zmienność

zmienność (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	zmienność	zmienności
dopełniacz	zmienności	zmienności
celownik	zmienności	zmiennościom
biernik	zmienność	zmienności
narzędnik	zmiennością	zmiennościami
miejscownik	zmienności	zmiennościach
wołacz	zmienności	zmienności

(1.1) cecha tego, co zmienne

(1.2) cecha kogoś, kto jest zmienny

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

(1.1-2) zmienność + D.

kolokacje:

(1.1) zmienność aury / pogody / prognoz / notowań / giełdy / polityki

(1.2) zmienność nastroju / humoru

synonimy:

(1.2) niestałość, labilność, wahliwość, chwiejność, niestabilność

antonimy:

(1.1) niezmienność

(1.2) stałość

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) wahliwość, wahanie, alternacja, fluktuacja, huśtawka, kalejdoskop, karuzela, rotacja

(1.2) kapryśność, grymaśność, chimeryczność

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zmiana ż, zmianowy m, zmianowość ż, zmiennik m, zmienniczka ż, zmienna ż, zmianowanie n, zmienianie n, zmienienie n

czas. zmieniać ndk., zmienić dk.

przym. zmienny, zmianowy

przysł. zmiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. zmienny + -ość

uwagi:

Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego^[1]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego^[2]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) variability, changeability, vicissitude, volatility, fluctuation; (1.2) whimsicality, fickleness, moodiness

źródła:

1.  Hasło „zmienność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
2.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.