อาณาจักรหลวงพระบาง
From Wikipedia, the free encyclopedia
อาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง อยู่ทางประเทศลาวตอนเหนือ ภายหลังเมื่อรวมลาวเป็นหนึ่งแล้ว ก็ยังเป็นเมืองหลวงของลาว จนกระทั่งเปลี่ยนแปลงการปกครอง
บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
กรุงศรีสัตนาคนหุตล้านช้างร่มขาวหลวงพระบาง อาณาจักรล้านช้างหลวงพระบาง | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
พ.ศ. 2250–2492 | |||||||||
ธงชาติ | |||||||||
สถานะ | ราชอาณาจักร(2250 - 2308) ประเทศราชของพม่า(2308 - 2311) ประเทศราชของสยาม(2321 - 2436) อาณานิคมของฝรั่งเศส (2436 - 2496) | ||||||||
เมืองหลวง | หลวงพระบาง | ||||||||
ภาษาทั่วไป | ภาษาลาว | ||||||||
การปกครอง | สมบูรณาญาสิทธิราชย์ | ||||||||
พระเจ้ามหาชีวิต | |||||||||
• 2246 - 2265 | เจ้ากิ่งกิสราช | ||||||||
• 2415 - 2432 | พระเจ้ามหินทรเทพนิภาธร | ||||||||
• 2432 - 2448 | พระเจ้าสักรินทรฤทธิ์ | ||||||||
• 2448 - 2492 | พระเจ้าศรีสว่างวงศ์ | ||||||||
ประวัติศาสตร์ | |||||||||
• สถาปนาโดยการแยกมาจากอาณาจักรล้านช้าง | พ.ศ. 2250 พ.ศ. 2250 | ||||||||
• กลายเป็นประเทศราชของสยาม | 2321 | ||||||||
• เปลี่ยนแปลงมาเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส | 3 ตุลาคม 2436 | ||||||||
• ปรับสถานะเป็นราชอาณาจักรลาวและได้รับเอกราชในเวลาต่อมา | พ.ศ. 2492 2492 | ||||||||
| |||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | ลาว ไทย เวียดนาม จีน |
หลังเจ้ากิสราช กับเจ้าองค์นก (องค์ดำ) มาชิงเอาเมืองหลวงพระบางได้ ก็ประกาศขึ้นครองราชสมบัติของนครหลวงพระบางในระหว่างพ.ศ. 2250 ถึง พ.ศ. 2269 เจ้ากิ่งกิสราชขึ้นครองราชย์ ต่อมาเจ้าอินทะโสมอนุชาเป็นกบฏหนีไปอยู่สิบสองปันนา พระเจ้ากิ่งกิสราชอยู่ในราชสมบัติจนถึงปี พ.ศ. 2269 เป็นรัชสมัยเดียวกับพระเจ้าชัยเชษฐาธิราชที่ 2 หรือ พระเจ้าองค์ไชยเว้ครองนครเวียงจันทน์ พระเจ้าสร้อยศรีสมุทรครองนครจำปาศักดิ์ พระเจ้ากิ่งกิสราชมีพระโอรสนามว่าเจ้าแท่นขาว เจ้าแท่นคำ ครั้นในรัชสมัยเจ้าโชติกะ กองทัพญวนได้ยกทัพมาจากทางทิศตะวันออก บุกเข้ายึดเมืองพวนและเข้าประชิดแดนหลวงพระบาง ในเวลาที่เจ้าอินทะโสมสวรรคต เสนาอำมาตย์จึงนำบรรดาพระโอรสของเจ้าอินทะโสมเสี่ยงทายให้เป็นแม่ทัพไปตีพวกญวนแตกพ่ายกลับไป จึงอัญเชิญขึ้นเสวยราชย์สมบัติแทนได้ 8 เดือน บรรดาพระประยูรญาติจึงไม่พอพระทัย จึงยอมสละราชสมบัติให้แก่เจ้าโชติกะปีนั้นเอง ต่อมาทัพพม่ายกทัพใหญ่มารุกรานหลวงพระบางเจ้าโชติกะเสด็จหนีออกไปจากนคร ปล่อยให้เจ้าสุริยะวงศ์รักษาเมืองแทน พม่าตีหลวงพระบางได้จับตัวเจ้าอินทะวงศ์และกวาดต้อนผู้คนไปยังพม่า
ต่อมา เจ้าอินทะวงศ์ หนีกลับพม่ามาซ่องสุมผู้คนอยู่ในเขตเมืองแถงแล้วยกทัพมายึดหลวงพระบางไว้ เจ้าโชติกะหนีไปตั้งค่ายอยู่นอกเมือง เตรียมจะยกทัพมาสู้รบ เจ้าหญิงศรีคำกองซึ่งเป็นพระขนิษฐาของเจ้าโชติกะเกลี้ยกล่อมมิให้ทั้ง 2 ฝ่ายรบราฆ่าฟันกันเอง จึงมอบราชสบัติให้แก่เจ้าสุริยวงศาในปี พ.ศ. 2314 หลวงพระบางมีเรื่องขัดแย้งกับนครเวียงจันทน์ในสมัยเจ้าสุริยวงศา จนล่วงมาถึงรัชสมัยเจ้าอุ่นคำ หลวงพระบางและเวียงจันทน์ไม่ปกติสุข ด้วยชาวฮ่อหนีมาจากยูนนาน ประเทศจีน เหตุการณ์สงบลงเนื่องจากทางฝ่ายญวนได้ตีขนาบมาอีกด้านหนึ่ง จนมาถึงสมัยพระเจ้าสักรินทรฤทธิ์ เพราะอันเนื่องมาจากเหตุการณ์ที่ไทยต้องทำสงครามกับฝรั่งเศสนั้นเอง จึงส่งผลทำให้ไทยต้องยอมยกดินแดนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงซึ่งมีเมืองหลวงพระบางอยู่ด้วยนั้นให้ตกไปเป็นของฝรั่งเศสแทน เมื่อวันที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2436