Lisozim
From Wikipedia, the free encyclopedia
Lisozim mangrupa énzim anu megatkeun beungkeutan β-1,4-glikosida anu aya di antara asam-N-asetil glukosamin jeung asam-N-asetil dina peptidoglican nepi ka pinding sél baktéri bisa rusak. [1] Sanggeus kitu, cai bisa asup kana sél jeung ngabalukarkeun sél jadi beukah tuluy rusak. Ieu prosés téh disebut lisis. Lisozim pernahna aya dina sékrési sasatoan utamana dina cimata, ciduh, késang jeung cacai awak séjénna. Lisozim kaasup mékanisme pertahanan keur ngalawan inféksi baktéri. Lisozim bisa maéhan baktéri lamun lingkungan baktéri henteu dina kaayaan isotonik, nyaéta konsentrasi zat terlarut dina jero sél jeung di luar sél (lingkungan) saimbang sanajan pinding sél baktéri rusak, cai moal bisa asup kana sél jeung lisis moal kawangun kalayan sampurna. Dina ieu hal, sél anu kaleungitan pinding sél disebut protoplas. Ieu kaayaan isotonik bisa diciptakeun ku cara nambahan zat terlarut jiga sukrosa kana lingkungan sél. Sabalikna, lamun sél aya dina lingkungan hipotonik, nyaéta konsentrasi zat terlarut dina sél leuwih luhur tibatan lingkungan, cai bakal sumebar dina sél jeung bakal ngabalukarkeun rusakna sél (lisis).[2]
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/Lysozyme.png/640px-Lysozyme.png)