specificus

specificus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	specificus	specifica	specificum	specificī	specificae	specifica
dopełniacz	specificī	specificae	specificī	specificōrum	specificārum	specificōrum
celownik	specificō	specificae	specificō	specificīs
biernik	specificum	specificam	specificum	specificōs	specificās	specifica
ablatyw	specificō	specificā	specificō	specificīs
wołacz	specifice	specifica	specificum	specificī	specificae	specifica

(1.1) p.łac. specyficzny, swoisty

(1.2) p.łac. odrębny

odmiana:

(1) specific|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) odor specificus → specyficzny zapach^[1]

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. species ż

czas. specifico

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. species + facio; źródłosłów dla ang. specific, franc. spécifique, galic. específico, hiszp. específico, katal. específic, prow. específico, wł. specifico

uwagi:

źródła:

1. Hasło „odor specificus” w: Zbigniew Landowski, Krystyna Woś, Słownik cytatów łacińskich, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2016, ISBN 978-83-08-06162-6, s. 397.