turītun

turītun (język nowopruski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

forma	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik	turītun
czas teraźniejszy	turri	turri	turri	turrimai	turritei	turri
czas przeszły	turēi	turēi	turēi	turēimai	turēitei	turēi
tryb rozkazujący	turīsei	turris	turīsei	turrimai	turriti	turīsei
pozostałe formy czas perfekt asma turīwuns/turīwusi assei turīwuns/turīwusi ast turīwuns/turīwusi asmai turīwusis/turīwušas astei turīwusis/turīwušas ast turīwusis/turīwušas czas przyszły wīrst turīwuns/turīwusi wīrst turīwuns/turīwusi wīrst turīwuns/turīwusi wīrstmai turīwusis/turīwušas wīrstei turīwusis/turīwušas wīrst turīwusis/turīwušas tryb łączący turīlai turīlai turīlai turīlimai turīlitei turīlai imiesłów teraźniejszy czynny turīnts imiesłów przeszły czynny turīwuns imiesłów bierny turīts

(1.1) mieć^[1]

(1.2) musieć^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

(1.1) Turri tū kūsisnan? → Masz kaszel?

(1.2) As turri aupaltun stan. → Muszę to znaleźć.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

1. Hasło „turītun” w: Mikkels Klussis [Letas Palmaitis], Słownik odbudowanego języka pruskiego: bazowy słownik polsko-pruski dla dalszego odrodzenia leksyki (dialekt sambijski), 2006, s. 191.