3. 1. - Kralj Ljudevit potvrđuje Dubrovniku da može slobodno birati kneza (plašili su se da bi se mogao nametnuti ban Nikola Seč, kao u već nekoliko dalmatinskih gradova).[1]
16. 1. - Mletački poslanik u Senju piše da su prilike u Dalmaciji loše i da svi "plaču" za Mlečanima.[2]
18. 1. - Umro je kapetan narodaMantoveLuigi I Gonzaga, osnivač dinastije Gonzaga; nasleđuje ga sin Guido (do 1369), sa svojim sinovima Ugolinom (do 1362), Francescom i Ludovicom.
februar - Dubrovnik se žali mađarskom kralju da je ponovo pod pritiskom Vojislava Vojinovića (pošto je carica majka Jelena tražila da joj se vrate neke stvari cara Dušana).[3]
17. 3. - Papin legat Albornoz je preuzeo kontrolu nad Bolonjom, koju pokušava zauzeti milanski lord Bernabò Visconti - papa ekskomunicira Viscontija.
13. 4. - "Crni ponedeljak": engleska vojska je kod Yvelinesa pogođena olujom sa gradom koji ubija ljude i životinje.
8. 5. - Sastavljen je Ugovor iz Brétignya između engleskog i francuskog, zarobljenog kralja, Edwarda III i Jeana II - Englez dobija proširenu Akvitaniju, veliki deo jugozapada Francuske, u punom suverenitetu, kao i Kanalska ostrva, ali se odriče pretenzija na francusku krunu.
Jul/Srpanj – Septembar/Rujan
jun/jul - Granadski sultan Ismail II je zbačen i ubijen od strane svog rođaka i zeta, koji postaje sultan Muhamed VI (do 1362).
29. 9. - Dubrovčani dobili povlastice za trgovinu u srpskoj carevini,[3] ali poimenično se pominju Vojinović i, prvi put Balšići u Zeti. U ovo vreme na čelu porodice je Balša I, imaju samo pojas između Skadarskog jezera i mora, možda grad Bar.[4] Balšići su oblasni gospodari do 1421.
Oktobar/Listopad – Decembar/Prosinac
Francuska nakon Ugovora iz Bretignyja
24. 10. - Ugovor iz Brétignyja je ratificiran u Calaisu - kraj prve faze Stogodišnjeg rata, nastavlja se 1369. Francuski kralj je oslobođen, ostavlja sina Louisa I Anžujskog kao zamenskog taoca (trebalo je da ostane šest meseci, ali se odužilo na tri godine, kada je pobegao).
oktobar/novembar - Ugarska kraljica majka Elizabeta je sa barunima stigla u Dalmaciju, u Zadar - kralj ju je poslao da "popravi stanje kraljevina Dalmacije i Hrvatske". Rješavaju se i neke parnice, npr. potvrđeno je da plemenu Lapčanima pripada zemlja Karin; odbijena je tužba onih koji su optužili Ivana Nelipića da im je uzurpirao zemlju u Cetini.[5]
novembar - Ugarski vojnici dolaze u Bolonju, u pomoć Albornozu, sa njegovim ljudima opsedaju Parmu 24-og. Ljudevit je poslao nekoliko hiljada ljudi na čelu sa knezom Šimunom, ali ovi su počeli pljačkati i činiti nasilja, pa je kralj opozvao vojsku i bacio Šimuna u tamnicu.[6]
16. 11. - Slavonski sabor u Zagrebu, u gradu je i kralj Ljudevit.[2]
novembar, krajem - Vojinović traži od Dubrovčana da mu daju deo teritorije, Ston ili Žrnovnicu (borbe počinju sledećeg januara).[3]
28. 11. - Kralj je potvrdio knezovima Dioniziju i Pavlu Baboniću kralj Krupu.[7]
5. 12. - Doneta odluka o tzv. konjskom franku, Franc à cheval - da bi se platio otkup francuskog kralja, kuje se zlatni franak, livre tournois (u opticaju od sledećeg februara, to je prvi francuski franak).
Kroz godinu
1359/60 - Umro je Fridrih I Celjski, nasleđuje ga Herman I (do 1385, sa bratom Ulrikom I do 1368.).
Kesar Grgur Branković, Vukov brat, podigao je manastir Sveti Zaum na Ohridskom jezeru (ili su dogodine podigli kesar Grgur Golubić i devolski episkop Grigorije[8]).
Župan Vukoslav, sa sinovima Crepom i Držmanom, poklonio je manastir Presvete Bogorodice u Lešju kod Paraćina Hilandaru.
1360-61 - Darovnicu Hilandaru potpisuje car Uroš, ali se kaže da "gospođa sveta carica zapovedi sama u Seru" - carica majka Jelena/monahinja Jelisaveta se osamostalila, uvodi senat i vaseljenske sudije.[9]
Cetinski knez Ivan Nelipić je postavljen za župana u županiji Vrbaškoj i Sanskoj.[10]
Umro je bagrationski gruzijski kralj David IX., nasleđuje ga sin i suvladar Bagrat V. Veliki (do 1393).
Crveni turbani su napadali Goryeo 1359-60, ove godine su nakratko zauzeli Kaesŏng. Na jugu je samoproglašeni car dinastije Tianwen Xu Shouhui ubijen od strane bivšeg saveznika Chen Youlianga, koji proglašava kratkotrajnu dinastiju Chen Han i započinje sukob sa Zhu Yuanzhangom (kasniji prvi car dinastije Ming, Hongwu).
1360-63 - Novi talas kuge u Evropi, u Francuskoj i Italiji 1360-61.[11]
