Świątynia Apollina w Pompejach
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Świątynia Apollina w Pompejach – rzymska świątynia znajdująca się w Pompejach.
Ruiny świątyni Apollina | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Typ budynku | |||
Zniszczono | |||
40°44′57,12″N 14°29′03,84″E | |||
|
Przylegająca do pompejańskiego forum świątynia nie była jednak z nim bezpośrednio związana – główne wejście znajdowało się przy ulicy Bramy Morskiej, na wprost bocznej ściany miejskiej bazyliki[1]. Kult Apolla został wprowadzony w Pompejach przez Greków prawdopodobnie już w V wieku p.n.e.[1], natomiast zachowane do dziś pozostałości sanktuarium pochodzą z II wieku p.n.e.[2]
Pompejańska świątynia Apollina była typową świątynią typu italskiego, posadowioną na wysokim cokole z szerokimi schodami, z cellą poprzedzoną głębokim pronaosem[1]. Przybytek otoczony był 24 kolumnami w porządku korynckim (zachowały się 2 z nich)[1]. Pronaos posiadał po cztery kolumny po bokach i sześć od frontu, z szerokim odstępem między dwiema środkowymi. W głębi celli znajdował się posąg bóstwa, zaś przy bocznym wyjściu mieściła się stróżówka. Na posadzce świątyni zachowała się inskrypcja w języku oskijskim, upamiętniająca jej restaurację dokonaną przez kwestora Campanusa[1].
Przed stopniami świątyni znajdowały się ołtarz oraz kolumna jońska z zegarem słonecznym[1]. Cały okręg sakralny otoczony był portykiem z kolumnami w porządku jońskim podtrzymującymi dorycki fryz z tryglifami i metopami[2], którego tylną ścianę zdobiły malowidła o tematyce zaczerpniętej z Iliady[1]. W portyku umiejscowione były zbiorniki na wodę lustralną oraz posągi bogów, z których zachowały się posąg Apollina i popiersie posągu Diany, przechowywane w zbiorach Muzeum Narodowego w Neapolu[1].