Rimokatolička nadbiskupija Reims (latinski : ) je nadbiskupija Rimokatoličke crkve latinskog obreda u Francuskoj . Osnovao ju je kao biskupiju oko 250. sv. Siksto , a u nadbiskupiju je pretvorena oko 750. Nadbiskup Reimsa je godine 1089. dobio naslov "primata Belgijske Galije ".
Katedrala u Reimsu , naslikao: Domenico Quaglio
Godine 1023. je nadbiskup Ebles dobio Grofovstvo Reims , zbog čega je postao knez-biskup; kasnije je Reims postao plemićki posjed i vojvodstvo između 1060. i 1170.
Nadbiskupija pokriva arondisman Reims i departman Ardennes dok njena provincija pokriva région Champagne-Ardenne . Sufraganske biskupije unutar Reimsa su Amiens , Beauvais-Noyon-Senlis , Châlons , Langres , Soissons – Laon – Saint-Quentin i Troyes . Nadbiskupsko sjedište se nalazi u katedrali Notre-Dame de Reims , gdje su se tradicionalno krunili kraljevi Francuske .
Biskupi Reimsa
Sv. Siksto (cca. 260)
Amancije? (Amanse)
Sv. Sinicije (Sinice) (c. 280)
Sv. Amancije (Amanse) (c. 290)
Betause [Imbetacije] (prije 300–cc . 314)
Aprus (Aper) (328–350)
St. Maternien (350–359)
Domicijan
Sv. Donacijan (361–390)
Sv. Vincent (390–394)
Sv. Sever (394–400)
Sv. Nicasius (400–407; podigralu prvu katedralu Reims, ubili ga Vandali )
Barucije
Barnaba
Bennage (?–459)
Sv. Remigije (459–533)
Roman
Flavije (c. 535)
Mapin (c. 549)
Egidije (573–590)
Romulf (590–613)
Sonacije (613–c. 627)
Leudigisil
Angelbert (c. 630)
Lando
Sv. Nivard (prije 657–673)
St. Rieul (673–c. 689)
Sv. Rigobert (c. 689–717)
Milo (717–744)
Abel (744–748)
Nadbiskupi Reimsa
Do 1000
Tilpin (748-795; Turpin iz Pjesme o Rolandu )
prazno (795-812)
Wulfaire (812-816)
Ebbo (816-835)
prazno (835-840)
Ebbo (840-841), opet
prazno (841-845)
Hincmar (845-882)
Fulk Uvaženi (882-900)
Herive (900-922)
Seulf (922-925)
Hugh od Vermandoisa (925-931), sin Herberta II od Vermandoisa
Artaud (931-940)
Hugh od Vermandoisa (940-946)
Artaud (946-961)
Odelric (962-969)
Adalberon (969-988)
Arnoul (988-991; sin Lothaira od Francuske )
Gerbert od Aurillaca (991-999); kasniji papa Silvestar II
Arnoul (999-1021), opet
1000-1300
Ebles I od Roucya (1021–1033; grof od Roucyja, grof od Reimsa, 1023–1033)
Guy od Châtillona (1033–1055)
Gervaise od Bellêmea (1055–1067)
Manasses I (1069–1080)
Renaud od Le Bellaya (1083–1096)
Manasses II (1096–1106)
Gervaise of Rethel (1106; nominirao ga Filip I od Francuske nasupprt Raoula Zelenog, ali ga je osudio Sabor u Troyesu 1106)
Raoul Zeleni (1106–1124)
Raymond of Martigné (1125–1138)
Samson de Mauvoisin (1140–1161)
Henry (1162–1175; sin Louisa VI od Francuske )
William Whitehands (Guillaume de Blois) (1176–1202; sin Theobalda II od Champagnea )
Guy Pare (1204–1206)
Alberic od Humberta (1207–1218)
William od Joinvillea (1219–1226)
Henry of Dreux (1227–1240)
Yves od Saint-Martina (1244–1249)
Thomas od Beaumesa (1249–1262)
Ivan od Courtenay-Champignellesa (1266–1270)
Peter Barbet (1273–1298)
Robert od Courtenay-Champignellesa (1299–1323)
1300-1500
William od Triea (1324–1334)
Ivan od Viennea (1335–1351)
Hugh od Arcyja (1351–1352)
Humbert (1352–1355; Dauphin de Viennois )
Ivan od Craona (1355–1373)
Louis Thesart (1374–1375)
Richard Picque (1374–1389)
Ferry Cassinel (1389–1390)
Guy od Royea (1391–1409)
Simon od Cramauda (1409–1429)
Peter Trousseau (1413-1413)
Renaud od Chartresa (1413–1443)
Jakov od Jouvenel des Ursinsa (1445–1457)
Ivan od Jouvenel des Ursinsa (1449–1473)
Petar od Montfort-Lavala (1474–1493)
Robert Briçonnet (1493–1497)
Guillaume Briçonnet (1497–1507)
1500-1700
Charles Dominique de Carreto (1507–1514)
Robert de Lenoncourt (1509–1532)
Jean de Lorraine (1533–1550; sin vojvode Renea II od Lorrainea
Charles od Guisea (1538–1574; nećak Jeana de Lorrainea, sin Claudea vojvode od Gusiea )
Louis I od Guisea (1574–1588; nećak Charlesa od Guisea, sin vojvode Françoisa od Guisea )
Nicolas de Pellevé (1588–1594)
Philippe du Bec (1594–1605)
Louis II od Guisea (1605–1621; nećak Louisa I, sin vojvode Henryja I od Guisea )
Gabriel de Sainte-Marie (1623–1629)
Henry od Guisea (1629–1641; nećak Louisa II, sin vojvode Charlesa od Guisea )
Léonor d'Estampes de Valençay (1641–1651)
Henri de Savoie, 7th Duc de Nemours (1651–1659)
Antonio Barberini (1659–1671)
Charles Maurice Le Tellier (1671–1710)
1700-danas
François de Mailly (1710–1721)
Armand Jules de Rohan-Guéméné (1722–1762)
Charles Antoine de La Roche-Aymon (1763–1777)
Alexandre-Angélique de Talleyrand-Périgord (1777–1816), (nepriznat od 1790; nadbiskup Pariza u periodu 1817–1821)
vacant
Jean-Charles de Coucy (1801–1824)
Jean-Baptist-Marie-Anne-Antoine de Latil (1824–1839)
Thomas-Marie-Joseph Gousset (1840–1866)
Jean-Baptiste François Anne Thomas Landriot (1867–1874)
Benoit-Marie Langénieux (1874–1905)
Louis Luçon (1906–1930)
Emmanuel Célestin Suhard (1930–1940)
Luigi Agostino Marmottin (1940–1960)
Gabriel Auguste François Marty (1960–1968)
Émile André Jean-Marie Maury (1968–1972)
Jacques Eugène Louis Ménager (1973–1988)
Jean Marie Julien Balland (1988–1995)
Gérard Denis Auguste Defois (1995–1998)
Thierry Jordan (1999–present)
Trenutni nadbiskup je Thierry Romain Camille Jordan, imenovan 1999.