อักษรไทน้อย
From Wikipedia, the free encyclopedia
อักษรไทน้อย (บ้างครั้งสะกดเป็น ไทยน้อย) อีสานเรียก โตไทน้อย หรือ ประเทศลาวเรียก อักษรลาวบูราณ หรือเรียกอย่างไม่เป็นทางการว่า อักษรอีสาน เป็นอักษรตระกูลพราหมีที่เคยใช้งานในประเทศลาวและภาคอีสาน[3] นับตั้งแต่ประมาณ ค.ศ. 1500[1] อักษรลาวในปัจจุบันสืบทอดโดยตรงจากอักษรนี้และยังคงรักษารูปร่างอักษรแบบง่าย ๆ[4] อักษรนี้ส่วนใหญ่เลิกใช้ในภาคอีสานของประเทศไทย เนื่องจากนโยบายการแผลงเป็นไทยของรัฐบาลไทยที่กำหนดใช้วัฒนธรรมไทยถิ่นกลาง เช่นอักษรไทยทั่วประเทศ[4]
ข้อมูลเบื้องต้น อักษรไทน้อย, ชนิด ...
อักษรไทน้อย | |
---|---|
ชนิด | |
ช่วงยุค | ประมาณ ค.ศ. 1500[1]–คริสต์ทศวรรษ 1930 (พัฒนาเป็นอักษรลาวในปัจจุบัน)[2] |
ทิศทาง | ซ้ายไปขวา |
ภาษาพูด | ลาว, อีสาน และอื่น ๆ |
อักษรที่เกี่ยวข้อง | |
ระบบแม่ | อักษรโปรโต-ไซแนติก |
ระบบลูก | ลาว |
ระบบพี่น้อง | ไทญ้อ |
บทความนี้ประกอบด้วยสัญกรณ์การออกเสียงในสัทอักษรสากล (IPA) สำหรับคำแนะนำเบื้องต้นเกี่ยวกับสัญลักษณ์ IPA โปรดดู วิธีใช้:สัทอักษรสากล สำหรับความแตกต่างระหว่าง [ ], / / และ ⟨ ⟩ ดูที่ สัทอักษรสากล § วงเล็บเหลี่ยมและทับ |
ปิด