From Wikipedia, the free encyclopedia
سید ابو القاسم خوئی | |
---|---|
(عربی وچ: أبو القاسم الخوئي) | |
جم | 19 نومبر 1899 [1] |
وفات | 8 اگست 1992 (93 سال)[1][2][3] |
شہریت | دولت علیہ ایران (۱۸۹۹–۱۹۲۵) |
مذہب | اسلام [4]، شیعہ اثنا عشری [4] |
مذہب | اسلام [4]، شیعہ اثنا عشری [4] |
اولاد | محمد تقی خوئی ، عبد المجید خوئی |
عملی زندگی | |
مادر علمی | حوزہ علمیہ نجف |
تلمیذ خاص | سید علی حسینی سیستانی |
پیشہ | الٰہیات دان ، فقیہ ، مفسر قرآن ، لکھاری |
پیشہ ورانہ زبان | عربی |
کارہائے نمایاں | البیان فی تفسیر القرآن |
تحریک | اصولی (اہل تشیع) [4] |
ویب سائٹ | |
ویب سائٹ | www.alkhoei.net |
ترمیم |
فائل:آیت الله العظمی خوئی.jpg آیت اللہ العظمیٰ ابو القاسم خوئی | |
کوائف | |
---|---|
مکمل نام | سید ابوالقاسم خوئی |
تاریخ ولادت | 15 رجب 1317 ہجری قمری |
آبائی شہر | خوئی، ایران |
تاریخ وفات | ہفتہ 8 صفر المظفر 1413 ہجری قمری 96 سال کی عمر میں۔ |
مدفن | حرم امام علی (ع) نجف اشرف عراق |
اولاد | سید جمال الدین خوئی، سید محمد تقی خوئی، سید عبدالمجید خوئی، ... |
علمی معلومات | |
مادر علمی | نجف اشرف |
اساتذہ | شیخ الشریعۂ اصفہانی، مہدی مازندرانی، آقا ضیاء عراقی، محمد حسین اصفہانی، محمد حسین نائینی،... |
شاگرد | سید محمد محقق داماد، مرزا ہاشم آملى، محمد على قاضى طباطبایى، مرتضى حائرى، سید محمد حسین طباطبائی، لطف اللہ صافى گلپایگانى، ....۔ |
اجازہ اجتہاد از | محمد حسین نائینی، محمد حسین غروی اصفہانی کمپانی، آقا ضیاء عراقی، سید ابو الحسن اصفہانی، ... |
تالیفات | البیان فی تفسیر القرآن، تکملۃ منہاج الصالحین، معجم رجال الحدیث،... |
خدمات | |
سیاسی | انقلاب اسلامی ایران کی حمایت |
سماجی | مختلف ملکوں میں کتابخانے،، مدارس، مساجد، امام باگاہوں اور ہسپتالوں کی تعمیر |
سید ابوالقاسم موسوی خوئی (ولادت 29 نومبر 1899ء، مقام ولادت: ایران، شہر خوی – وفات: 8 اگست 1992ء، مقام وفات: نجف اشرف، اپنے زمانے دے نمایاں ترین شیعہ فقہا تے مراجع تقلید وچ شمار ہندے نیں۔ انہاں نے نجف اشرف دے بڑے اساتذہ توں فیض حاصل کیا تے خود بھی نمایاں شاگرداں دی تربیت کیتیی تے انہاں دے بعد دی نسل دے بہت توں مراجع تقلید انہاں دے شاگرد نیں۔
اوہ حوزات علمیہ وچ رائج بہت توں اسلامی علوم وچ معدودے چند بے مثل اساتذہ وچ شمار ہندے سن تے انہاں دی فقہی، اصولی، رجالی تے تفسیری آراء حوزات علمیہ دی مقبول ترین آراء سمجھی جاندی نیں۔ حوزہ وچ کوئی بھی تدریسی مسند انہاں دی آراء توں بے اعتناء نئیں ہوسکدی۔
علوم اسلامی دے بہت سارے موضوعات وچ انہاں نے گرانقدر آثار تخلیق کیتے نیں جنہاں وچ البیان فی تفسیر القرآن تے معجم رجال الحدیث بہت زیادہ نمایاں تے مشہور نیں۔ دنیا بھر دے کروڑاں شیعہ عرصۂ دراز تک انہاں دی تقلید کرتے رہے نیں تے انہاں نے دنیا بھر وچ اسلام دی ترویج دی طرف اپنی خاص توجہ دتی بنا پر بہت سارے ممالک وچ بہت سارے علمی و تربیتی مراکز یادگار دے طور تے چھڈے نیں۔
سید ابو القاسم موسوی خوئی (1317ق-1413ق) اپنے زمانے دے مایہ ناز شیعہ مرجع تقلید، مفسر تے علم رجال دے ماہرین وچوں نيں۔ البیان فی تفسیر القرآن تے معجم رجال الحدیث انہاں دے نمایاں آثار نيں۔ میرزا نائینی تے محقق اصفہانی فقہ تے اصول فقہ وچ آپ دے برجستہ اساتید رہے۔ آپ دی مرجعیت دا باقاعدہ آغاز تو آیت اللہ بروجردی دی رحلت دے بعد ہويا سی لیکن آیت اللہ سید محسن الحکیم دی رحلت دے بعد آپ پوری دنیا خاص طور اُتے عراق وچ مرجع اعلیٰ دے طور اُتے پہچانے جانے لگے۔ 50 سال دی تدریس دے دوران آپ نے فقہ دے درس خارج دا اک، اصول فقہ دے چھ تے تفسیر دا اک مختصر دورہ تدریس کیتا۔ سید محمد باقر صدر، مرزا جواد تبریزی، سید علی سیستانی، حسین وحید خراسانی، سید موسی صدر تے سید عبد الکریم موسوی اردبیلی جداں ممتاز مراجع آپ دے شاگرداں وچوں نيں۔
فقہ و اصول وچ آپ منفرد تے مشہور شیعہ فقہاء دی آرا توں متفاوت نظریات دے حامل رہے ایتھے تک کہ بعض نے انہاں دے اختلافی مسائل دی تعداد 300 توں وی زیادہ ذکر کيتی اے۔ فروع دین مین کافراں دا مکلف نہ ہونا، قمری مہینےآں دی افق دے لحاظ توں ابتدا دا نہ ہونا تے شہرت فتوائی تے اجماع جداں مسائل وچ آپ مشہور دے مخالف نظریات دے حامل سن ۔ اپنی مرجعیت دے دوران آپ نے دین دی تبلیغ، ضرورت منداں تے محتاجاں دی امداد دے پیش نظر ایران، عراق، ملیشیا، انگلستان،امریکا تے ہند و پاک سمیت دنیا دے مختلف ملکاں وچ لائبریریاں، مدارس، مساجد، امام باگاہاں تے ہسپتالاں دی تعمیر جداں مذہبی تے فلاحی امور انجام دیئے نيں۔
1960ء دی دہائیاں وچ سیاست دے فعال تے مؤثر شخصیتاں دے طور اُتے پہچانے جاندے سن ۔ اس دوران ایران وچ برسر اقتدار پہلوی حکومت دے خلاف اپنا سیاسی موقف دا اظہار برملا مختلف بیانات دے ذریعے کردے سن جنہاں وچوں اک 1342 ہجری شمسی نوں مدرسہ فیضیہ قم اُتے پہلوی حکومت دے حملے دی مذمت تے اعتراض اے۔ اس دے بعد آپ نے دس سال تک سیاست دے نال خدا حافظی دی لیکن انقلاب اسلامی ایران دی تحریک دے عروج دے دوران محمد رضا پہلوی دی بیوی "فرح دیبا" دے نال آپ دی ملاقات تے اس توں پیدا ہونے والے شکوک و شبہات دے بعد مختلف موارد منجملہ اسلامی نظام دے لئی منعقدہ ریفرینڈم تے ایران عراق جنگ وچ آپ نے کھل کر انقلاب دی حمایت کيتی۔ عراقی شیعاں دی انتفاضہ شعبانیہ شیعیان عراق نامی تحریک تے شیعہ مناطق وچ انتظامی امور دی انجام دہی دے لئی شیعہ شورا دی تشکیل دے مطالبے دی حمایت دی وجہ توں عراق وچ صدام حسین دی بر سر اقتدار بعثی حکومت نے آپ دی کڑی نگرانی شروع دی تے عمر دے آخر تک اپنے گھر وچ نظر بند رہے۔ سانچہ:نستعلیق متن
سید ابوالقاسم خوئی نے 15 رجب سنہ 1317 ہجری (بمطابق 19 نومبر1899ء) نوں ایران دے صوبے مغربی آذر بائیجان دے شہر''' خوئی'''کے اک علمی گھرانے وچ اکھ کھولی۔ انہاں دا سلسلۂ نسب امام موسی کاظم(ع) تک پہنچدا اے۔ انہاں دے والد سید علی اکبر نامی گرامی عالم تے شیخ عبد اللہ مامقانی دے شاگرد سن ۔ اوہ حصول علم دے بعد اپنے آبائی وطن واپس لوٹ آئے تے اوتھے اپنے دینی تے علمی فرائض دی انجام دہی وچ مصروف ہوئے۔ لیکن ایران وچ تحریک مشروطیت وچ تے غیر مشروعہ مشروطہ دی حمایت نہ کرنے دی وجہ توں خوئی نوں چھڈ دے نجف اشرف وچ سکونت اختیار کر لی۔[5]
اوہ سید خوئی دے بڑے فرزند سن جنہوں نے اپنی بیشتر عمر اپنے والد دی مرجعیت دے معاملات دے انتظام و انصرام وچ گزار دی۔ اوہ سرطانہاں دے مہلک بیماری وچ مبتلا ہوکر علاج معالجے دے لئی تہران آئے تے 1984ء وچ دنیا توں رحلت کر گئے تے قم وچ حرم حضرت معصومہ سلام اللہ علیہا وچ سپرد خاک کیتے گئے۔ انہاں دے آثار وچ شرح کفایۃ الاصول، بحث فی الفلسفة وعلم الکلام، توضیح المراد فی شرح تجرید الاعتقاد، شرح دیوان متنبی، فارسی وچ اک دیوان شعر تے۔۔۔[6]
اوہ سنہ 1964ء وچ پیدا ہوئے تے سنہ 1980ء وچ ایران پر صدام دے حملے تک حصول تعلیم وچ مصروف راے۔ دو سال بعد حوزہ علمیہ وچ داخل ہوئے تے کچھ عرصہ بعد کپڑے دی تجارت وچ مصروف ہوئے۔ تے 1412 ہجری دے انتفاضۂ شعبانیہ وچ فعال کردار ادا کیا۔ ان ہی دنوں بعثی حکومت نے آیت اللہ خوئی دے گھر پر ہلہ بول دتا تے سید ابراہیم سمیت تمام افراد نوں گرفتار کردے لے گئی۔ تے حکومت دی سرنگونی دے بعد معلوم ہوا کہ گرفتار افراد نوں گرفتاری دے فورا بعد شہید کر دتا گیا سی۔[10]
سید خوئی نہایت قویّ حافظے دے مالک سن تے علمی تحقیق و تدریس دے سلسلے وچ بہت محندی تے تنقید و تحقیق کرنے والے عالم دین سن ۔[11] اوہ علمائے اہل سنت تے دوسرے ادیان دے دانشوراں توں مباحثے تے مناظرے کیتا کردے سن ۔[12] انہاں دی زندگی سادہ تے زاہدانہ سی تے زندگی دے سلسلے وچ دینی طلباء تے علماء دی روش اُتے کاربند سن تے طلباء دی زندگی دے اوصاف ایويں بیان کردے سن : حلم و بردباری، تواضع، رجوع کرنے کرنے والےآں دا احترام کرنا، سلام کرنے وچ پہل کرنا، بڑاں تے علماء بالخصوص اپنے اسيں عصر مراجع تقلید دی تکریم و تعظیم کرنا تے حضرت علی تے امام حسین علیہما السلام دی زیارت دا خاص اہتمام کرنا۔
سید ابوالقاسم سنہ 1330 ہجری وچ 13 سال دی عمر وچ اپنے بھائی سید عبد اللہ خوئی دے ہمراہ نجف اشرف وچ اپنے والد توں جا ملے۔ عربی ادب تے منطق سیکھنے دے بعد حوزہ علمیہ دے اعلیٰ علمی سطوح نوں طے کیا۔ سید خوئی 21 سال دی عمر وچ شیخ الشریعۂ اصفہانی دے درس خارج وچ حاضر ہوئے تے دوسرے علوم وچ بھی نامور اساتذہ توں استفادہ کیتا۔ انہاں اساتذہ وچوں بعض دا انہاں نے اپنی عظیم 20 جلدی کاوش "معجم رجال الحدیث" وچ ذکر کیتا اے۔
چھ سال حوزے دی ابتدائی تے سطوح عالی دی تعلیم مکمل دی ۔ ۱۴ سال فقہ و علم اصول فقہ سمیت ہور مختلف علوم پڑھے ۔ان دے اپنے کہنے دے مطابق اساتذہ وچوں محمد حسین نائینی تے محمد حسین غروی اصفهانی توں زیادہ استفادہ کیتا۔[13][14]
مرزا محمد حسین نائینی تے مرزا محمد حسین اصفہانی دے علاوہ جنہاں اساتذہ توں استفادہ کیتا:
ہور اساتذہ وچ شیخ محمدجواد بلاغی توں علم کلام، عقائد تے تفسیر، سید ابوتراب خوانساری توں علم رجال و درایہ، سید ابوالقاسم خوانساری توں علم ریاضیات، سید حسین بادکوبہ ای توں فلسفہ و عرفان تے اسی طرح سید علی قاضی.[16]
سید ابوالقاسم خوئی دے تمام تعلیمی مراحل دے دوران حوزه علمیہ نجف وچ سید محمد ہادی میلانی (متوفا ۱۳۹۵ق)، سید محمدحسین طباطبائی (متوفا ۱۴۰۲ق)، سید صدرالدین جزائری، علی محمد بروجردی (متوفا ۱۳۹۵ق)، حسین خادمی اصفہانی تے سید محمد حسینی ہمدانی توں مباحثہ کردے رہے۔[17]
۱۳۵۲ق وچ حوزه علمیہ نجف دے بوہت سارے اساتذہ توں اجازه اجتہاد حاصل کیتا انہاں وچوں محمد حسین نائینی، محمد حسین غروی اصفہانی کمپانی، آقا ضیاء عراقی، محمد حسین بلاغی، مرزا علی آقا شیرازی، تے سید ابوالحسن اصفہانی نيں۔[18]
نجف وچ تحصیل علم دے دوران تدریس وچ وی مشغول رہے ،منابع دے مطابق جو کتاب وی پڑھدے اسنوں تدریس وی کردے سن ۔[19]
محمد حسین نائینی تے محمد حسین غروی اصفہانی دی وفات دے بعد سید ابوالقاسم خوئی تے مرزا محمد علی کاظمی خراسانی دے درس اُتے رونق ترین درس شمار ہُندے سن ۔محمد علی کاظمی خراسانی دی وفات دے بعد جمعیت دے لحاظ توں آپ دا درس سب توں وڈا ہُندا سی [20] خود ذکر کردے نيں کہ بیماری و سفر دے علاوہ سال دے دوران مسلسل درس جاری رہندا سی ۔ [21] مجموعی طور اُتے نجف وچ ستر سال تک تدریس دی جس وچوں پنجاہ سال تک حوزۂ علمیہ نجف دا اہم ترین درس آپ دا شمار ہُندا سی ۔ ایران، ہند، افغانستان، پاکستان، عراق، لبنان تے ہور ملکاں دے طلبا آپ دے درس وچ شریک ہُندے سن ۔ [22]
آیت الله خوئی نے فقہ دے درس خارج دا اک مکمل دورہ علم اصول فقہ دے چھ دورے شاگرداں نوں پڑھائے ۔ہور علم تفسیر دا اک مختصر دورہ وی اس دوران دتا لیکن بعض وجوہات دی بنا اُتے اسنوں جاری نہ رکھ سکے۔[23]
آیت الله خوئی مباحث علمی دے دوران اک منجھے ہوئے تے مسلط استاد دی مانند مطالب فصیح ،منظم تے غیر ضروری تفصیل وچ جائے بغیر بیان کردے ہور ابحاث فلسفی دا ذکر نئيں ہُندا سی لیکن کثیر تعداد وچ روایات بیان کردے جدوں کہ انہاں دی اسناد اُتے خصوصی توجہ دے بیان کردے ۔[24] آپ دے درس خارج دی توصیف وچ کہیا جاندا اے کہ اوہ علمی تے مبانی دے لحاظ توں آقا ضیاء عراقی، محمدحسین نائینی تے محمدحسین غروی اصفہانی دا خلاصہ ہُندا سی ۔[25]
بعض تالیفات وچ انہاں دے ۶۰۰ دے قریب شاگرد شمار کیتے گئے نيں ۔[26] بعض برجستہ شاگرد انہاں دی ہیئت استفتا دے عضو سن مثلا صدرا بادکوبہ ای، سید محمدباقر صدر، مرزا جواد تبریزی، سید علی حسینی بہشتی، سید مرتضی خلخالی، سید علی سیستانی، محمد جعفر نائینی تے مرتضی بروجردی. حسین وحید خراسانی، سید علی ہاشمی شاہرودی، محمدتقی جعفری، سید محمد حسین فضل الله، بشیر نجفی، سید موسی صدر، حاج آقا تقی قمی، سید عبدالکریم موسوی اردبیلی ہور ہور شاگرد وی مذکور نيں ۔[27]
فقہ تے علم اصول فقہ وچ آپ دی بعض آرا قابل توجہ نيں تے مشہور شیعہ فقہا دے مخالف نيں ہور ۳۰۰ دے قریب شیعہ مشہور فقہا دے برعکس آپ دے فتاوا منقول نيں۔[28] انہاں وچوں بعض درج ذیل نيں :
سید خوئی دی مرجعیت دے سلسلے وچ اقوال مختلف نيں لیکن مسلّم ایہ اے کہ آیت اللہ بروجردی دی وفات دے بعد انہاں دی مرجعیت دا مسئلہ سنجیدگی دے نال زیر بحث آیا تے آیت اللہ حکیم دی وفات دے بعد اوہ برتر مرجع تقلید دے طور اُتے نمایاں ہوئے۔[34] اسی زمانے وچ سید یوسف حکیم نے اپنے والد مرحوم دے پاس باقیماندہ شرعی وجوہات (اموال) سید خوئی دے سپرد کيتے تے انہيں مرجع تقلید دے طور اُتے تسلیم کیتا۔[35]
نجف دے چودہ مجتہدین نے آپ دی اعلمیت دا اعلان کیتا جنہاں وچوں صدرا بادکوبہ اى، سید محمد باقر صدر، سید محمد روحانی، مجتبى لنکرانى، شیخ موسی زنجانی، یوسف کربلیائی، سید یوسف حکیم]] تے سید جعفر مرعشی وی شامل نيں [36] ہور سید موسی صدر نے مجلس اعلای اسلامی شیعیان لبنان دی جانب توں آقای خوئی دی اعلمیت دا اعلان کیتا۔[37]
آقا خوئی دے علمی تے عملی رسالے ، دروس خارج و ہور آثار نوں پنجاہ جلداں وچ موسوعۃ الامام الخوئی دے نام توں محفوظ کیتا گیا اے ۔اس موسوعہ وچ ۴۲ جلد فقہ استدلالی، و جلد نمبر ۴۳ تا ۴۸ اصول فقہ دا کامل دورہ اے . جلد ۴۹ وچ چند علم رجال توں متعلق رسالہ جات تے تن رسالے اقای خوئی دے دروس نوں شامل اے ۔پچاسواں جلد کتاب البیان فی تفسیر القرآن اُتے مشتمل اے ۔[38]
متعلقہ مآخذ وچ منقول اے کہ سید ابوالقاسم خوئی نے اپنے اساتذہ وچوں دو دی تقریرات[39]: لکھی نيں: محمد حسین نائینی تے محمد حسین اصفهانی۔[40] آقا بزرگ تہرانی نے لکھیا اے کہ انھاں نے آقا ضیاء عراقی دی تقریرات وی لکھی نيں۔[41] انہاں ساری تقریرات وچ اہم ترین تے مشہور ترین تقریرات محمد حسین نائینی دے درس اصول دی تقریرات نيں جنہاں دا عنوان سید خوئی نے اجود التقریرات رکھیا اے۔ ایہ کتاب جو نائینی دی اصولی آراء و نظریات دا اہم ترین مآخذ سمجھی جاندی اے پہلی بار جناب نائینی دی حیات وچ ہی لبنان دے شہر صیدا توں دو مجلدات وچ شائع ہوئی۔[42]
یہ اوہ تقریرات نيں جو سید ابوالقاسم خوئی دے شاگرداں نے انہاں دے دروس توں لکھی نيں؛ انہاں دے اپنے دروس دی مکتوب تقریرات وچوں اہم مطبوعہ تقریرات حسب ذیل نيں:
یہ منظوم کلام 163 اشعار اُتے مشتمل اے جس دا وڈا حصہ امام علی(ع) تے اہل بیت علیہم السلام دی شان وچ اے۔ محمد مہدی موسوی خرسان نے سید خوئی دے اس منظوم کلام اُتے "عليٌّ إمامُ البَرَرَۃ" دے عنوان توں شرح لکھی اے تے ایہ شرح سید علی حسینی بہشتی دے پیش لفظ دے نال شائع ہوئی اے۔
سید خوئی دین اسلام دی تبلیغ، علوم اسلامی دی ترویج، ضرورت منداں نوں امداد پہنچانے جداں امور نوں بہت اہمیت دیندے سن ؛ اسی بنا اُتے انہاں دی سماجی خدمات پہت وسیع سن تے انھاں نے اپنے بعد بہت سارے خیراندی ادارے بطور یادگار چھڈے نيں۔
کتب خاناں، مدارس، مساجد، حسینیات، ہوسٹلاں، ڈسپنسریاں، اسپتالاں، خیراندی ادارےآں تے یتیم خاناں دا قیام انہاں ہی خدمات وچوں نيں:
ملک | ادارے | |
---|---|---|
1 | ایران |
|
2 | امریکا |
|
3 | انگلستان | |
4 | فرانس | مرکز اسلامی[63] |
5 | ہندوستان | المجمع الثقافی الخیری، بمبئی[64][65] |
6 | پاکستان |
|
7 | لبنان | مبرۃ الامام الخوئی، بیروت[67][68] |
8 | ملائیشیا | مکتبۃ الثقافہ و النشر، کوالا لمپور |
9 | عراق | |
10 | تھائی لینڈ | |
11 | کنیڈا | موسسہ امام الخوئی، مونٹرال[74] |
12 | بنگلہ دیش | دینی مدرسہ ـ ڈھاکہ |
سید ابوالقاسم خوئی مرجعیت توں پہلے درس و تدریس دے ہمراہ اجتماعی تے سیاسی زندگی توں جدا نئيں رہے ۔ مختلف مناسبتاں تے ایران دی پہلوی حکومت دے غیر اسلامی اقدامات دے خلاف اظہار خیال کردے رہندے سن ۔پھر تقریبا دس سال دا عرصہ سیاست توں کنارہ گیری اختیار کيتی تے ایران وچ انقلاب اسلامی ایران دی بہمن ۱۳۵۷شمسی وچ کامیابی اُتے امام خمینی دی حمایت دی ۔لیکن جلد ہی انتفاضہ شعبانیہ دی حمایت دی وجہ توں نظر بند ہونا پيا ۔سیاسی زندگی دے چند نمونے درج ذیل نيں:
مرجعیت توں پہلے سیاسی مسائل وچ اک نمایاں چہرے دی حیثیت توں سیاسی میدان وچ موجود رہے تے بعض موقعاں اُتے انہاں نے شدید عکس العمل دا اظہار کیتا ۔ [75] خوئی نے مہر ۱۳۴۱شمسی وچ اک ٹیلیگراف وچ پہلوی حکومت دی ملکی تے صوبائی انجمناں دی مخالفت کيتی تے انہاں نوں غیر شرعی تے اسلامی کہیا۔[76] اسی طرح سید محمد بہبہانی نوں دئے جانے والے اک پیغام وچ اس گل اُتے تاکید دی کہ ملت دی آواز نوں زور دے ذریعے دبانے وچ پائیداری نئيں تے عوام نوں فریب دینے والی تشہیرات مشکلات دا حل نئيں نيں ہور اوہ اقتصاد نوں کمزور تے عوام دے غم و غصہ نوں دا علاج نئيں اے ۔ [77] سال ۱۳۴۲شمسی دے شروع وچ مدرسہ فیضیہ وچ حکومتی کارنداں دے حملے دی سخت مذمت کيتی تے مملکت اسلامی دے انحطاط تے حکومتی عہدیداراں دی راہ و روش اُتے اظہار تاسف کیتا ۔ [78] اک مہینے دے بعد ایرانی علما دی اک اک جماعت دے خط دے جواب وچ فاسد حاکماں وچ صلاحیت دے نہ پائے جانے اعلان کیتا، روحانیت دی ذمہ داریاں دے بڑھنے تے انہاں دی خاموشی نوں ناروا قرار دتا ۔ [79] ۱۵ خرداد ۱۳۴۲ش وچ عوام دے کشت کشتار دے بعد ایرانی حکومت دی باڈی نوں ستمگر ، ۲۱واں اسمبلی دے انتخابات وچ شرکت کيتی ممنوعیت دا حکم دینا تے اس انتخابات دے نتیجے وچ قائم ہونے والی اسمبلی نوں غیر معتبر کہنا، امام خمینی دی گرفتاری تے انہاں دے خلاف عدالتی کاروائی دی خبر دے نشر دے بعد امام خمینی دی حمایت دا اعلان تے دوسرے کئی اقدامات انہاں دے سیاسی اقدامات وچوں نيں۔[80]
آیت الله خوئی نے مرجعیت دے بعد سیاست توں کناره کشی اختیار کر لی تے ایہ دور نجف وچ امام خمینی دے زمانے دے ہمزمان سی ۔ [81] انقلاب دے دوران واقعات اُتے انہاں دے سکوت نے اعتراضات نوں جنم دتا ۔ [82]آیت اللہ خوئی دے گھر شاہ ایران دی بیوی توں ۲۸ آبان ۱۳۵۷شمسی دی ملاقات توں ہور اعتراضات پیدا ہوئے لیکن آیت الله خوئی نے علما توں متعلق اک یادداشت وچ اس ملاقات نوں ناگہانی تے اتفاقی کہیا۔ [83]
۲۸ آبان ۱۳۵۷شمسی نوں شاہ ایران محمد رضا شاہ پہلوی دی بیوی فرح دیبا عید غدیر دے روز کسی پہلے توں طے شدہ پروگرام دے بغیر اچانک آقا خوئی دے گھر گئی تے انہاں توں ملاقات دی ۔[84] ایہ ملاقات انہاں دناں وچ ہوئی جدوں ایران وچ اسلامی انقلاب اپنے عروج دی حداں نوں چھو رہیا سی تے امام خمینی نوں عراق توں کڈ دتا گیا سی ۔[85] اس ملاقات دی وجہ توں انقلابی محافل وچ آیت اللہ خوئی تنقید دا نشانہ بنے ۔ [86] ایہی وجہ سی کہ ایہ مرجع تقلید نے سید صادق روحانی توں متعلق یادداشت وچ اس ملاقات دے اچانک تے ناگہانی ہونے دی تاکید دی تے کہیا کہ اسيں نے اس ملاقات وچ ایران وچ ہونے والے ناخوشگوار واقعات تے فاجعات اُتے شدید تنقید تے اعتراضات کيتے ۔ [87][88] محمد رضا پہلوی دے نزدیکی شخص بنام حسین فردوست دے مطابق آیت اللہ سید ابوالقاسم خوئی نے فرح پہلوی دے تقاضائے ملاقات دا کوئی جواب نئيں دتا سی تے فرح دیبا ذاتی طور اُتے اسلامی حجاب دے نال آیت اللہ خوئی دے گھر گئی سی ۔[89]
آیت اللہ خوئی نے آبان ۱۳۵۷شمسی وچ فرح دیبا توں ملاقات دے بعد انقلاب اسلامی دی حمایت اختیار کيتی جدوں کہ انہاں دناں وچ پہلوی حکومت دے خلاف ایرانی عوام دے مبارزاں نے شدت اختیار کر لی سی تے اسکے مختلف مواقع اُتے جمہوری اسلامی ایران دی حمایت دی ۔انقلاب دی کامیابی توں پہلے مراجع ،علما تے ملت ایران دے اک بیانیے وچ ایرانی عوام توں کہندے نيں : اوہ شرعی حدود دی پابندی کردے ہوئے شجاعانہ قدم بڑھائاں ۔[90] آقاخوئی نے انقلاب دی کامیابی دے بعد ایران وچ جمہوری نظام دی تعین وچ لوگاں نوں انتخابات وچ شرکت کيتی دعوت دتی تے اپنے شاگرداں توں تقاضا کیتا کہ اوہ انقلاب دے امور وچ بھر پور حصہ لاں ۔ایران و عراق جنگ وچ صدام حکومت دے دباؤ دے باوجود ایرانی فوج دی اشیائے ضرورت وچ وجوہات شرعیہ دے استعمال دے جواز دا فتوا دتا ۔ [91]
۱۳۴۰ شمسی دی آخری دہائی وچ عراق توں ایرانیاں دے خروج دے موقع اُتے آیت اللہ خوئی انہاں چند شیعہ علما وچوں نيں جنہاں نوں اوتھے توں نئيں کڈیا گیا ۔ بوہت سارے شاگرداں دے اس خروج دی وجہ توں نجف دے دروس دی رونق وچ خاطر خواہ کمی واقع ہوئی ۔[92] آقا خوئی دے بوہت سارے شاگرداں نے حوزه علمیہ قم وچ اپنے استاد دی فقہی تے اصولی تفکر دی تریج دی تے اس وقت حوزه علمیہ قم حائری یزدی تے بروجردی دے نظریات دے تحت تاثیر سی ۔ آقا خوئی دے شاگرداں دی ایتھے موجودگی مرزا نائینی، محقق اصفہانی تے آقاضیاء عراقی دے فقہی تے اصولی مبانی دی آشنائی دا موجب بنی ۔[93]
عراقی شیعاں دی اس تحریک دی ہمراہی آیت الله خوئی دا اہم ترین سیاسی اقدام سی کہ جس وچ شیعاں دے تحت نظر علاقےآں وچ آپ نے شیعہ علاقے دے امور چلانے دے لئی نو افراد اُتے مشتمل کمیٹی مقرر دی ۔ آیت اللہ خوئی دی گھر وچ نظر بندی توں اس انتفاضہ شعبانیہ نوں شکست تے صدام حکومت دے شدید دباؤ دا سامنا کرنا پيا ۔ [94]
1991 عیسیوی وچ آیت اللہ ابوالقاسم خوئی اس تحریک دی مستقیم حمایت تے تعین رہبر دے لئی شورا بنانے دی وجہ توں گرفتار کرکے بغداد روانہ کیتا گیا ۔گرفتاری دے دو روز بعد زبردستی صدام حسین دے روبرو پیش کیتا تے صدام نے نہایت توہین آمیز لہجے وچ آپکو خطاب کیتا ۔ [95]
آیت اللہ سید ابوالقاسم خوئی بروز ہفتہ 8 صفر 1413 ہجری (بمطابق 8 اگست 1992ء) نوں حرکت قلب بند ہوجانے دی وجہ توں شہر کوفہ وچ وفات پاگئے تے حرم علی بن ابی طالب(ع) دے آستانے وچ واقع مسجد خضراء دے صحن وچ سپرد خاک کردیئے گئے۔
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.