temperament

Podobna pisownia: Temperament • tempérament

temperament (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɛ̃mpɛˈrãmɛ̃nt], AS: [tẽmperãmẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	temperament
dopełniacz	temperamentu
celownik	temperamentowi
biernik	temperament
narzędnik	temperamentem
miejscownik	temperamencie
wołacz	temperamencie

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	temperament	temperamenty
dopełniacz	temperamentu	temperamentów
celownik	temperamentowi	temperamentom
biernik	temperament	temperamenty
narzędnik	temperamentem	temperamentami
miejscownik	temperamencie	temperamentach
wołacz	temperamencie	temperamenty

(1.1) psych. charakter człowieka, jego usposobienie, stopień pobudliwości, sposób reagowania itp.

(1.2) duża pobudliwość, żywotność, energiczność, werwa

(1.3) predyspozycja, zdolność do czegoś

odmiana:

(1.1)

 

(1.2-3)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) charakter, przest. natura, osobowość, usposobienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. temperamencik

przym. temperamentowy, temperamentny

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. tempérament^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) temperament
• białoruski: (1.1) тэмперамент m; (1.2) тэмперамент m; (1.3) тэмперамент m
• bułgarski: (1.1) темперамент m; (1.2) темперамент m
• esperanto: (1.1) temperamento
• rosyjski: (1.1) темперамент m
• ukraiński: (1.1) темперамент m
• uzbecki: (1.1) ruhiya
• włoski: (1.1) temperamento m, tempra ż

źródła:

1.  Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

temperament (język angielski)

wymowa:

IPA: [ˈtɛmpərəmənt] lub IPA: [ˈtɛmprəmənt]

​^?/i ​^?/i ​^?/i

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) psych. temperament

(1.2) uosobienie

odmiana:

(1) lp temperament; lm temperaments

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. temperamental

przysł. temperamentally

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. temperamentum

uwagi:

źródła:

temperament (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	temperament	temperamenty
dopełniacz	temperamentu	temperamentů
celownik	temperamentu	temperamentům
biernik	temperament	temperamenty
wołacz	temperamente	temperamenty
miejscownik	temperamentu	temperamentech
narzędnik	temperamentem	temperamenty

(1.1) temperament

odmiana:

(1.1)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

temperament (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) temperament

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: