włóczęga

wymowa:: IPA: [vwuˈt͡ʃɛ̃ŋɡa], AS: [vu̯učẽŋga], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę; ^?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

rzeczownik, rodzaj żeński

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

Więcej informacji przypadek, liczba pojedyncza ...

Zamknij

(2.1) wędrówka z miejsca na miejsce bez określonego celu, tułanie się; (2.2) dłuższa piesza wędrówka
odmiana:: (1.1); (2.1)
przykłady:: (1.1) Przybłąkał się ten włóczęga !; (2.1) Po roku wrócił z włóczęgi zupełnie odmieniony.
składnia:
kolokacje:: (2.2) włóczęga po górach • wybrać się na włóczęgę
synonimy:: (1.1) obieżyświat, tułacz, łazik, łazęga, wagabunda, wałęsa, wędrowiec, włóczykij, tramp, reg. chachar, wałęga, wołokita, sł. kres. badzinia, sł. kres. bradiaga, sł. kres. bradziaga, reg. śl. andrus; (2.1) rajza, tułaczka, łazęga; (2.1) wędrówka
antonimy:: (1.1) domator
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:: rzecz. włóczęgostwo n, włóczenie n, zawłóczenie n, niewłóczenie n, włóczek mos; czas. włóczyć ndk., zawłóczyć dk.; przym. włóczęgowski, włóczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:

angielski: (1.1) wanderer, vagabond
białoruski: (1.1) валацуга m, валацужнік m
duński: (1.1) vagabond w, landstryger w
esperanto: (1.1) vaganto, vagulo, vagabondo, trampo; (2.1) vago; (2.2) vago
francuski: (1.1) vagabond m
galicyjski: (1.1) vagabundo m
hiszpański: (1.1) vagabundo m
interlingua: vagabundo
jidysz: (1.1) וואַגאַבונד m (wagabund), וואַנדערער m (wanderer), שלעפּער m (szleper)
niemiecki: (1.1) Landstreicher m, Herumtreiber m
nowogrecki: (1.1) αλήτης m
rosyjski: (1.1) бродяга m
ukraiński: (1.1) волоцюга m
wilamowski: (1.1) waogabunda, łazenga; (2.1) łazenga; (2.2) łazenga

włóczęga (język polski)