तिब्बती-बर्मीभाषाः
भाषापरिवारः / From Wikipedia, the free encyclopedia
तिब्बती-बर्मीभाषाः चीनी-तिब्बतीयभाषापरिवारस्य अचीनीयसदस्याः सन्ति, यासु ४०० तः अधिकाः सम्पूर्णे आग्नेयजम्बुद्वीपस्य पर्वतसमूहे ("जोमिया"), पूर्व-दक्षिणजम्बुद्वीपयोः भागेषु अपि भाष्यन्ते । प्रायः ६ कोटयः जनाः तिब्बती-बर्मीभाषाः वदन्ति । एतेषु भाषासु सर्वाधिकप्रचलितभाषाभ्यां बर्मी-तिब्बतिकभाषाभ्याम् अयं नाम व्युत्पादयति, ययोः अपि विस्तृताः साहित्यपरम्पराः सन्ति, याः क्रमशः १२-७ शताब्द्योः सन्ति । अन्येषु अधिकांशभाषासु बहु लघुसमुदायेन भाष्यते, तेषु बहवः विस्तरेण न वर्णिताः ।
त्वरिततथ्यानि तिब्बती-बर्मीभाषाः, भौगोलिकविस्तारः ...
तिब्बती-बर्मीभाषाः | |
---|---|
भौगोलिकविस्तारः | आग्नेय-पूर्व-दक्षिणजम्बुद्वीपाः |
भाषायाः श्रेणीकरणम् |
चीनी-तिब्बतीय
|
आदि-भाषाः | आद्यतिब्बती-बर्मी |
उपश्रेण्यः |
ओलेखा, गोङ्दुक्, तानी, लेप्चा, लोक्पु
पाश्चात्य – कनौरिक (पाश्चात्यहिमालयीय), किराँती, त्शाङ्ला, तामाङ्गिक, नेवारिक, बृहम्मगरिक, भोटी
केन्द्रीय – कुकी-चीन्-नागा (अङ्गामी–पोचुरी, औ, कार्बी, कुकी-चीन्-मीजो, जेमे, ताङ्गखुली, मणिपुरी (मीतै)), प्यू, मरू, मिड्जू, साल् (ब्रह्मपुत्री)
प्राच्य – करेनिक, तुजिया, नुङ, बर्मी-कियाङ्गी
तिब्बती-बर्मीत्वं सन्दिग्धम् - खो-ब्वा, दिगारो, पुरोइक, मिड्जू, सियाङ्गिक, ह्रुसिश्
|
आइसो ६३९-५: | tbq |
तिब्बती-बर्मीभाषाणां प्रमुखाः शाखाः –
तिब्बतिक
बर्मीय
करेनिक
रुङ्ग्
तानी
कियाङ्ग्
बोडो-गारो
कोन्यक्
नागा
कुकी-चीन्-मीजो |
पिदधातु