ประเทศกาตาร์
ประเทศในตะวันออกกลาง / From Wikipedia, the free encyclopedia
รัฐกาตาร์ | |
---|---|
สถานที่ตั้งและขอบเขตของประเทศกาตาร์ (สีเขียวเข้ม) ในคาบสมุทรอาหรับ | |
เมืองหลวง และเมืองใหญ่สุด | โดฮา 25°18′N 51°31′E |
ภาษาราชการ | อาหรับ[1] |
ภาษาทั่วไป | อังกฤษ |
กลุ่มชาติพันธุ์ (ค.ศ. 2015)[2] | |
ศาสนา (ค.ศ. 2020)[3] |
|
เดมะนิม | ชาวกาตาร์ |
การปกครอง | รัฐเดี่ยว สมบูรณาญาสิทธิราชย์[4] |
ตะมีม บิน ฮะมัด | |
โมฮัมเหม็ด บิน อับดุลราห์มาน บิน จัสซิม อัล ธานี | |
สภานิติบัญญัติ | สภาที่ปรึกษา |
ก่อตั้ง | |
• วันชาติกาตาร์ | 18 ธันวาคม ค.ศ. 1878 |
• ประกาศเอกราช | 1 กันยายน ค.ศ. 1971 |
• เป็นเอกราชจากสหราชอาณาจักร | 3 กันยายน ค.ศ. 1971 |
พื้นที่ | |
• รวม | 11,581 ตารางกิโลเมตร (4,471 ตารางไมล์) (อันดับที่ 158) |
0.8 | |
ประชากร | |
• ค.ศ. 2020 ประมาณ | 2,795,484[5] (อันดับที่ 139) |
• สำมะโนประชากร ค.ศ. 2010 | 1,699,435[6] |
176 ต่อตารางกิโลเมตร (455.8 ต่อตารางไมล์) (อันดับที่ 76) | |
จีดีพี (อำนาจซื้อ) | ค.ศ. 2020 (ประมาณ) |
• รวม | 357.338 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[7] (อันดับที่ 51) |
• ต่อหัว | 138,910 ดอลลาร์สหรัฐ[7] (อันดับที่ 4) |
จีดีพี (ราคาตลาด) | ค.ศ. 2018 (ประมาณ) |
• รวม | 183.807 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[7] (อันดับที่ 56) |
• ต่อหัว | 66,202 ดอลลาร์สหรัฐ[7] (อันดับที่ 6) |
จีนี (ค.ศ. 2007) | 41.1[8] ปานกลาง |
เอชดีไอ (ค.ศ. 2019) | 0.848[9] สูงมาก · อันดับที่ 45 |
สกุลเงิน | ริยาลกาตาร์ (QAR) |
เขตเวลา | UTC+3 (เวลามาตรฐานอาหรับ) |
ขับรถด้าน | ขวา[10] |
รหัสโทรศัพท์ | +974 |
โดเมนบนสุด |
|
กาตาร์ (อาหรับ: قطر [ˈqɑtˁɑr]; สำเนียงพื้นเมือง: [ˈɡɪtˤɑr])[11][12] หรือชื่อทางการคือ รัฐกาตาร์ (อาหรับ: دولة قطر) เป็นประเทศที่ปกครองโดยเจ้าผู้ครองรัฐในตะวันออกกลาง ตั้งอยู่บนคาบสมุทรขนาดเล็กที่แตกมาจากคาบสมุทรอาหรับในภูมิภาคเอเชียตะวันตกเฉียงใต้[13][14][15][16][17] มีพรมแดนทางใต้ติดกับประเทศซาอุดีอาระเบีย และมีชายฝั่งริมอ่าวเปอร์เซีย
ใน ค.ศ. 2017 ประชากรทั้งหมดของกาตาร์อยู่ที่ประมาณ 2.6 ล้านคน โดยเป็นพลเมืองกาตาร์เพียง 313,000 คน และเป็นชาวต่างชาติ มากถึง 2.3 ล้านคน[18] ศาสนาประจำชาติของกาตาร์คือศาสนาอิสลาม กาตาร์เป็นหนึ่งในประเทศที่ร่ำรวยที่สุดในโลก[19][20] โดยในแง่ของรายได้ กาตาร์มีผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) ต่อหัวสูงที่สุดเป็นอันดับสามของโลก[21] และมีรายได้ประชาชาติ (GNI) ต่อหัวสูงที่สุดเป็นอันดับหก[22] องค์การสหประชาชาติจัดอันดับให้กาตาร์เป็นประเทศที่มีอัตราการพัฒนาคุณภาพประชากรในระดับสูง[23] โดยมี ดัชนีการพัฒนามนุษย์ (HDI) สูงเป็นอันดับสามในบรรดากลุ่มประเทศตะวันออกกลาง รองจากสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์และซาอุดีอาระเบีย กาตาร์เป็นประเทศเศรษฐกิจที่มีรายได้สูงและเป็นผู้ส่งออกน้ำมันรายใหญ่อันดับต้น ๆ ของโลก โดยมีแหล่งสำรองแก๊สธรรมชาติและปริมาณน้ำมันสำรองที่ใหญ่เป็นอันดับสามของโลก และยังเป็นประเทศที่ปล่อยแก๊สเรือนกระจกที่ใหญ่ที่สุดชาติหนึ่งในโลก[24]
กาตาร์ถูกปกครองโดยราชวงศ์อัษษานีนับตั้งแต่มุฮัมมัด บิน อัษษานี ลงนามในสนธิสัญญากับอังกฤษใน ค.ศ. 1868 ภายหลังการปกครองของตุรกีโดยจักรวรรดิออตโตมัน กาตาร์อยู่ภายใต้ความคุ้มครองอังกฤษในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 จนกระทั่งได้รับเอกราชใน ค.ศ. 1971 ประมุขของกาตาร์เป็นผู้สืบเชื้อสายมาจากการปกครองระบอบเผด็จการ (ปัจจุบันคือตะมีม บิน ฮะมัด อัษษานี) และมีอำนาจบริหารและนิติบัญญัติทั้งหมด รวมทั้งควบคุมระบบตุลาการ เขายังทำการแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีและคณะรัฐมนตรีด้วยตนเอง การเลือกตั้งและสิทธิทางการเมืองรวมถึงเสรีภาพของสื่อภายในประเทศยังถูกจำกัดสิทธิ์[25][26][27]
นับตั้งแต่ศตวรรษที่ 21 กาตาร์กลายเป็นชาติมหาอำนาจที่สำคัญในโลกอาหรับในด้านทรัพยากรและความมั่งคั่ง เช่นเดียวกับการมีอิทธิพลทางสื่อที่ขยายตัวไปทั่วโลก โดยเครือข่ายที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันดีคืออัลญะซีเราะฮ์หรือแอลจาซีรา ซึ่งมีรายงานว่าให้การสนับสนุนทางการเงินแก่กลุ่มกบฏหลายกลุ่ม กาตาร์ถูกมองว่าเป็นชาติมหาอำนาจระดับกลาง กาตาร์จะได้เป็นเจ้าภาพในการแข่งขันมหกรรมกีฬาระดับโลกสองรายการในอนาคตได้แก่ ฟุตบอลโลก 2022 โดยพวกเขาจะถือเป็นประเทศมุสลิมและประเทศตะวันออกกลางชาติแรกที่ได้เป็นเจ้าภาพการแข่งขันฟุตบอลโลก[28] และการแข่งขันเอเชียนเกมส์ 2030 จะจัดขึ้นที่กาตาร์เช่นกัน[29]