wentylacja

wentylacja (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wentylacja	wentylacje
dopełniacz	wentylacji	wentylacji / wentylacyj[1]
celownik	wentylacji	wentylacjom
biernik	wentylację	wentylacje
narzędnik	wentylacją	wentylacjami
miejscownik	wentylacji	wentylacjach
wołacz	wentylacjo	wentylacje

(1.1) techn. wymiana powietrza w pomieszczeniach lub maszynach

(1.2) techn. system urządzeń do odświeżania powietrza

(1.3) fizj. przepływ powietrza przez płuca

odmiana:

(1.1-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) hipowentylacja • hiperwentylacja

synonimy:

(1.1) cyrkulacja powietrza, wietrzenie

(1.3) wentylacja płuc / płucna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wentyl mrz, wentylator mrz, wentylowanie n

czas. wentylować ndk.

przym. wentylacyjny

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. ventilatio

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) ventilim m
• angielski: (1.1) ventilation
• bułgarski: (1.1) вентилация ż; (1.2) вентилация ż
• łaciński: (1.1) ventilatio ż; (1.3) ventilatio ż
• niemiecki: (1.1) Ventilation ż

źródła:

1.  Hasło „wentylacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.