wod
Z Wikisłownika, wolnego słownika
wod (język polski)

- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
przypadek | liczba pojedyncza |
---|---|
mianownik | wod |
dopełniacz | wodu |
celownik | wodowi |
biernik | wod |
narzędnik | wodem |
miejscownik | wodzie |
wołacz | wodzie |
- przykłady:
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pierwiastek chemiczny
- hiponimy:
- (1.1) prot, deuter, tryt
- holonimy:
- (1.1) ortowodór, parawodór, woda
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. wodór m, wodorek m, woda ż, wodorowanie n, zwodorowanie n, uwodornianie n, uwodornienie n, nawodornienie n, daw. wodorod m, wodoród m, wodor m, wodorodek m, wodoczyn m
- przym. wodorowy, wodorodowy, wodorodny, wodorkowy
- czas. wodorować ndk., zwodorować dk., uwodorniać ndk., uwodornić dk., nawodorować dk.
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wodór
- źródła:
Hasło „Wodor” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 1881.
Hasło „wodór” w: Izabela Kuśnierek, Kształtowanie się polskiego nazewnictwa chemicznego na tle historycznego dyskursu naukowego (XVII – pocz. XX w.), Instytut Językoznawstwa Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa 2022, s. 89–90.
Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 4, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 279.
Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 1883.
wod (tok pisin)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.