![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a9/Turkish_Armed_Forces_at_the_Victory_Parade_2020_in_Baku_2.jpg/640px-Turkish_Armed_Forces_at_the_Victory_Parade_2020_in_Baku_2.jpg&w=640&q=50)
Forcat e Armatosura Turke
From Wikipedia, the free encyclopedia
Forcat e Armatosura Turke (Turqisht: Türk Silahlı Kuvvetleri, TSK) janë forcat ushtarake të Republikës së Turqisë. Forcat e Armatosura Turke përbëhen nga Shtabi i Përgjithshëm, Forcat Tokësore, Forcat Detare dhe Forcat Ajrore. Shefi aktual i Shtabit të Përgjithshëm është gjenerali Yaşar Güler. Shefi i Shtabit të Përgjithshëm është Komandanti i Forcave të Armatosura. Në kohë lufte, Shefi i Shtabit të Përgjithshëm vepron si Komandant i Përgjithshëm në emër të Presidentit, i cili përfaqëson Komandën e Lartë Ushtarake të TAF në emër të Asamblesë së Madhe Kombëtare të Turqisë. Koordinimi i marrëdhënieve ushtarake të TAF me shtetet e tjera anëtare të NATO-s dhe shtetet mike është përgjegjësi e Shtabit të Përgjithshëm.
Forcat e Armatosura Turke Türk Silahlı Kuvvetleri | |
---|---|
Themeluar | 3 maj 1920[lower-alpha 1] |
Degët | ![]() ![]() |
Qendra e Bazës | Bakanlıklar, Çankaja, Ankara, Turkey |
Komanda | |
Komandanti i përgjithshëm | ![]() |
Ministri i Mbrojtjes | ![]() |
Shefi i Shtabit të Përgjithshëm | ![]() |
Fuqia njerëzore | |
Ushtria mosha | 21–41[2] |
Personel aktiv | 355,000[3] |
Personeli rezervë | 380,000[4] |
Përqind e GDP-së | 2.8% [5] |
Industria | |
Importe vjetore | $1,540 milion(2014)[6] |
Eksporte vjetore | $2,350 milion (2018)[7] |
Artikuj të ndyshëm | |
Historia |
|
Gradat | Gradat ushtarake të Turqisë |
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a9/Turkish_Armed_Forces_at_the_Victory_Parade_2020_in_Baku_2.jpg/640px-Turkish_Armed_Forces_at_the_Victory_Parade_2020_in_Baku_2.jpg)
Historia e Forcave të Armatosura Turke filloi me formimin e saj pas rënies së Perandorisë Osmane. Ushtria turke e perceptonte veten si roje të qemalizmit, ideologjisë zyrtare shtetërore, veçanërisht të theksimit të saj te sekularizmi. Pasi u bë anëtare e NATO-s në vitin 1952, Turqia filloi një program gjithëpërfshirës modernizimi për forcat e saj të armatosura. Ushtria turke dërgoi trupa për të luftuar në Luftën Koreane. Nga fundi i viteve 1980, filloi një proces i dytë ristrukturimi. Forcat e Armatosura Turke marrin pjesë në një grup beteje të BE-së nën kontrollin e Këshillit Evropian, grupin e betejës italo-rumune-turke. TAF gjithashtu kontribuon me staf operacional në iniciativën e korpusit shumëkombësh të ushtrisë Eurocorps të BE-së dhe NATO-s.
Forcat e Armatosura Turke janë forca e dytë më e madhe ushtarake në NATO, pas Forcave të Armatosura të SHBA-së, me një forcë të vlerësuar në vitin 2021 prej 895,000 personeli ushtarak dhe paraushtarak.
Turqia është një nga pesë vendet anëtare të NATO-s që janë pjesë e politikës së ndarjes bërthamore të aleancës, së bashku me Belgjikën, Gjermaninë, Italinë dhe Holandën.[8] Gjithsej 90 bomba bërthamore B61 janë pritur në bazën ajrore të Incirlik. 40 prej tyre ndahen për përdorim nga Forcat Ajrore Turke në rast të një konflikti bërthamor, por përdorimi i tyre kërkon miratimin e NATO-s.[9]