odrębny

odrębny (język polski)

wymowa:

​^?/i, IPA: [ɔdˈrɛ̃mbnɨ], AS: [odrẽmbny], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę 

znaczenia:

przymiotnik

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	odrębny		odrębna	odrębne	odrębni	odrębne
dopełniacz	odrębnego		odrębnej	odrębnego	odrębnych
celownik	odrębnemu		odrębnej	odrębnemu	odrębnym
biernik	odrębnego	odrębny	odrębną	odrębne	odrębnych	odrębne
narzędnik	odrębnym		odrębną	odrębnym	odrębnymi
miejscownik	odrębnym		odrębnej	odrębnym	odrębnych
wołacz	odrębny		odrębna	odrębne	odrębni	odrębne
nie stopniuje się

(1.1) różniący się od innych^[1]

(1.2) stanowiący samodzielną całość^[1]

odmiana:

(1.1-2)

 

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) zdanie odrębne • odrębny gatunek / język / majątek / naród / problem / styl / temat • odrębna własność • odrębne postępowanie • odrębne przepisy / zwyczaje

(1.2) odrębny majątek / pokój • odrębna nieruchomość

synonimy:

(1.1) oddzielny, odmienny, różny, nieidentyczny, niejednakowy, swoisty, indywidualny

(1.2) osobny, oddzielny, wydzielony, samodzielny, samoistny

antonimy:

(1.1) jednakowy, podobny

(1.2) wspólny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. odrębność ż, wyodrębnienie n, wyodrębnianie n

czas. wyodrębnić dk., wyodrębniać ndk.

przysł. odrębnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) particular; (1.2) separate
• białoruski: (1.2) асобны
• esperanto: (1.1) alia, malsama, malsimila; (1.2) aparta
• hiszpański: (1.1) particular, distinto
• interlingua: (1.2) distincte
• jidysz: (1.2) באַזונדער
• rosyjski: (1.1) особый, своеобразный; (1.2) отдельный
• węgierski: (1.2) különálló

źródła:

1.  Hasło „odrębny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.