเกียวขณะโถมตัวบุกเข้ามา โดนหมัดขวาสวนของมาร์เกซเข้าเต็มคาง หน้าคว่ำลงไปนอนกับพื้นเวทีอย่างหมดสภาพ กรรมการยุติการชกทันที ทำให้ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอไปในยกนี้ ด้วยเวลา 02.59 นาที ทำให้มาร์เกซเอาชนะปาเกียวได้เป็นครั้งแรกในการชกของทั้งคู่ซึ่งในครั้งนี้เป็นครั้งที่ 4 โดยถือว่าเป็นชัยชนะที่เด็ดขาดของมาร์เกซ ขณะที่ปาเกียวนับเป็นการแพ้ติดต่อกันถึง 2 ครั้ง[6]
ต่อมาในวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2557 ปาเกียวได้มีโอกาสพบกับแบรดลีย์อีกครั้ง ซึ่งครั้งนี้ปาเกียวมีความมุ่งมั่นมากที่จะเอาชนะแบรดลีย์ให้ได้ ท่ามกลางเสียงวิจารณ์ว่า ปาเกียวในขณะนี้ไม่ใช่ปาเกียวคนเดิมอีกแล้ว เพราะทั้งน้ำหนักหมัด และจังหวะความเร็วที่เคยเป็นจุดเด่น ก็ลดลงเป็นอย่างมาก ผลการชกปรากฏว่า ปาเกียวเป็นฝ่ายชนะคะแนนแบบเป็นเอกฉันท์ต่อแบรดลีย์ด้วยคะแนน 118-110, 116-112 และ 116-112 ทำให้ได้กลับมาเป็นแชมป์โลกอีกครั้ง[7] [8]
ล่าสุด แมนนี ปาเกียว ได้เซ็นสัญญาชกกับ ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ นักมวยที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นอันดับหนึ่งของโลก ซึ่งสถิติการชกยังไม่เคยเสมอหรือแพ้ใคร เป็นที่เรียบร้อย ซึ่งทั้งคู่ได้รับการจับตาและคาดหมายว่าควรจะได้ชกเพื่อพิสูจน์ฝีมือกันมานานแล้ว โดยกำหนดขึ้นในวันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 ที่เอ็มจีเอ็มการ์เดนอารีนา ในนครลาสเวกัส สหรัฐอเมริกา โดยคาดว่าค่าตัวของทั้ง 2 น่าจะไม่น้อยกว่า 250 ล้านดอลลาร์ (ประมาณ 8,000 ล้านบาท) สำหรับ เมย์เวทเทอร์ จูเนียร์ จะได้รับส่วนแบ่งร้อยละ 60 ขณะที่ ปาเกียว จะยอมรับส่วนแบ่งที่น้อยกว่า คือ ร้อยละ 40 รวมทั้งยังมีรายได้สิทธิประโยชน์ด้านอื่นตามมาอีก เช่น ค่าลิขสิทธิ์การถ่ายทอดผ่านดาวเทียม [9]
ผลการชก ปรากฏว่า ปาเกียวเป็นฝ่ายเดินเข้าหาและออกหมัดเข้าใส่ ขณะที่เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ เน้นการชกอยู่วงนอก และเต้นพลิ้วหลบหมัดของปาเกียวไปได้หลายครั้ง ในยกที่ 6 และ 8 ปาเกียวสามารถไล่เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ เข้าไปที่มุมและรัดหมัดชุดใส่ได้ แต่ในยกต่อ ๆ มา เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ กลับมาชกในรูปแบบเดิม เมื่อครบ 12 ยก ปาเกียวเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอย่างเป็นเอกฉันท์ 118-110, 116-112 และ 116-112 [10] ซึ่งปาเกียวเชื่อว่า ตนน่าจะเป็นฝ่ายชนะมากกว่า [11] โดยหลังการชก ปาเกียวได้เปิดเผยว่า หัวไหล่ขวาของตนนั้นเกิดอาการกล้ามเนื้อฉีกขาดก่อนการชกราว 3 สัปดาห์ ทำให้ไม่สามารถออกหมัดขวาได้อย่างเต็มที่ และต้องเข้ารับการผ่าตัดหลังการชก ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาพักรักษาตัวนานร่วมปี [12]
ชีวิตส่วนตัว
ปาเกียวนับถือศาสนาคริสต์ นิกายโปรแตสแตนท์ ซึ่งเดิมเคยนับถือนิกายโรมันคาทอลิกมาก่อน[13] ชีวิตครอบครัว ปาเกียวสมรสกับจินกี้ จาโมร่า เมื่อปี พ.ศ. 2541 ขณะที่จินกี้อายุได้ 18 ปี ปาเกียวอายุ 19 ปี ปัจจุบันทั้งคู่มีบุตรด้วยกันทั้งหมด 4 คน ปาเกียวเป็นนักมวยที่ไว้ผมยาวกว่านักมวยทั่วไป โดยเจ้าตัวให้เหตุผลว่าเนื่องจากชื่นชอบบรูซ ลี จึงไว้เลียนแบบ[2]
การเมือง
ในปี พ.ศ. 2550 แมนนี ปาเกียวได้ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในระดับเทศบาลของกรุงมะนิลา แต่ไม่ประสบความสำเร็จเมื่อพ่ายแพ้ต่อคู่แข่งไปแบบขาดลอย[2]
ต่อมาในกลางปี พ.ศ. 2553 ปาเกียวได้สมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดซารังกานี ในการเลือกตั้งทั่วไป และได้รับเลือกตั้งด้วยคะแนนที่ขาดลอยจากคู่แข่งเป็นอย่างมาก[14] ซึ่งปาเกียวมีความสนใจในการเมืองมานานแล้ว และยังเปรยหลายครั้งว่า หากได้เล่นการเมืองและได้รับเลือกตั้งอาจจะแขวนนวมเนื่องจากครอบครัวต้องการให้เลิกชกมวย[15]
บาสเกตบอล
นอกจากนี้แล้ว แมนนี ปาเกียวยังชื่นชอบการเล่นบาสเกตบอลอีกด้วย โดยทำหน้าที่เป็นทั้งผู้ฝึกสอนและผู้เล่นของทีมเกีย โซเรนตอส โดยปาเกียวได้ลงแข่งบาสเกตบอลอาชีพเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2557 โดยสวมเสื้อหมายเลข 17 ได้ทำการลงแข่งเป็นเวลา 10 นาที กับทีม แบล็ควอเตอร์ อีลิท ในลีกบาสเกตบอลอาชีพของฟิลิปปินส์ ซึ่งปาเกียวทำคะแนนได้ 1 คะแนนอีกด้วย[16]
เกียรติประวัติ
- แชมป์ OPBF รุ่นฟลายเวท (2540 – 2541)
- ชิง 26 มิถุนายน 2540 ชนะน็อก โชคชัย โชควิวัฒน์ (
ไทย) ยก 5 ที่ มันดาลูยง เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 6 ธันวาคม 2540 ชนะน็อก พนมเดช อ.ยุทธนากร ( ไทย) ยก 1 ที่ สนามกีฬาโคตาบาโรใต้ โคโรนาดัล จังหวัดตีโมกโคตาบาโต ประเทศฟิลิปปินส์
- ชิง 26 มิถุนายน 2540 ชนะน็อก โชคชัย โชควิวัฒน์ (
- แชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท (2541 – 2542)
- ชิง 4 ธันวาคม 2541 ชนะน็อก ฉัตรชัย สาสะกุล ( ไทย) ยก 8 ที่ วิทยาลัยทองสุข กรุงเทพมหานคร ประเทศไทย
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 24 เมษายน 2542 ชนะทีเคโอ กาบริเอล มิรา (
เม็กซิโก) ยก 4 ที่ สมาร์ทอาราเนตาคอลิเซียม เกซอนซิตี เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 17 กันยายน 2542 แพ้น็อก เม็ดเงิน กระทิงแดงยิม ( ไทย) ยกที่ 3 ที่ อำเภอปากพนัง จังหวัดนครศรีธรรมราช ประเทศไทย
- ชิง 4 ธันวาคม 2541 ชนะน็อก ฉัตรชัย สาสะกุล (
- แชมป์ WBC International (แชมป์เงา WBC) รุ่นซูเปอร์แบนตั้มเวท (2542 – 2544)
- ชิง 18 ธันวาคม 2542 ชนะทีเคโอ เรนาเต จามิลี (
ฟิลิปปินส์) ยก 2 ที่ อีลอสเด้สปอร์ตเซนเตอร์ ปาราญาเก เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 4 มีนาคม 2543 ชนะทีเคโอ อาร์เนล บาโรติลโล (
ออสเตรเลีย) ยก 4 ที่ สนามกีฬานินอยอากิโน มะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 28 มิถุนายน 2543 ชนะทีเคโอ แจ- ซึงกง (
เกาหลีใต้) ยก 1 ที่ สมาร์ทอาราเนตาคอลิเซียม เกซอนซิตี เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 14 ตุลาคม 2543 ชนะทีเคโอ นาเดล ฮุสเซน ( ออสเตรเลีย) ยก 10 ที่ อีนาเรสเซนเตอร์ อันตีโปโล จังหวัดรีซัล ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 24 กุมภาพันธ์ 2544 ชนะทีเคโอ เทตสึโทระ เซนริมะ (
ญี่ปุ่น) ยก 5 ที่ อีนาเรสเซนเตอร์ อันตีโปโล จังหวัดรีซัล ประเทศฟิลิปปินส์ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 28 เมษายน 2544 ชนะน็อก เวทย์ ศักดิ์เมืองแกลง ( ไทย) ยก 6 ที่ คีดาปาวัน จังหวัดโคตาบาโต ประเทศฟิลิปปินส์
- ชิง 18 ธันวาคม 2542 ชนะทีเคโอ เรนาเต จามิลี (
- แชมป์โลก IBF รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท (2544 – 2546)
- ชิง 23 มิถุนายน 2544 ชนะทีเคโอ เลห์โลโฮโนโล เลดวาบา (
แอฟริกาใต้) ยก 6 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 10 พฤศจิกายน 2544 เสมอโดยเทคนิค อากาปิโต ซานเชซ (
สาธารณรัฐโดมินิกัน) ยก 6 ที่ บิล เกรแฮมซีวิกเซนเตอร์ ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 8 สิงหาคม 2545 ชนะทีเคโอ ฆอร์เฆ เอลิเอเซร์ ฆูลิโอ (
โคลอมเบีย) ยก 2 ที่ เมมฟิสพีรามิด เมมฟิส รัฐเทนเนสซี สหรัฐ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 26 ตุลาคม 2545 ชนะทีเคโอ ฟ้าประกอบ รักเกียรติยิม ( ไทย) ยก 1 ที่ รีซัลเมมโมเรียลคอเลจยิม ดาเบา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 26 กรกฎาคม 2546 ชนะทีเคโอ เอ็มมานูเอล ลูเซโร ( เม็กซิโก) ยก 3 ที่ แกรนด์โอลิมปิกออดิทอเรียม ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอเนีย สหรัฐ
- ชิง 23 มิถุนายน 2544 ชนะทีเคโอ เลห์โลโฮโนโล เลดวาบา (
- แชมป์โลกเดอะริงและไลเนียล รุ่นเฟเธอร์เวท (2546 - 2547)
- ชิง 15 พฤศจิกายน 2546 ชนะทีเคโอ มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา ( เม็กซิโก) ยก 11 ที่ แอลาโมโดม แซนแอนโทนีโอ รัฐเท็กซัส สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1 , 8 พฤษภาคม 2547 เสมอกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2 , 11 ธันวาคม 2547 ชนะทีเคโอ ฟ้าสั่ง พ.ธวัชชัย ( ไทย) ยก 4 ที่ เอ็มซีโฮมดีพอร์ท ทากิก เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ชิง 15 พฤศจิกายน 2546 ชนะทีเคโอ มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา (
- แชมป์ WBC International (แชมป์เงา WBC) รุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท (2548 – 2550)
- ชิง 10 กันยายน 2548 ชนะทีเคโอ เอกตอร์ เบลัสเกซ ( เม็กซิโก) ยก 6 ที่ สเตเปิลส์เซ็นเตอร์ ลอสแอนเจลิส รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 21 มกราคม 2549 ชนะทีเคโอ เอริก โมราเลส ( เม็กซิโก) ยก 10 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 2 กรกฎาคม 2549 ชนะคะแนน โอสการ์ ลาริโอส ( เม็กซิโก) ที่ สมาร์ทอาราเนตาคอลิเซียม เกซอนซิตี เมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 18 พฤศจิกายน 2549 ชนะทีเคโอ เอริก โมราเลส ( เม็กซิโก) ยก 3 ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 4, 14 เมษายน 2550 ชนะน็อก ฆอร์เฆ โซลิส ( เม็กซิโก) ยก 8 ที่ แอลาโมโดม แซนแอนโทนีโอ รัฐเท็กซัส สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 5, 6 ตุลาคม 2550 ชนะคะแนน มาร์โก อันโตนิโอ บาร์เรรา ( เม็กซิโก) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิง 10 กันยายน 2548 ชนะทีเคโอ เอกตอร์ เบลัสเกซ (
- แชมป์โลก WBC และเดอะริงรุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท (2551)
- ชิง 15 มีนาคม 2551 ชนะคะแนน ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิง 15 มีนาคม 2551 ชนะคะแนน ฆวน มานูเอล มาร์เกซ (
- แชมป์โลก WBC รุ่นไลท์เวท (2551)
- ชิง 28 มิถุนายน 2551 ชนะทีเคโอยก 9 เดวิด ดิแอซ (
สหรัฐ) ที่ แมนดะเลย์เบย์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ สหรัฐ
- ชิง 28 มิถุนายน 2551 ชนะทีเคโอยก 9 เดวิด ดิแอซ (
- แชมป์โลก IBO และเดอะริงรุ่นซูเปอร์ไลท์เวท (2552)
- 3 พฤษภาคม 2552 ชนะทีเคโอยก 2 ริกกี แฮตตัน (
สหราชอาณาจักร) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- 3 พฤษภาคม 2552 ชนะทีเคโอยก 2 ริกกี แฮตตัน (
- แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท (2552 - 2555)
- ชิง 14 พฤศจิกายน 2552 ชนะทีเคโอ มีเกล กอตโต (
ปวยร์โตรีโก) ยก 12 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 13 มีนาคม 2553 ชนะคะแนน โจซัว คลอตเตย์ (
กานา) ที่ เอทีแอนด์ทีสเตเดียม อาร์ลิงตัน รัฐเท็กซัส สหรัฐ - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 8 พฤษภาคม 2554 ชนะคะแนน เชน มอสลีย์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 13 พฤศจิกายน 2554 ชนะคะแนน ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- เสียแชมป์, 10 มิถุนายน 2555 แพ้คะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิง 14 พฤศจิกายน 2552 ชนะทีเคโอ มีเกล กอตโต (
- แชมป์โลก WBC รุ่นซูเปอร์เวลเตอร์เวท (2553)
- ชิง 13 พฤศจิกายน 2553 ชนะคะแนน อันโตนิโอ มาร์การิโต ( เม็กซิโก) ที่ เอทีแอนด์ทีสเตเดียม อาร์ลิงตัน รัฐเท็กซัส สหรัฐ
- สละแชมป์
- ชิง 13 พฤศจิกายน 2553 ชนะคะแนน อันโตนิโอ มาร์การิโต (
- แชมป์ WBO International รุ่นเวลเตอร์เวท (2556)
- ชิง 24 พฤศจิกายน 2556 ชนะคะแนน แบรนดอน ริออส ( สหรัฐ) ที่ เดอะเวนีเชียนมาเก๊า มาเก๊า ประเทศจีน
- ชิง 24 พฤศจิกายน 2556 ชนะคะแนน แบรนดอน ริออส (
- แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท สมัยที่ 2 (2557 - 2558)
- ชิง 13 เมษายน 2557 ชนะคะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 23 พฤศจิกายน 2557 ชนะคะแนน คริส อัลเกียรี ( สหรัฐ) ที่ เดอะเวนีเชียนมาเก๊า มาเก๊า ประเทศจีน
- เสียแชมป์, 2 พฤษภาคม 2558 แพ้คะแนน ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิง 13 เมษายน 2557 ชนะคะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ (
- แชมป์ WBO International และไลเนียล รุ่นเวลเตอร์เวท (2559)
- ชิง 9 เมษายน 2559 ชนะคะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิง 9 เมษายน 2559 ชนะคะแนน ทิโมธี แบรดลีย์ (
- แชมป์โลก WBO รุ่นเวลเตอร์เวท สมัยที่ 3 (2559 - 2560)
- ชิง 5 พฤศจิกายน 2559 ชนะคะแนน เจสซี วาร์กัส ( สหรัฐ) ที่ โธมัสแอนด์แม็กเซนเตอร์ ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- เสียแชมป์, 2 กรกฎาคม 2560 แพ้คะแนน เจฟฟ์ ฮอร์น ( ออสเตรเลีย) ที่ แลงพาร์ก บริสเบน รัฐควีนส์แลนด์ ประเทศออสเตรเลีย
- ชิง 5 พฤศจิกายน 2559 ชนะคะแนน เจสซี วาร์กัส (
- แชมป์โลก WBA รุ่นเวลเตอร์เวท (2561 - 2562)
- ชิง 15 มิถุนายน 2561 ชนะทีเคโอ ลูกัส มาติเซ (
อาร์เจนตินา) ยก 7 ที่ อาเซียตาอารีนา กัวลาลัมเปอร์ ดินแดนสหพันธ์ ประเทศมาเลเซีย - ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 19 มกราคม 2562 ชนะคะแนน เอเดรียน โบเนอร์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิง 15 มิถุนายน 2561 ชนะทีเคโอ ลูกัส มาติเซ (
- แชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) รุ่นเวลเตอร์เวท (2562 - 2564)
- เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
- ชิงแชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท 10 พฤศจิกายน 2544 เสมอโดยเทคนิค อากาปิโต ซานเชซ ( สาธารณรัฐโดมินิกัน) ที่ บิล เกรแฮมซีวิกเซนเตอร์ ซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย
- ชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) และ IBF รุ่นเฟเธอร์เวท 8 พฤษภาคม 2547 เสมอกับ ฆวน มานูเอล มาร์เกซ ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก IBA และแชมป์เงา WBC รุ่นซูเปอร์เฟเธอร์เวท 19 มีนาคม 2548 แพ้คะแนน เอริก โมราเลส ( เม็กซิโก) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์), WBC, เดอะริง และไลเนียลรุ่นเวลเตอร์เวท 2 พฤษภาคม 2558 แพ้คะแนน ฟลอยด์ เมย์เวทเธอร์ จูเนียร์ ( สหรัฐ) ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก WBA (ซูเปอร์แชมป์) รุ่นเวลเตอร์เวท 21 สิงหาคม 2564 แพ้คะแนน โยร์เดนิส อูกัส (
คิวบา) ที่ ทีโมบายล์อารีนา ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- ชิงแชมป์โลก WBO รุ่นจูเนียร์เฟเธอร์เวท 10 พฤศจิกายน 2544 เสมอโดยเทคนิค อากาปิโต ซานเชซ (
- ชกนัดพิเศษในรุ่นเวลเตอร์เวท
- 6 ธันวาคม 2551 ชนะอาร์ทีดี ออสการ์ เดอ ลา โฮยา ( สหรัฐ) ยก 8 ที่ เอ็มจีเอ็มแกรนด์ลาสเวกัส ลาสเวกัส รัฐเนวาดา สหรัฐ
- 6 ธันวาคม 2551 ชนะอาร์ทีดี ออสการ์ เดอ ลา โฮยา (
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
