Luca Castellazzi
futbollistë italian From Wikipedia, the free encyclopedia
Luca Castellazzi (lindur më 19 korrik 1976) është një futbollist italian i cili luan me klubin italian Torino F.C. në Serie A si portier.
 Castellazzi me Interin në vitin 2011. | |||
| Të dhënat vetjake | |||
|---|---|---|---|
| Datëlindja | 19 korrik 1975 (49 vjeç) | ||
| Vendlindja | Gorgonzola, Itali | ||
| Gjatësia | 1.92 m (6 ft 4 in) | ||
| Pozicioni | Portier | ||
| Të dhënat e klubit | |||
Klubi aktual | Torino | ||
| Numri | 13 | ||
| Karriera me të rinjtë | |||
| 1992–1994 | Monza | ||
| Karriera me klube* | |||
| Vitet | Klubi | Ndeshje | (Golat) |
| 1994–1995 | Varese | 18 | (0) |
| 1995–1996 | Monza | 32 | (0) |
| 1996–1999 | Padova | 57 | (0) |
| 1999 | → Pescara (huazim) | 3 | (0) |
| 1999–2005 | Brescia | 106 | (0) |
| 2002–2003 | → Reggina (huazim) | 14 | (0) |
| 2003 | → Catania (huazim) | 18 | (0) |
| 2005–2010 | Sampdoria | 101 | (0) |
| 2010–2014 | Internazionale | 24 | (0) |
| 2014–2016 | Torino | 0 | (0) |
| *Ndeshjet dhe golat me klubet llogariten vetëm për ligën vendase – redaktuar më 21 dhjetor 2014 | |||
Karriera me klube
Karriera e hershme
Castellazzi filloi karrierën e tij në vitin 1993 me Monzën në Serie B. Në sezonin 1994–95, ai u largua në formën e huazimit te Varese e cila luante në Serie C2, ku fitoi Kupën e Italisë për skuadrat e Serie C. Vitin tjetër, ai u rikthye tek Monza duke luajtur si titullar në Serie C1. Më pas u transferua tek Padova në Serie B. Megjithatë, Castellazzi ishte portieri i dytë i skuadrës mbrapa Walter Zengës. Ai bëri debutimin e tij në një ndeshje kundër Bresciës ku arriti të presë edhe një penallti.
Në janar 1999, Castellazzi u transferua tek Pescara. Ai nuk la shum gjurmë aty duke arritur të luaj vetëm tre ndeshje në të gjitha kompedicionet.
Brescia
Castellazzi u transferua tek Brescia në verën e vitit 2000, menjëherë pasi skaudra Biancoazzurri ishte ngjitur në Serie A. Ai bëri debutimin e tij më 21 janar 2001 në një ndeshje kundër Vicenzës. Në sezonin 2001–02, ai ishte portieri titullar për ndeshjet në Serie A, por në sezonin tjetër e humbi vendin e titullar kundër Matteo Serenit. Pasi u huazua tek Reggina dhe Catania në sezonin 2002–03, ai më në fund u bë portieri titullar në sezonin 2004–05, ku ai luajti në të 38 ndeshjet e Serie A. Castellazzi ishte portieri titullar i Brescias edhe në sezonin 2003–04, por e humbi vendin e titullarit në javën e katërt kundër Federico Agliardit, por e fitoi sërisht atë në javën e 23të.[1]
Sampdoria
Në 2005, pasi Brescia ra në Serie B, Castellazzi u ble nga Sampdoria. Ai do të luante vetëm në Kupën e Italisë dhe në Kupën UEFA, ai nuk do të luante në ligë sespe portieri i parë ishte Francesco Antonioli. Ai bëri debutimin e tij me Sampdorian më 5 nëntor 2005 kundër Steaua București në ndeshjen e fazës së grupeve të Kupës UEFA, me ndeshjen që u mbyll në barazimin 1–1. Në sezonin 2006–07, ai u bë portieri i parë i skuadrës pas largimit të Antoniolit nga skuadra.
Në fillimit të nëntorit, ai e humbi vendin e formacionit nga Gianluca Berti, por vetëm një muaj më vonë e fitoi sërisht atë. Në sezonin 2007–08, Castellazzi pati disa ndeshje jo të mira në javët e para të ligës duke u zëvëndësuar ndonjë herë nga i riu Antonio Mirante. Megjithatë, ai arriti të bëjë një sezon pozitiv duke ndihmuar skuadrën t'a përfundoj sezonin në vendin e gjashtë duke arritur në raundet kualifikuese të Kupës UEFA.
Në shkurt 2008, Castellazzi rinovoi edhe për dy vite të tjera kontratën e tij me Sampdorian. Më 13 prill 2008, në një ndeshje kundër Regginës, ai pësoi një dëmtim duke ndrydhur shpatullën pas një përplasje me sulmuesin e Regginës, Nicola Amoruso. Ai u kthye pas dëmtimit më 2 tetor 2008 për të luajtur në një ndeshje të Kupës UEFA kundër FBK Kaunas, që përfundoi me fitoren 2–1 për Sampdorian. Gjatë sezonit 2008–09, Castellazzi do të ishte lojtari kyç i skuadrës në Kupën e Italisë, ku arritën deri në finale duke u mundur me penallti nga Lazio me rezultatin 6–5, me Castellazzn që priti penalltinë e Tommaso Rocchit.[2][3][4]
Gjatë sezonit 2009–10, Castellazzi ishte një nga portierët më të mirë të sezonit. Por megjithatë ai e mbylli sezonin para kohe sepse në janar 2010 pësoi një dëmtim gju dhe u detyrua që të humbiste vendin e formacionit kundër Marco Storarit, i transferuar tek |Sampdoria në merkaton e dimrit të atij viti.
Inter
Më 17 qershor 2010, Castellazzi firmosi një kontratë dy vjeçare me Interin me një pagë sezonale 1 milion €.[5][6] Ai e pranoi rolin e tij për të qënë portieri i dytë i skuadrës mbrapa brazilianit Júlio César. Më 21 gusht 2010, ai fitoi trofeun e parë në karrierën e tij, pasi Inter triumfoi në Superkupën e Italisë duke mundur në finale Romën me rezultatin 3–1.[7] Më 29 shtator 2010, Castellazzi luajti ndeshjen e tij të parë në Ligën e Kampioneve në fitoren 4–0 kundër Werder Bremenit në San Siro.[8] Ai bëri edhe debutimin e tij në Serie A më 29 tetor 2010 në një ndeshje kundër Genoas të fituar 0–1, ku hyri në fushë duke zëvëndësuar të dëmtuarin Júlio César.[9][10] Më 2 nëntor 2010, ai luajti një tjetër ndeshje si titullar në humbjen 3–1 kundër Tottenhamit në White Hart Lane.[11] Pas kësaj dhe një dëmtim tjetër të Júlio César, Castellazzi filloi të luante në të gjitha ndeshjet e kampionatit dhe të Ligës së Kampioneve. Në fund të vitit, ai me Interin fitoi Kupën e Botës për Klube duke mundur në finale Mazemben me rezultatin 3–0.[12] Pas kësaj, ai fitoi edhe Kupën e Italisë më 29 maj 2011 duke mundur në finale Palermon me rezultatin 3–1.[13] Në sezonin 2011–12, Catelazzi koleksionoi 11 ndeshje (7 në Serie A, 2 në Ligën e Kampioneve dhe 2 në Kupën e Italisë).
Në fund të sezonit, Inter rinovoi kontratën e tij deri më 30 qershor 2014.[14] Në fillimin e sezonit 2012–13, ai zëvëndësoi të dëmtuarin Samir Handanovič në dy ndeshje të Ligës së Europës kundër Vasluit dhe në ndeshjet e para në ligë. Ai luajti si titullar në një ndeshje të Kupës së Italisë kundër Hellas Veronës. Ndeshja përfundoi me fitoren e Interit me rezultatin 2–0, por në minutën e 76 ai u detyrua të braktiste ndeshjen si pasojë të një dëmtimi, duke bërë që në vend të tij të vinte Rodrigo Palacio i cili bëri disa pritje të shkëlqyera.[15]
Në sezonin 2013–14, ai u bë portieri i tretë i skuadrës pas Handanovič dhe argjentinasit Carrizo, blerjes së re të klubit.
Trofe
Klube
- Supercoppa Italiana (1): 2010
- FIFA Kupa e Botës për Klube (1): 2010
- Coppa Italia (1): 2010–11
Referime
Lidhje të jashtme
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.