zwyknąć

wymowa:: IPA: [ˈzvɨknɔ̃ɲt͡ɕ], AS: [zvyknõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą; ^?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany (ndk. brak)

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) mieć w zwyczaju, zazwyczaj coś robić
odmiana:: (1-2) koniugacja Vc
przykłady:: (1.1) Ja tutaj w gwarze obozowym wskrzesnę, / Zwyknę do konia, zuczę się do broni^[1].; (1.1) Zwykłam jadać w drogich restauracjach.; (2.1) Nie zwykłem jadać w drogich restauracjach.; (2.1) To miejsce zwykliśmy nazywać domem.
składnia:: (1.1) zwyknąć do + D. (czegoś / kogoś); (2.1) zwyknąć + bezok.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. zwyczaj mrz, zwyczajność ż; czas. przywyknąć dk., przywykać ndk., przyzwyczaić dk., przyzwyczajać ndk.; przym. zwykły, zwyczajny, zwyczajowy; przysł. zwykle, zwyczajnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:: (2.1) Według niektórych słowników^[2]^[3] czasownik zwyknąć w znaczeniu „mieć w zwyczaju” ma tylko formy czasu przeszłego, zaprzeszłego i trybu warunkowego.
tłumaczenia:: (1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: przyzwyczaić się, przywyknąć

angielski: (2.1) tend, przesz. used to
białoruski: (1.1) звыкнуць
hiszpański: (2.1) soler, acostumbrar
jidysz: (2.1) przesz. פֿלעג (fleg)
niemiecki: (2.1) pflegen
nowogrecki: (2.1) συνηθίζω
rosyjski: (2.1) раньше, прежде

[1]
Wybór poezyj Ludwika Kondratowicza (Władysława Syrokomli)
[2]
Hasło „zwyknąć” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
[3]
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

zwyknąć (język polski)