ผักกระชับ
From Wikipedia, the free encyclopedia
ผักกระชับ ชื่อวิทยาศาสตร์: Xanthium strumarium; rough cocklebur[1] clotbur, common cocklebur, large cocklebur, woolgarie bur) จังหวัดเชียงใหม่ เรียก หญ้าผมยุ่ง จังหวัดราชบุรี เรียก ขี้ครอก เป็นพืชฤดูเดียวอยู่ใน วงศ์ทานตะวัน[2] คาดว่ามีถิ่นกำเนิดในอเมริกาเหนือ และแพร่กระจายตามธรรมชาติทั่วโลก[3][4]
ผักกระชับ | |
---|---|
Xanthium strumarium | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
อาณาจักร: | Plantae |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Angiosperms |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Eudicots |
ไม่ได้จัดลำดับ: | Asterids |
อันดับ: | Asterales |
วงศ์: | Asteraceae |
วงศ์ย่อย: | Asteroideae |
เผ่า: | Heliantheae |
สกุล: | Xanthium |
สปีชีส์: | Xanthium strumarium |
ชื่อทวินาม | |
Xanthium strumarium L. | |
Subspecies | |
| |
ชื่อพ้อง | |
Xanthium canadense Mill. |
ผักกระชับเป็นผักพื้นบ้านของจังหวัดระยอง ต้นอ่อนใส่ในแกงส้ม กินกับน้ำพริก หรือผัดน้ำมันหอย ใช้เป็นยาได้โดยถอนทั้งรากมาต้มอาบแก้ผื่นแพ้ ต้มกินแก้ไซนัสอักเสบ นอกนั้นยังแก้อาการปวดฟันได้ [5]เมล็ดของผักกระชับมีสารอัลคาลอยด์ที่เป็นพิษต่อสัตว์ เรียก carboxyatratyloside[6]
พืชนี้มีฤทธิ์ทางยา[7] ใช้เป็นยาพื้นบ้านใน เอเชียใต้ และการแพทย์แผนจีน ในภาษาเตลูกู เรียกพืชนี้ว่ามารูลา มาตางี พืชชนิดนี้เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตอย่างน้อย 19 คนและเจ็บป่วย 76 คนใน สิลเหต บังกลาเทศ เมื่อ พ.ศ. 2550 มีคนรับประทานพืชนี้จำนวนมากเพราะความอดอยากระหว่างเกิดน้ำท่วมในช่วงมรสุมและไม่มีพืชอื่นรับประทาน อาการได้แก่ อาเจียน อารมณ์เปลี่ยนแปลง และไม่มีสติ[8]
- ผล
- ใบ
- ต้นอ่อน
- Xanthium strumarium - MHNT