Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łuskowczyk[3] (Rhagologus leucostigma) – gatunek małego ptaka z monotypowej rodziny łuskowczyków (Rhagologidae), dawniej zaliczanego do kwiatówek (Pachycephalidae). Występuje endemicznie na Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Rhagologus leucostigma[1] | |||
(Salvadori, 1876) | |||
Ilustracja w czasopiśmie „Ibis” z 1915 roku; u góry osobnik dorosły, na dole – młodociany | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Rodzina |
łuskowczyki | ||
Rodzaj |
Rhagologus | ||
Gatunek |
łuskowczyk | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
Po raz pierwszy gatunek opisał Tommaso Salvadori w 1876. Holotyp pochodził z gór Arfak. Salvadori nadał mu nazwę Pachycephala leucostigma[4]. Obecnie Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) umieszcza gatunek w monotypowym rodzaju Rhagologus i monotypowej rodzinie łuskowczyków (Rhagologidae)[5]. Została ona wyodrębniona z fletówek (Pachycephalidae) w 2014 (Schodde & Christidis) na podstawie odrębności gatunku pod względem morfologii, zachowania oraz DNA[6]. Holotypy R. l. novus (odłowiony 9 września 1931 na Mount Kunupi, 1500 m n.p.m.) i R. l. obscurus (odłowiony 23 października 1933, 1250 m n.p.m.) znajdują się w Amerykańskim Muzeum Historii Naturalnej[7].
Tradycyjnie wyróżnia się następujące podgatunki[4]:
Długość ciała wynosi 15–16,5 cm, masa ciała 24–29 g[4]. Łuskowczyk to nierzucający się w oczy smukły ptak o brązowo-szarej kolorystyce upierzenia. Występuje dymorfizm płciowy. Samce są matowoszare lub brązowawe ze stonowanym cętkowaniem w okolicach kloaki. Samice i młode osobniki mają cynamonowy przód głowy oraz wyraźne białe kropki i pasy na brzuchu i w okolicach kloaki. Z lotek I rzędu P7 najdłuższa, P8=P6>P5[6]. Znane wymiary dla podgatunku nominatywnego: długość skrzydła u 2 samców 87 i 90 mm, u jednej samicy – 85 mm. Dla R. l. obscurus: długość skrzydła u 10 samców 82–90 mm, u 10 samic – 83–89 mm[8].
Łuskowczyk zamieszkuje górskie lasy, okazjonalnie także zadrzewienia wtórne; odnotowywany na wysokości 820–2550 m, zwykle ponad 1500 m n.p.m.[4] Jest to powolny, cichy ptak. Odżywia się owocami, okazjonalnie zjada również owady[6]. Pieśń to długa seria różnych dźwięków, podobna do pieśni drozdów z rodzaju Turdus[4].
Jeden samiec z powiększonymi jądrami, wskazującymi na aktywność rozrodczą, został odnaleziony w czerwcu[4]. Gniazda i jaja zebrane w 1973 przez rdzennych mieszkańców wyspy pod nadzorem R. Schoddego i I. J. Masona zostały odnalezione w październiku i listopadzie. Gniazdo ma kształt grubościennego kubeczka, jego powierzchnia jest nierówna. Zbudowane jest z korzeni i wąsów czepnych; wyściełane tymi samymi częściami roślin, lecz delikatniejszymi. Od zewnątrz maskują je splątane mchy oraz liściaste wątrobowce. Umieszczone jest na gałęzi 2–3 m nad ziemią. W zniesieniu znajduje się jedno jajo. Skorupka ma kształt podobny do elipsy, kolor do płowokremowego, pokrywają ją plamki koloru fioletowobrązowego do czerwonobrązowego[6].
IUCN uznaje łuskowczyka za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 (stan w 2021). Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International uznaje trend populacji za stabilny[9]. Gatunek słabo poznany, zdaje się być nieczęsty; nie odznacza się szczególnie i może zostać przeoczony[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.