Jesień

Las jesienią

Jesień – jedna z czterech podstawowych pór roku w przyrodzie w strefie klimatu umiarkowanego. Charakteryzuje się umiarkowanymi temperaturami powietrza z malejącą średnią dobową oraz najwyższym w skali roku opadem atmosferycznym.

• A za oknami jesień – młodopolska dama
  w woalu szaromglistym przechadza się sama,
  umarłe drzewa żegna, zwiędłe liście liczy
  – pamiątki snu o lecie, minionych słodyczy…
  • Autor: Anna Maria Kowalczyk, Andrzejki

• Bardzo wcześnie jest jesień. Coraz wcześniej słońce
  Za jezioro z ołowiu w drżące spada trzciny.
  Dzień jest po to, by sennie płynęły godziny,
  A wieczór, by oglądać gwiazdy spadające.
  • Autor: Jan Lechoń, Czerwone wino

• Była to złota, dojrzałością pachnąca jesień. Najpiękniejsza z pór roku, zadumana pogodną zadumą zrozumienia i ciszy, wspaniała w mądrym uśmiechu do opadających z niej złotych i purpurowych liści, w uśmiechu do przemijającego porywu wiosennej młodości i rozkwitu lata. Najmądrzejsza z pór roku, zapatrzona w głębię tajemnic natury, spokojna, że znowu przyjdzie kwiecisty szych wiosny i znowu bujna radość lata, by przygotować jej odwieczny powrót, powrót ciężarnej nowym płodem jesieni, że znowu odda go światu, a sama, wolna już od trosk, zanurzy się w pogodzie rozmyślań.
  Z bladobłękitnego stropu znikły już dawno klucze żurawi. Odleciały stada ptactwa koczowniczego, a w wysokich koronach drzew wróble odbywały swe hałaśliwe wiece, jakby naradzając się, czy zostać, czy też pofrunąć w ślad za tamtymi.
  • Autor: Tadeusz Dołęga-Mostowicz, powieść Ostatnia brygada, cz. 4, rozdz. VIII
  • Opis: początek rozdziału.

• Cicho po urwisku jałowcem schodziła
  Czesząc grzywę jesień – rudawa kobyła.
  • Autor: Siergiej Jesienin, Jesień, 1914

• Czemu w jesieni zawsze mgły
  mroźny wiatr w suchych liściach sepleni
  czyż nigdy nikt nie widział róż
  kwitnących w jesieni
  • Autor: Adam Augustyn, Czemu w jesieni, „Życie Literackie” nr 26, 24 czerwca 1956, s. 5

• Dla mnie jesień była zawsze porą ubrudzonych butów.
  • Postać: Jacek Mejer w serialu Na dobre i na złe.

• Jesienią człowiek się śmieje, wiosną się oblizuje.
  • Opis: przysłowie jakuckie
  • Źródło: Kobierzec z gwiazd i półksiężyców (seria Myśli Srebrne i Złote), wybór i tłum. Stanisław Kałużyński, Edward Tryjarski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1967, oprac. części jakuckiej: Stanisław Kałużyński, s. 139.
  • Zobacz też: wiosna

• Jesienią, jesienią
  Sady się rumienią;
  Czerwone jabłuszka
  Pomiędzy zielenią.
  • Autor: Maria Konopnicka, Jesienią

• Jesień to skrzypce potłuczone,
  bezradna myśl nad ćwiercią smyczka
  • Autor: Konstanty Ildefons Gałczyński, Spotkanie z matką, s.259, ze zbioru Poezje, Wyd. Czytelnik, Warszawa 1980

• Jesień wszystko odmienia,
  niesie smutek i łzy.
  Lecz zawdzięczam jesieni,
  że kiedyś kwitły bzy.
  • Autor: Jan Adam Laskowski, Żółty liść
  • Zobacz też: łzy, smutek

• Je­sień
  pta­szek bursz­ty­no­wy
  przej­rzy­sty
  z ga­łąz­ki na ga­łąz­kę
  nosi kro­plę zło­ta.
  • Autor: Tadeusz Różewicz, Bursztynowy ptaszek

• Już jesień, już liście spadają z jaworów,
  Nastaje czas chłodnych i długich wieczorów,
  Już ptak odlatuje ku ciepłej krainie.
  Co było – nie wróci, co będzie – przeminie.
  • Autor: Miron Białoszewski, Powitanie jesieni
  • Zobacz też: jawor

• Liście, które jesienią spadają z drzew, chciałyby się wskazać jako przykład przemijania. Byłby to jednak zły przykład, ponieważ po kilku miesiącach drzewo wypuści nowe liście i nastanie wiosna, dokładnie taka jak była wcześniej.
  • Autor: Peter Rosegger
  • Zobacz też: drzewo

• O szyby deszcz dzwoni, deszcz dzwoni jesienny
  I pluszcze jednaki, miarowy, niezmienny.
  • Autor: Leopold Staff, Dzień duszy. Deszcze jesienny, 1903
  • Zobacz też: deszcz

• Ot, i jesień gospodarna,
  Już się zbliża uroczyście;
  Poskładała złote ziarna,
  Pozłociła drzewom liście. (…)
  Kto pracował całe lato,
  Ten z zimowej szydzi grudy:
  Oh! bo jesień mu bogato,
  Umie spłacić wszystkie trudy. (…)
  Tylko próżniak i ladaco,
  Niech nie żąda jej litości;
  Bo kto z młodu gardzi pracą,
  Ten na starość słusznie pości.
  • Autor: Władysław Bełza, wiersz Jesień

• Pamiętasz, była jesień.
  • Autorzy: Andrzej Czekalski, Ryszard Pluciński
  • Opis: tytuł piosenki z muzyką Lucjana Kaszyckiego z filmu Pożegnania (1958)
  • Zobacz też: pamięć

• Przekwitły najpiękniejsze kwiaty. Zaróżowiły się drżące osiny. Sczerwieniały korale jarzębin i liście czeremch. Krzaki polnych róż zamieniły kwiaty na purpurowe dzbanuszki głogu. Śliwy i jabłonie zrzucają z gałązek brązowe i pożółkłe liście na leżące pod nimi owoce, które spadły, zerwane przez wiatr.
  • Autor: Antonina Zachara-Wnękowa, Bałwan w: Baśnie spod Gorców, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1980

• Rdzawą nitką
  przeplata jesień
  zmęczone myśli
  na kanwie pamięci
  • Autor: Mira Kuś, Rdzawą nitką w: Zagubione słowa, eMKa, Kraków 2017

• Wicher wieje, deszcz zacina,
  Jesień, jesień już!
  • Autor: Maria Konopnicka, Świerszczyk
  • Zobacz też: wiatr

• Znowu idzie jesień,
  Jesień idzie, nie ma na to rady!
  • Autor: Andrzej Waligórski, Jesień idzie

Zobacz też:

Zobacz w Wikiźródłach utwory o tytule „Jesień”

• Jesienna miłość

• jesień średniowiecza

• lato

• wiosna

• zima

• złota jesień