sylogizm

sylogizm (język polski)

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sylogizm	sylogizmy
dopełniacz	sylogizmu	sylogizmów
celownik	sylogizmowi	sylogizmom
biernik	sylogizm	sylogizmy
narzędnik	sylogizmem	sylogizmami
miejscownik	sylogizmie[1]	sylogizmach
wołacz	sylogizmie[1]	sylogizmy

(1.1) log. wnioskowanie z dwóch przesłanek, które łączy jedno wspólne pojęcie; zob. też sylogizm w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. syllogismus < gr. συλλογισμός

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) syllogism
• baskijski: (1.1) silogismo
• białoruski: (1.1) сілагізм m
• bułgarski: (1.1) силогизъм m
• czeski: (1.1) sylogismus m
• fiński: (1.1) syllogismi
• francuski: (1.1) syllogisme m
• hiszpański: (1.1) silogismo m
• japoński: (1.1) 三段論法 (さんだんろんぽう, sandanronpō)
• jidysz: (1.1) סילאָגיזם m (silogizm)
• kataloński: (1.1) sil·logisme m
• łaciński: (1.1) syllogismus m
• niemiecki: (1.1) Syllogismus m
• nowogrecki: (1.1) συλλογισμός m
• rosyjski: (1.1) силлогизм m
• słowacki: (1.1) sylogizmus m
• słoweński: (1.1) silogizem m
• starogrecki: (1.1) συλλογισμός m
• ukraiński: (1.1) силогізм m
• węgierski: (1.1) szillogizmus
• włoski: (1.1) sillogismo m

źródła:

1. Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.