Żółta Igła
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Żółta Igła (niem. Gelber Nade, słow. Žltá ihla, węg. Sárga-tű[1]) – drobna, lecz samodzielna i wybitna turnia, znajdująca się w żebrze skalnym na zachodnim zboczu Żółtej Turni w polskich Tatrach Wysokich[2]. Zbudowana z litej skały turnia ma postać iglicy i znajduje się w najniższej części żebra tworzącego prawe zbocza prawego żlebu[3]. Uwydatnia się ona przy oglądaniu od południa ze ścieżki prowadzącej znad Czarnego Stawu Gąsienicowego na Skrajny Granat[2].
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
ok. 1780 m n.p.m. |
Pierwsze wejście |
3 lipca 1925 |
![]() |
Do wczesnych lat 70. XX wieku stanowiła poligon treningowo-szkoleniowy dla ówczesnych adeptów taternictwa. Władysław Cywiński pisze: Bez Żółtej Igły nie mogły się odbyć kursy dla początkujących wspinaczy, przewodników...[3] Obecnie Żółta Igła, tak jak cały masyw Żółtej Turni, znajduje się poza obszarem udostępnionym dla wspinaczki[4].