จะลาลาบาด
From Wikipedia, the free encyclopedia
จะลาลาบาด (ปาทาน/ดารี: جلالآباد, Jalālābād) เป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับ 5 ในประเทศอัฟกานิสถาน โดยมีประชากรประมาณ 356,274 คน[3] และทำหน้าที่เป็นเมืองหลักในจังหวัดนันการ์ฮาร์ ห่างจากคาบูลประมาณ 130 กิโลเมตร (80 ไมล์) จะลาลาบาดตั้งอยู่ระหว่างแม่น้ำคาบูลและแม่น้ำคูนาร์ในที่ราบสูงทางใต้ของเทือกเขาฮินดูกูช[4] ทางตะวันตกมีทางหลวงเชื่อมไปที่คาบูลและทางตะวันออกผ่านทางผ่านไคเบอร์ไปยังเมืองเปศวาร์ของประเทศปากีสถาน
จะลาลาบาด جلالآباد | |
---|---|
เมือง | |
จากบนซ้ายไปขวา: ภาพพาโนรามาของย่านหนึ่งในจะลาลาบาด; สะพานจะลาลาบาด; สนามกีฬาคริกเกตจะลาลาบาด; จัตุรัสพัชตูนิสถาน; มัสยิดในจะลาลาบาด; บ้านผู้ว่าการในจะลาลาบาด; สิ่งก่อสร้างในถนนสายหลัก | |
พิกัด: 34°26′03″N 70°26′52″E | |
ประเทศ | อัฟกานิสถาน |
จังหวัด | นันการ์ฮาร์ |
ก่อตั้ง | ค.ศ. 1570 |
การปกครอง | |
• นายเทศมนตรี | Qari Ehsanullah Sajid[1] |
พื้นที่ | |
• พื้นดิน | 122 ตร.กม. (47 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 575 เมตร (1,886 ฟุต) |
ประชากร (2021)[2] | |
• ทั้งหมด | 280,685 คน |
[2] | |
เขตเวลา | UTC+4:30 (เวลามาตรฐานอัฟกานิสถาน) |
ภูมิอากาศ | BWh |
จะลาลาบาดเป็นศูนย์กลางด้านกิจกรรมทางสังคมและการค้า เพราะตัวเมืองอยู่ในชายแดนTorkhamที่อยู่ห่างไป 65 กิโลเมตร (40 ไมล์)[5] โดยมีอุตสาหกรรมทำกระดาษ สินค้าเกษตร เช่น ส้ม ข้าว และอ้อย ซึ่งมีปัจจัยจากภูมิอากาศแบบอบอุ่น[6] เมืองนี้เป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยนันการ์ฮาร์ สถาบันการศึกษาที่มีขนาดใหญ่อันดับ 2 ของประเทศ กษัตริย์อัฟกันหลายพระองค์ทรงโปรดปรานเมืองนี้มาหลายศตวรรษ[7] ในรัชสมัยตีมูร์ ชาฮ์แห่งจักรวรรดิดูร์รานี จะลาลาบาดทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงฤดูหนาวของประเทศอัฟกานิสถาน[8]