uwa

uwa (język hausa)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) matka^[1]

odmiana:

(1.1) lm uwaï^[1]

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) inna, iya, mahaifiya, umma

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. James Frederick Schön, Vocabulary of the Haussa Language, Missionary Society, 1843, s. 61.

uwa (język keczua)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) bot. winogrono

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz keczua, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

uwa (język wilamowski)

uwa (1.1)

zapisy w ortografiach alternatywnych:

ūva

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) piec^[1][2]

przysłówek

(2.1) z góry^[1]

(2.2) na wierzchu

temat słowotwórczy

(3.1) (w złożeniach) dotyczący, odnoszący się do pieca

odmiana:

(1.1) lp uwa; lm uwa

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) uwabank / uwabaonk • uwaśtaen / uwaśtan • uwaśyssuł / uwasiysuł • uwatjyla

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1.  Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 300,313.
2.  Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.