Sadidi

Sadidi (arapski: السعديون, Waṭṭāsīyūn) zvani i Zajdanidi bila je dinastija arapskog porijekla koja je 1554 svrgnula Vataside i do 1659. vladala Marokom.^[1]

Sadidska dinastija [[Vatasidski sultanat|←]]   1554 – 1659   [[Alauitski sultanat|→]] Zastava Lokacija Glavni grad Tarudant (1509-1524), Marakeš (1524-1659) Religija Islam (Suniti) Vlada monarhija Historija  • Uspostavljena 1554  • Ukinuta 1659

Historija

Sadidi su bili ugledni šerifi alidskog porijekla iz srednjeg toka doline rijeke Drae. Početkom 16. vijeka, uspjeli su zagospodariti Regijom Sus, a nakon tog i cijelim južnim Marokom. Marakeš su preoteli Vatasidima - 1525. i vratili mu stari sjaj, pozivajući narod da se odupre Portugalcima koji su zauzeli nekoliko važnih luka na obali.^[1]

Pravi osnivač ove dinastije bio je Muhamed aš Šeik, koji je proglašen sultanom 1554. u gradu Fesu, nakon što je 1549. iz njega istjerao Vataside. Ta kratkovjeka dinastija dosegla je zenit za vladavine sultana Ahmada al-Mansura (1578. - 1603.) nakon Bitke kod Ksar el-Kebira u kojoj je 4. augusta 1578. pobjedio al-Mansur. Nevolje po dinastiju počele su kad su se na istoku pojavile Osmanlije i 1591 zauzele Carstvo Songhai.^[1]

Nakon smrti al-Mansura 1603., zemlja je potonula u anarhiju i unutrašnje borbe, što je olakšalo put novim španskim vojnim kampanjama i dovelo do pada luke Larache 1610. u njihove ruke. Uz sve to konfuziji su doprinosile i opozicione islamske bratovštine. To je olakšalo put novoj šerifskoj Dinastiji Alauita da sredinom 17. vijeka preuzme vlast.^[1]

Iza Sadida ostale su grobnice u Marakešu koje spadaju među najistaknutije spomenike toga grada.^[1]