trefl
Z Wikisłownika, wolnego słownika
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
w użyciu przymiotnikowym
| przypadek | liczba pojedyncza | liczba mnoga |
|---|---|---|
| mianownik | trefl | trefle |
| dopełniacz | trefla | trefli[1] |
| celownik | treflowi | treflom |
| biernik | trefla | trefle |
| narzędnik | treflem | treflami |
| miejscownik | treflu | treflach |
| wołacz | treflu | trefle |
- (2.1) należący do trefli (1.1)
- odmiana:
- (1.1)
- (2.1) lp trefl m, trefl ż, trefl n; lm trefl mos, trefl nmos; nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Miałem w ręku pięć trefli.
- (2.1) Dołożyłem dwójkę trefl.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) grać / wistować / wyjść w trefle • mały trefl
- (2.1) as / dwójka / trójka / walet / dama / król trefl
- synonimy:
- (1.1) żołądź, reg. śl. krojc
- (2.1) treflowy, żołędny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. treflik mrz, trefelek
- przym. treflowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. trèfle → koniczyna[2]
- uwagi:
- (2.1) zawsze po rzeczowniku/liczebniku
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) club; (2.1) of clubs
- baskijski: (1.1) hirusta; (2.1) hirusta
- czeski: (1.1) kříže m, žaludy m
- esperanto: (1.1) trefo
- francuski: (1.1) trèfle
- hiszpański: (1.1) trébol m
- japoński: (1.1) クラブ (kurabu)
- jidysz: (1.1) צלם m (cejlem)
- kataloński: (1.1) trèvol m
- niemiecki: (1.1) Kreuz n, Treff n, Eichel lm
- nowogrecki: (1.1) σπαθί
- rosyjski: (1.1) трефы lm; (2.1) трефовый
- słowacki: (1.1) tref m, kríž m; (2.1) trefový
- węgierski: (1.1) treff, makk
- włoski: (1.1) fiori m lm
- źródła:
