![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/The_National_Archives_UK_-_CO_1069-214-85.jpg/640px-The_National_Archives_UK_-_CO_1069-214-85.jpg&w=640&q=50)
ชาวมลายูเคป
From Wikipedia, the free encyclopedia
ชาวมลายูเคป (อาฟรีกานส์: Kaapse Maleiers, کاپز ملیس ในอักษรอาหรับ) บ้างเรียก ชาวมุสลิมเคป[4] หรือเรียก มลายู เฉย ๆ เป็นชื่อเรียกกลุ่มชาติพันธุ์หรือชุมชนที่นับถือศาสนาอิสลามในประเทศแอฟริกาใต้[5] ชาวมลายูเคปมีบรรพบุรุษเป็นผู้อพยพจากเอเชียใต้ อุษาคเนย์ มาดากัสการ์ และชนพื้นเมืองแอฟริกาที่อาศัยในเคป ช่วงอาณานิคมของดัตช์และบริเตน[5][6][7]
![]() เจ้าสาวและเพื่อนเจ้าสาวชาวมลายูเคปในประเทศแอฟริกาใต้ | |
ประชากรทั้งหมด | |
---|---|
325,000 คน[1] | |
ภูมิภาคที่มีประชากรอย่างมีนัยสำคัญ | |
![]() จังหวัดเวสเทิร์นเคป, จังหวัดเคาเต็ง | |
ภาษา | |
อาฟรีกานส์, อังกฤษแบบแอฟริกาใต้ อดีต: มลายู, มากัซซาร์, ดัตช์, อาหรับอาฟรีกานส์[2][3] | |
ศาสนา | |
อิสลามนิกายซุนนี | |
กลุ่มชาติพันธุ์ที่เกี่ยวข้อง | |
ชวา, มลายู, อินเดีย, คอยคอย, มาลากาซี, ดัตช์เคป, ดัตช์, ผิวสีเคป, บูกิส |
บรรพชนของชาวมลายูเคปกลุ่มแรกที่อพยพเข้ามาสู่เคป เป็นทาสชาวชวามาจากหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของดัตช์[8] (ปัจจุบันคือประเทศอินโดนีเซีย)[7] และสมรสข้ามชาติพันธุ์กับทาสมาดากัสการ์ อินเดีย เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และแอฟริกาอื่น ๆ[9] ต่อมามีผู้โดยสารเชื้อสายชายชาวอินเดียมุสลิมตั้งถิ่นฐานในเคปและสมรสกับหญิงมลายูเคป ลูกหลานของพวกเขาก็ถูกนับว่าเป็นชาวมลายูเคปด้วย[10] โดยชื่อ "มลายู" นี้ เป็นการเรียกชาวมุสลิมแบบรวม ๆ โดยมิได้จำแนกชาติพันธุ์หรือแหล่งกำเนิด ทั้งนี้พวกเขาใช้ภาษามลายูเป็นภาษากลางสำหรับการเผยแผ่ศาสนา[9] อาจเป็นสาเหตุที่ทำให้ชุมชนนี้ถูกเรียกว่า "มลายู"[6] อย่างไรก็ตามพวกเขามองว่าอัตลักษณ์ความเป็นมุสลิมนั้นโดดเด่นกว่าความเป็นมลายู จึงเรียกตนเองอีกอย่างว่า "ชาวมุสลิมเคป"[4]
ชาวมลายูเคปส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในเมืองเคปทาวน์ อาหารของชาวมลายูเคปส่งอิทธิพลอย่างสูงต่ออาหารแอฟริกาใต้ และมีบทบาทสำคัญต่อการเผยแผ่ศาสนาอิสลามในแอฟริกาใต้ พวกเขาได้พัฒนาภาษาอาฟรีกานส์เป็นภาษาเขียนโดยใช้อักษรอาหรับ[9] และสร้างมัสยิดแห่งแรกในดินแดนแอฟริกาใต้[11][12] แต่ปัจจุบันชาวมลายูเคปส่วนใหญ่พูดภาษาอาฟรีกานส์และภาษาอังกฤษด้วย แต่ไม่มีใครพูดภาษามลายูอีกแล้ว ยังหลงเหลือเพียงคำหรือวลีมลายูสั้น ๆ ที่ใช้อยู่บ้างในชีวิตประจำวัน